Tíminn - 22.02.1976, Qupperneq 11

Sunnudagur 22. febrúar 1976
TÍMINN
11
A sama hátt má gera bakfettu til þess að styrkja bakvöðvana.
Litlar telpur við jafnvægisæfingar.
Langhestur — þversumstökk milli handa án þófa. Enginn fimleikasal-
ur var á Suðureyri þau sex ár, sem Aðalsteinn Hallsson var þar skóla-
stjóri og fimleikatæki fá. En hann kenndi á leikvellinum, og mikið var
notast við heimasmiðaða hluti.
þetta skýrt fram: Leikvellir án
gæzlu eru bara ,„plat” eins og
belssuð börnin orða það. Þegar
gæzlan er góð verða leikvellirnir
góðir. Ennþá fleiri starfsvellir er
það, sem koma skal sem allra
viðast á landinu. Þetta þekki ég af
nokkurri reynslu. Heill sé þeim
sem styrkja slika vallargerð.
Burt með auðu vellina og þetta að
þykjast vera!
Kennaraprófilauk ég vorið 1928
og iþróttakennaraprófi við
Statens Gymnastik Institut eða
iþrdttaháskóla Dana i Kaup-
mannahöfn ári siðar, sumarið
1929. Arið 1929-30 var ég kennari
við Miðbæjarskólann i Reykjavik
og næstu 13 ár við Austurbæjar-
skólann. Við Kennaraskólann var
ég stundakennari i 14 ár. Þessi
stutta tiund verður ekki lengri, en
hún á rétt á sér vegna þess sem á
eftir fer.
Arið 1944 flutti ég vestur að
Reykjanesi i Djúpi og yar kennari
þar i þrjú ár. Þvi næst var mér
boðin skólastjórastaðan á Suður-
eyri i Súgandafirði.
Þegar hér var komið sögu þótt-
ist ég geta skipulagt barnaleik-
völl og segi eins og Káinn:
,,Af langri reynslu lært ég
þetta hef
að láta drottin ráða meðan ég
sef.
En þegar ég vaki, þá vil ég
ráða
og þykist geta ráðið fyrir
báða.”
Hönguæfingar. Með þessu móti teygist á brjóst-og bakvöðvum og unn-
ið gegn hryggskekkju.
Ok nefndist þetta leiktæki. Drengirnir standa á tuttugu sm. breiðum
planka, sem á eru misjafnlega langar kaðallykkjur, 4-10 sm., og gera
öflugar bolbeygjur.
Koiihnís á slá, treystir vöðva I handleggjum og kviði. Fjölbreyttar
æfingar voru gerðar á þrem slám á leikvellinum
Stökk yfir kubbhest.
Hlið með hringjum f ólum. Villa,
átta ára, sveiflar sér i hringjtim
og stekkur ofan i sandgryfjur,
ýmist aftur á bak eða áfram.
Aftur hringahlið. Svöluhreiður
nefndist þessi æfing, sem
Kristján gerir.
Börn leika sér að ruggubátum, bilum og hjólbörum. Seinna smfðaði
Aðalsteinn stærri og sterkari bila til þess að aka á sandi og möl og
veittu mörgum drengjum mikla ánægju.
A leikveilinum á Suðureyri voru smiðaðir sveitabæir. Ahuginn var svo
mikill, að stundum varð að reka smiðina heim i hádegismatinn. Eitt-
hvaðáþekkt þessu telur Aðalsteinn að ætti að vera á hverjutn leikvelli.
„Súgfirðingur” var gott sjóskip. Þannig var unt bátinn búið, að hann
gat vaggað frant og aftur og likt og höggvið ölduna. Þetta þótti ekki
ónýtt. Söngljóð kváðu sjómenn glaðir snjailt á hverri, hverri gnoð.
Spenna og spennbeygja. Sláin var höfð ávöl við bakið, svo áð hún
meiddi ekki. Þarflegt verkfæri: Ungir drengir eru oft ótrúlega stirðir
um herðar — brjóstvöðvarnir eru of stuttir og toga axlirnar fram.
Hringaspil eöa hringvarp. Þetta er algeng dægradvöl — og ekki aðeins
meðal barna.
Þessi rennibraut var frumsmiö, og ekki gallalaus.