Tíminn - 19.03.1976, Blaðsíða 2

2
TÍMINN
Föstudagur 19. marz 1976
„Varðskipsmenn hafa staðið
sig afburðavel og þeir verða
síðastir til þess að snúa
við í baráttunni við Breta"
r
— sagði Olafur Jóhannesson, dómsmálaráðherra, er eiginkonur,
unnustur og mæður varðskipsmanna gengu á hans fund í gær
Selma Júlíusdóttir hafði orð fyrir konunum í gær, og hér sést hún lesa
upp öskir kvennanna, sem þær afhentu dómsmálaráðherra i gær.
Timamynd: Gunnar
Gsal—Reykjavik — Rúmiega
fjörutiu eiginkonur, unnustur og
mæður varðskipsmanna héldu
niður i Alþingi i gærdag og báðu
um áheyrn hjá Ólafi Jóhannes-
syni, dómsmálaráðherra. Ráð-
herra varð fúslega við þeirri ósk
og ræddi við konurnar i tæpa tvo
stundarf jórðunga i anddyri
Alþingishússins. Konurnar færðu
ráðherra í upphafi fundarins svo-
hljóðandi bréf:
1. Það er mjög brýnt að komið
verði með aukaáhöfn til að hvila
áhafnir varðskipanna. 2. Við
leggjum þunga áherzlu á bættan
Þorsteinn
M.
Jónsson
látinn
Þorsteinn M. Jónsson andaðist
að Vifilsstöðum á miðviku-
daginn, 17. marz rúmlega ni-
ræður, fæddur að Útnyrðings-
stöðum á Völlum 20. ágúst
1885.
Þorsteinn var kennari, út-
vegsmaður, bóndi og kaup-
félagsstjóri á Norðausturlandi
framan af árum, og árið 1916
varð hann annar tveggja þing-
manna Norömýlinga og sat á
alþingi fram til ársins 1923.
Var hann i sambandslaga-
nefndinni, sem samdi viö Dani
um fullveldi islendinga árið
1918, og hefur nú um langt
árabil veriö einn á lifi þeirra
manna, er þvi trúnaðarstarfi
gegndu.
Arið 1921 fluttist hann til
Akureyrar, þar sem hann
gerðist fyrst kennari og siðar
skólastjóri gagnfræðaskólans
þar. Jafnframt rak hann
bókabúð og hóf bókaútgáfu,
sem hann rak með myndar-
brag um marga tugi ára. Loks
gerðist hann einn ötulasti,
vandfýsnasti og mikilvirkasti
bókasafnari landsins.
Þorsteinn M. Jónsson var
einn af stofnendum þingflokks
Framsóknarmanna og oftast
ritari hansá meðan hann sat á
þingi. A Akureyri var hann
mjög við bæjarmál riðinn.auk
margvislegra félagsmála, og
gegndi mörgum trúnaöar-
störfum þar nyrðra.
Þorsteinn var kvæntur
Sigurjónu Jakobsdóttur frá
Básum i Grimsey.
skipakost fyrir Landhelgisgæzl-
una.
Þá las Selma Júliusdóttir, kona
eins varðskipsmannanna upp
skrifað bréf, þar sem segir m.a.
að mjög hafi á það skort, að varð-
skipsmenn fengju aðstöðu og
kennslu i landi til þjálfunar i þvi
margþætta og hættulega starfi
sem þeir eiga að vera færir um að
inna af hendi á sjónum.”
— Það er ábyrgðarhluti, sagði
Selma, að láta menn óþjálfaða
mæta þeim fjölþætta vanda sem á
þeim hvilir við strandir hins
stormasama og erfiða lands okk-
ar.
Ráðherra lýsti i upphafi ánægju
sinni með heimsókn kvennanna i
Alþingi, og kvaðst skilja ákaflega
vel þeirra hug. Hins vegar gæti
enginn sett sig i spor þeirra.
— Eiginmenn ykkar hafa staðið
sig afburðavel, og það á jafnt við
alla varðskipsmennina, þótt svo
ábyrgðin sé mest hjá yfirmönn-
unum. Þeir eru vagkir og hafa
farið hyggilega að — og náð mikl-
um árangri, sagði Ólafur.
. Varðandi óskir kvennanna um
skiptiáhöfn, svo áhafnirnar gætu
hvilt sig betur, sagði Ólafur, að
honum hafi verið það ljóst að
nauðsyn bæri til að hafa skipti-
áhafnir, og verið væri að athuga
það. Um siðari atriðið sem
konurnar tiltóku i bréfi sinu sagði
Ólafur:
— Það er áhugamál mitt ekki
siður — og vonandi allra alþingis-
manna — að bæta skipakost
Landhelgisgæzlunnar. Ég hef
gert tilraunir til þess að fá leigt
skip, en ég veit ekki hvort þær
bera árangur. Það er verið að at-
huga það og það er róið á fleiri en
ein mið i þvi sambandi. Baráttan
verður hins vegar eftir sem áður
jafn ströng, þvi sú þjóð sem við
eigum i höggi við, getur sifellt
bætt fleiri skipum við.
Dómsmálaráðherra sagði
siðan, að hann skildi vel að
koiiurnar væru órólegar, þegar
siglt væri á varðskipin og þau
færu út eftir bráðabirgðaviðgerð.
Ráðherra upplýsti, að nýlega
hefði verið óskað eftir þvi við
Siglingamálastofnun rikisins, að
stofnunin legði til mann, sem
hefði það hlutverk, að skoða skip-
in að bráðabirgðaviðgerð lokinni
og meta hvort þau væru hæf til að
leggja á miðin á ný.
— Hættan er hins vegar aíltaf
fyrir hendi i starfi varðskips-
manna, að visu óvenjulega mikil
núna...
— En þeir eru ekki striðsmenn.
Þeir voru ekki undir það búnir i
haust, þegar 200 milna lögsagan
tók gildi að fara i strið, sagði ein
konan, og önnur spurði hvort
þetta væri ekki ævintýramennska
og hvort ekki væri hyggilegra að
semja.
— Ég veit ekki betri þjálfun en
þá, sem þeir fengu i siðasta
þorskastriðinu við Breta. Fram-
ganga þeirra nú ber þvi glöggt
vitni, að þeir voru undir þetta
búnir, sagði ráðherra.
Konurnar gagnrýndu það, að
hvergi væri til bókstafur fyrir þvi,
að ef varðskipsmenn féllu frá við
skyldustörf, yrði fjölskyldum
þeirra hjálpað.
Ólafur Jóhannesson sagðist
vera sannfærður um það, og
kvaðst raunar fullyrða, að
Alþingi myndi ekki skorast undan
þvi að hjálpa þeim — en hins veg-
ar kvaðst hann að sjálfsögðu von-
ast til þess, að á slikt myndi ekki
reyna.
Ein kvennanna benti á, að sum-
ir varðskipsmannanna hefðu ver-
ið nær samfleytt úti á sjó i fjóra
mánuði, og þvi bæri brýna
nauðsyn til þess að hvila áhafn-
irnar með skiptiáhöfnum.
Ráðherra kvaðst vera þeirrar
skoðunar, að skiptiáhafnir væru
nauðsynlegar, eins og áður hefði
komið fram, og verið væri að at-
huga hvort hægt yrði að útvega
fjármagn til þess að koma þvi á.
Þá sagði ein konan, að ef ekki
væri hægt að fá fjárveitingu til
þess að hafa skiptiáhafnir, væri
ekki annað að gera, en að hætta
við 200 milna fiskveiðilögsöguna!
— Það verður reynt að mæta
ykkar óskum, eftir þvi sem unnt
er, sagði dómsmálaráðherra, og
vissulega er það satt,,að það eru
fáir menn sem standa i barátt-
unni.
— Þeir eru lika orðnir vonlaus-
ir, sagði ein kvennanna.
— Ég leyfi mér að fullyrða, að
varðskipsmennirnir verða siðast-
ir til þess að snúa við i þessari
baráttu, sagði ólafur Jóhannes-
son.
í lok fundarins kom fram
ágreiningur milli kvennanna um
það, hvort rétt væri að semja við
Breta um veiðar i fiskveiðiland-
helginni. Sumar kvennanna
Framhald á bls. 23
Guðrún Pálsdóttir, og Astriður Hannesdóttir fyrir utan Alþingishúsið I
gær.
Tíundi hluti þjóðarinnar
hefur séð óperuna Carmen
— fertugasta sýningin á sunnudagskvöld
A sunnudagskvöldið verður 40.
sýning á óperunni CARMEN i
Þjóðleikhúsinu, og hefur engin
ópera, sem Þjóðleikhúsið hefur
sýnt, náð slikum vinsældum.
Rúmlega 21 þúsund manns hafa
nú séð óperuna. Sú ópera, sem
áður hafði oftast verið sýnd, var
Rakarinn i Sevilla (1958), sem
var sýnd i 31 skipti fyrir 17.685
-áhorfendur, en flestir sýningar-
gestir höfðu áður orMð á Rigo-
letto (1951): 18.605 gestir á 29
sýningum.
A sýningunni á sunnudagskvöld
syngur brezki söngvarinn Simon
Vaughan hlutverk nautabanans i
stað Jóns Sigurbjörnssonar.
Simon Vaughan dvelst hér á landi
um þessar mundir og söng hlut-
verk Escamillos á einni sýningu
fyrir nokkru. Mun hann syngja i
a.m.k. þremur næstu sýningum.
Sigrfður Ella Magnúsdóttir
syngur Carmen og Magnús Jóns-
son Don José. Aðrir helztu söngv-
arar eru: Ingveldur Hjaltested,
Elin Sigurvinsdóttir, Svala Niel-
sen, Kristinn Hallsson, Garðar
Cortes, Hjálmar Kjartansson og
Hallddr Vilhelmsson. Hljómsveit-
arstjóri er Ragnar Björnsson.
Mikil aðsókn er ennþá að
CARMEN en búast má við, að
sýningum taki þó senn að fækka.
Sýningar Þjóðleikhússins hafa
veriö vel sóttar að undanförnu.
Um siðustu helgi komu um 3300
manns á þær 7 sýningar, sem
sýndar voru um helgina á Nátt-
bólinu, Carmen, Karlinum á þak-
inu, Inúk og gestaleik Ebbe
Rode.
A myndinni eru Magnús Jónsson og Ingveldur Hjaltested i hlutverkum Don José og Micaelu.