Tíminn - 17.06.1976, Blaðsíða 8

8
TÍMINN
Fimmtudagur 17. júni 1976
vængjum vindanna
0 - H
— Ætli það sé hættulegt? A ég að fara?
Verð ég mér ekki til skammar, ef það
spyrst út að blaðamaður Timans hafi ekki
þorað að fljúga, en sent i staðinn ljós-
myndarann? Það voru hugsanir af þessu
tagi, sem svifu um huga undirritaðs uppi á
Sandskeiði s.l. mánudag. Eftir að svifflug-
félagsmenn höfðu hvatt mig og Iýst fjálg-
lega, hVe indælt það væri að fljúga um
loftin blá, herti ég upp hugann og steig upp
i eina fiuguna ásamt formanni félagsins
Þórmundi Sigurbjarnarsyni. Þið ráðið
hvort þið trúið þvi, en eftir þessa ferð
langar mig aftur og aftur og aftur...
Ferðalagið var að visu stutt, rétt um hálf-
timi, og sviíið var yfir svokölluðu Norður-
Hangi — eða Vifilfelli öðru nafni. Vindur
var ekki sérlega hagstæður — hann var á
austan — og það tók okkur tiltölulega
langan tima að komast i um 400 m hæð.
— Yfirleitt þurfum við einungis tvær
ferðir til að komast upp sagði Þórmundur
— en það ætti að takast i sex til fjö ferðum
núna. Maður verður bara að passa sig á
þvi að beygja ekki i átt til fjallsins, þegar
snúið er til baka. Það gæti nefnilega verið
óþægilegt fyrir okkur.
Það var á þessu augnabliki, sem undir-
ritaður ákvað að vera viðbúinn að segja
formanninum til, en hann gleymdi aldrei
að beygja frá.
Þd þurfti nemandinn
algjörlega að treysta
d sjdlfan sig
UPPHÆÐIN
EKKI BREYTZTí
AAÖRG ÁR
— Sigmundur Andrésson gjaldkeri
— ÞaB væri ekkert „Sand-
skeiö”, ef Gisli væri ekki hér,
sagöi einn félagsmaöurinn viö
mig, og eftir aö hafa dvalizt þar
dagsstund var ég honum fylli-
lega sammála. Gisli hefur veriö
þarna20sumur, og haft þá fasta
búsetu á Sandskeiöi. Hins vegar
hefur hann veriö viöloöandi á
staönum siöan 1940 og séö um
viöhald véla og tækja.
— Hefúr þú lært eitthvaö um
svifflugvélar, Gisli?
— Já. Ég læröi út i Þýzkalandi
á sihum tima og mun vera sá
eini, sem lagt hefur þetta fyrir
sig. Ég vann hjá verksmiöjun-
um, sem hafa framleitt fléstar
okkar vélar, en þær eru i
Poppenhausen i Hessen. Til
frekari útskýringar má bæta þvi
viö aö staöurinn er i Miö-Þýzka-
landi.
— Hefur svifflugiö ekki
breytzt mikiö i gegnum árin?
— Svo sannarlega hefur þaö
breytzt, þetta er eins og dagur
og nótt. Þaö er fyrst og fremst
tæknin viö flugiö og kunnátta
manna, sem hefur tekiö stakka-
skiptum. Til dæmis voru þetta
fyrst renniflugur, sem notaöar
voru, en þaö eru aöeins grindur,
sem eru algjörlega opnar.
Nemandinn var aleinn i flug-
unnifrá upphafi. Þaö var nefni-
lega ekkert pláss fyrir kennar-
ann. Þú getur rétt Imyndaö þér,
aö nemandinn varö aö treysta
algjörlega á sjálfan sig. Þá var
flaggskipiö Grunaw Baby, sem
er fomgripur i dag, en alveg af-
bragös verkfæri. En súalfyrsta,
sem viö komumst i tæri viö hér,
er ekki lengur til, en hún var
framleidd 1939 og keypt af þýzk-
um svifflugleiöangri, sem hér
var á ferö.
— Er þér ekki eitthvaö
minnisstætt eftir öll þessi ár?
— Biddu fyrir þér. Hér hefur
gerzt svo margt og frá æöi
mörgu segir maöur alls ekki.
Um stund hélt blaöam. aö
GIsli væri bundinn einhvers
konar þagnarheiti, en skyndi-
lega för hann aö hlæja og sagöi
viö konu Páls Gröndal, sem stóö
þarna hjá — Manstu eftir þvi,
þegar HUmar Kristjánsson kon-
súll I Jóhannesarborg undir-
skaut brautina og lenti i pollin-
um viö endann? Þaö var anzi
gaman aö sjá hann koma vaö-
andi f land meö fluguna I togi.
Eöa þegar einn félaginn lenti á
öllum simalinunum og hreinsaöi
þær gersamlega I burtu? Eöa
þegar einn flaug i mitt fjalliö og
skoröaöi fluguna i gilskoru svo
hún var eins og sild I dós?
En svipur Gisla veröur alvar-
legur aftur og hann segir: —
Þaö er mér e.t.v. minnisstæö-
Það er betra aö allt sé i lagi.
Páll rennir augunum vestur yfir
völlinn áöur en togvindan er sett I
gang.
ast, hve litiö hefur oröið hér af
slysum. Við höfum verið mjög
heppnir I þeim efiium. Til aö
sanna þaö enn betur skal ég
segja þér frá rannsókn, sem
gerö var i Þýzkalandi fyrir
nokkrum árum. Þar kom fram
aö færri slys eiga sér staö á
vellinum sjálfum og I fluginu,
en þegar fólkiö er aö koma og
fara til vallarins. Þaö eru aö
visu nokkur ár siöan þessi rann-
sókn var gerö, en ég efast um aö
hlutfalliö hafi breytzt nokkuö.
— Hvernig stendur fjárhagur
félagsins?
— Hingaö til hafa endar alltaf
náö saman, en meginástæðan
fyrir þvi er, aö félagsmenn hafa
alltaf gefið sina vinnu. Þannig
er skálinn reistur I sjálfboöa-
vinnu, og kennarar taka engin
laun fyrir sina tilsögn. Þá höf-
um viö fengiö veruleg fjárfram-
lög frá starfsmönnum flug-
félags Islands og Loftleiöa. Frá
rikinu höfum viö fengið 100 þús-
und á ári I mörg ár, og sömu
sögu er aö segja um Reykja-
vikurborg, en þaöan höfum viö
fengið helmingi lægri upphæö
um langt skeiö. Þessarupphæöir
hafa ekki breytzt I gegnum árin
og hafa þvi óneitalega minnkaö
I veröbólgunni, sem hér hefur
geysaö. Fimmtiu þúsund var
eitt sinn helmingur svif-
fluguverðs en er nú e.t.v.
tuttugasti partur. Þegar á þaö
er litiö aö trygging á vélflugunni
kostar á þriöja hundraö þúsund,
þá verður augsjáanlega mikiö
aö koma frá okkur sjálfum. Viö
erum svolitiö óánægöir meö
framlög sveitarfélaga hér i
kring þvi að viö teljum aö starf-
semin hér sé mikilvægur liöur I
tómstundastarfsemi unglinga.
Þaö er t.d. ekki svo litils viröi,
aö ná unglingunum af götum
bæjarins og láta þá vinna hér
holla og góöa vinnu meöan
félagar þeirra ráfa um stefnu-
laust.
— Hvernig er starfseminni
hagaö yfir veturinn?
— Viö höldum þá fundi einu
sinni i mánuöi en þessir fundir
eru bæöi fræöslu og skemmti-
fundir. Þá er mikiö unniö aö
viöhaldi vélanna. T.d. unnu
félagsmenn um þaö bil fjögur
þúsund klukkustundir I sjálf-
boöavinnu á siöast liðnu ári.
Starfsemin byggist algjörlega á
sjálfboöavinnunni en viö höfum
enga aöra tekjustofna.
tslandsmót að Hellu i
næsta mánuði
— Viö höldum Islandsmót
annaö hvort ár, og eins og ábur
veröur þaö á Hellu 10. júli. Ef
allt kemst á laggirnar sem til
stendur þá verða þar tvær svif-
flugur frá Akureyri og þrjár
héöan. Þessar vélar eru I eigu
félaganna, en fyrir utan þær
veröa tvær flugur i einkaeign.
Þaö hafa aldrei verið eins
margar vélar i keppni hér áður,
þannig aö viö getum búizt viö
góöu móti I ár. Vélflugan verður
hinsvegar ekki með. Eins og
stendur vantar i hana sérstakan
útbúnaö og auk þess er ekki
venja að vélflugur keppi viö
vélarlausar flugur, hins vegar
keppa þær oft innbyröis.
Til þess aö hitta blaðam. og Ijósm
var Sigmundur ekki aö nota svo
jarðneskt tæki sem bii. Auö-
vitaö kom hann fljúgandi —
á gömlum Piper Cub.
— Svona skulum viö hafa þaö. Gisli Sigurðsson er þarna aö setja
saman eina fluguna. Þær eru fluttar á vögnum Ur skýlinu niður
á fiugvöllinn.