Tíminn - 17.06.1976, Blaðsíða 6

TÍMINN
Fimmtudagur 17. júni 1976
6 '
Páll Guömundsson sagöist hann heita og vera 7 ára. Hann undi
sér viö þaö aö tina og skoöa fallega nýútsprungna fifla inn viö
Elliöaár. Ef tii vill hefur hann ætlaö aö gefa þá einhverri fallegri
lltilli stúlku á svipuöu reki, eöa kannski þeirri, sem er ungum
mönnum á 8. ári jafnankærust, — nefnilega mömmu. Texti:
—hs—.
i giröingu Skógræktarfélags Reykjavikur i Fossvoginum er allt
fullt af hreiörum þessa stundina og mikiö er aö gera hjá smá-
fuglunum viö aö fæöa unga sina. Æöi oft vill þaö bregöa viö, aö
ungarnir brölta út úr hreiörunum og falla á jöröina og er þá fátt
til bjargar. Annaö hvort veröa þeir hungurmoröa, eöa eru étnir
af köttum, sem lifa sældarllfi á þessum slóöum. Þessar þrjár
ungu starfsstúikur skógræktarinnar, Matthildur, Sigrún og
Bergljót, fundu lltinn, ósjálfbjarga þrastarunga á dögunum,
björguöu honum frá hungri og þvl, aö veröa kattafæöa, og settu I
kassa utan af Dubonnet-vlni, og nefndu krlliö Dubonnet.
Ef til vill vcröur þetta litla folald aö miklum gæöingi þegar fram
liöa stundir, en meö auknum frama koma auknar kröfur.
Þangaö til er vlst eins gott aö taka lifinu meö ró og áhyggjuieysi
og njóta nýsprottins grængresisins.
A
Vel er hugsaö um ungann, þó
aö ef til vili megi segja, aö
betur færi um hann I hreiörinu
hjá foreldrum og systkinum
og hér sjáum viö þegar veriö
er aö gæöa honum á ána-
maöki, sem honum finnst hiö
mesta lostæti.
Aö lokinni máltlö fær
Dubonnet litli strokur og klapp
og vcröur ekki betur séö, en
hann sé alsæll meö lifiö og tii-
veruna, þó aö ef til vill gæti
nokkurs saknaöar vegna fjöl-
skyldumissisins.
Timamyndir: Gunnar.