Tíminn - 19.11.1976, Blaðsíða 10

Tíminn - 19.11.1976, Blaðsíða 10
10 Föstudagur 19. nóvember 1976 Föstudagur 19. nóvember 1976 11 Áætlanagerð um þjónustustofnanir á Norðurlandi er senn fullgerð KS-Akureyri — Efling þjónustu- stofnana f dreifbýli, hefur veriö eitt heizta baráttumái Fjórð- ungssambands Norðlendinga. Fyrir forgöngu þess hefur áætl- anadeild Framkvæmdastofnun- ar rikisins I samvinnu við fjórð- ungssambandiö gengizt fyrir könnun á þörf fyrir uppbygg- ingu þjónustustarfsemi á þétt- býlisstöðum á Norðurlandi. Þessari könnun er senn lokið og á grundvelli hennar er gert ráð fyrir áætlun um uppbyggingu þjónustustarfsemi i fjórðungn- um. Fréttamaður Timans hitti að máli Áskel Einarsson, fram- kvæmdastjóra fjóröungssam- bandsins og innti hann frétta af máli þessu. — Eru einhver þéttbýlissvæöi á Noröurlandi, sem þegar hafa komið upp þjónustumiðstöðv- um? — Nei, ennþá hefur engin slik miöstöð verið fullbyggð. Hins vegar hefur bæjarstjórn Dalvfk- ur beitt sér fyrir uppbyggingu þjónustumiöstöövar þar I bæ. Framkvæmdum þar miðar mjög hægt, vegna þess aö allir sjóöir neita fyrirgreiöslu viö framkvæmdina. 1 fyrirhugaöri þjón- ustumiöstöö á Dalvik er áætlaö aö tilhúsa verði þar bæjarskrif- stofa, sparisjóöur. hitaveita, tryggingaumboð, hafnárskrif- stofa, sjúkrasamlag, embættis- skrifstofa bæjarfógeta, Útgerð- arfélag Dalvikur, verkalýðs- skrifstofur ásamt ýmsum fé- lagasamtökum. Gert er ráð fyrir aö þessir aöilar sameinist um vissa þjón- ustuþætti. Einnig er gert ráð fyrir aö skapa timabundna þjónustu, sem ella þyrfti aö sækja annað, með ærnum tilkostnaöi. — Hafa ekki staðsetningar slikra þjónustumiðstöðva mikið að segja fyrir viðkomandi bæj- arfélag? — Alveg tvimælalaust. Sam- kvæmt upplýsingum Þjóðhags- stofnunar var þjónustustarf- semi orðin fjölmennasti at- vinnuvegurinn 1973, en var i þriðja sæti 1963. A þessu tima- bili kom i hlut þjónustugreina 65% af vinnuaflsaukningu og þar af helmingur i opinbera þjónustu. Sé litið á það hvernig mann- afli dreifist yfir landið, kemur i ljós, aö 63% mannaflans i þjón- ustugreinum er i Reykjavik og þar af um 29% i opinberri þjón- ustu, sem er 42% af þvi vinnu- afli, sem er við þjónustustarf- semi þar. Þegar tilliter tekiö til þess, aö i Reykjavik er aöeins tæp 40% Ibúa landsins, er ljóst aö um mikla tilfærslu fólks til þjónustustarfsemi hefur veriö að ræða umfram ibúahlutfall. Þessi þróun sýnir á ljósan hátt, aö aukningin i þessum greinum á Reykjavikursvæöinu hefur verið einn meginvaldurinn i bú- seturöskun á siöustu áratugum. — Hver er æskilegust fjár- ma gns f y rirgreiös la slikra þjónustustofnana? 1 þvi tilfelli vil ég visa til síðasta fjórðungsþings þar sem réttilega er á þaö bent að uppbygging þjónustustarfsemi i dreifbýli sé veigamesta atriöið til eflingar byggöastefnu, næst á eftir uppbyggingu undirstööuat- vinnuveganna. Fjóröungsbingið lagöi þar til, að sett veröi lög úm þjónustustofnanir, með sérstök- um sjóöi, sem veiti styrki til uppbyggingar þjónustustofnana i dreifbýli, og starfi með líkum hætti og félagsheimilasjóöur. Jafnframt veröi Lánssjóöur sveitarfélaga og Byggðasjóður skyldaðir til þess að veita lánafyrirgreiðslu til slikra stofnana. , — Er ekki hætta á að dreifing stofnana viðs vegar um landið veiki viökomandi stofnanir? — Nei, siður en svo. Ég tel að þaö muni vera mjög til hags- bóta, bæöi fyrir almenning svo Þjónustumiðstöö i byggingu á OalvlK og stoínamrnar sjálfar. Hins vegar er þaö ljóst, að slikar breytingar, sem flutningur ýmissa þjónustustofnana hefur i för með sér mætir andstööu þeirra, sem við þessar stofnanir starfa i dag, svo og tregöu hinna, sem telja aö með dreif- ingu stofnana komi til aukinn kostnaður og minni árangur en nú er. Þess vegna er nauösynlegt að dreifbýlinu takist að skapa trú á þvi, að þjónustudreifingin verði ekki til þess aö sh'ta nauösynlegt samhengi milli stofnana og gera almenningi öröugra um vik að notfæra sér hina dreiföu þjónustu, heldur til þess fyrst og fremst aö tryggja hagsmuni þeirra. — Að lokum Askell. Hvað er raunhæf byggöastefna að þinum dómi? — Ég álit aö mönnum sé aö verða i vaxandi mæli ljóst, að hvorki sjávarútvegsgreinar eða landbúnaöur, þrátt fyrir stór- vaxandi framleiöslu geta tekiö við verulegri atvinnuaflsaukn- ingu. Það er einnig staöreynd, að iháþróuöu þjóöfélagi léitar æ fleira fólk til þjónustugrein- anna. Ef mönnum eru ekki þessar staðreyndir ljósar, verð- ur ekki hægt aö reka raunhæfa byggðastefnu. Eins og ég drap á i upphafi Áskell Einarsson hafa stofnlánasjóöir ekki fengízt til þess að láta fé til þjónustu- stofnana t.d. á Dalvik og viðar. Þetta er alröng stefna gagnvart búsetujafnvægi I landinu, og mun fjórðungssamband Norð- lendinga undirbúa úttektarráð- stefnu á þessum málaflokki, sem vonandi verður upphaf aukins skilningsá þessummikil- væga þætti til eflingar dreifbýl- inu. Þá hef ég einnig ástæðu til þess að ætla, að sú áætlanagerð, sem nú er verið að ljúka við um uppbyggingu þjónustustofnana á Norðurlandi, verði það jákvæð fyrir dreifbýlið, komi hún til framkvæmda, að það muni stuðla aðlraunhæfari byggða- stefnu en rekin hefur verið til þessa. ■ Siglufjörður Húsavik / BUSKANN « Pétur Gunnarsson: PUNKTUR PUNKTUR KOMMA STRIK. Skáldsaga. Iðunn. Reykjavík 1976 136. bl. Þetta er önnur bók höfundar: hin fyrri var ljóðabókin Splunkunýr dagur 1973. Ljóð Péturs báru frisklegri svip en önnur söfn ungra skálda i háa herrans tiö. Og bezt að segja strax að skáldsagan stendur fyllilega við þau fyrirheit sem ljóðin gáfu. Hún er bráö- skemmtilegt verk, fullt af lifi. Ef til vill er hér loks kominn höfundur sem hefur listrænt vald til aö gera upp reikninga þeirrar kynslóöar sem heilsaði veröldinni að styrjöld lokinni. Sagan lýsir i svipmyndum bernsku drengs i Reykjavik. í upphafi greinir frá aöstæðum þegar hann kemur undir og þjdðfélagsstööu foreldra hans á þeirri tiö, sem erlent herliö hreiðrar um sig i landinu. Siðan fylgist lesandinn með aðlögun drengsins að þjóðfélaginu: barnaleikjum, skólagöngu, dvöl i sveit, likamsþroska, unglinga- ástum, kynnum af dauðanum. Og um það er sögunni lýkur hefur aðalpersónan að þvl er virðist lokið ákveðnum þroska- ferli: grunleysi bernskunnar aö LÍFÚT baki. Nú væri rangt að kalla sögu þessa þroskasögu i þeim skilningi að hún einbeiti sér að bernskureynslu drengsins Andra Haraldssonar. Höfundi er augljóslega kappsmál aö lýsa henni „i þjóöfélagslegu samhengi”. A velsæld hins borgaralega samfélags er jafnan brugðið ljósi af þjáningu hinna snauðu, þeirra sem hag- sældarrikin reisa auö sinn á. Og sjálf þóðfélagsmótunin er jafnan I fyrirrúmi: henni er lýst með kritisku viðhorfi sem skop- skyn höfundar gefur lit og lif. Inngangur þessarar lýsingar er svofelldur: „Dýr fæðast I fasta stærð: náttúrulögmálin. Rottur til dæmis verða fullkomnar á þremur dögum, setja upp heimili og byrja að púla I klóakkinu. Börn afturámóti lenda i þjóðfélagslögmálum sem sumsstaðarleyfa jafn langt lif og tekur aö deyjayf^.iungri, annarsstaöar eú^s^-ir músina, einn fyrir ös'ó'^ú og is og brabra á sunnudögum.” Þetta dæmi, sem reyndar er engan veginn meðal hinna beztu i samlikingum höfundar, leiðir beint að helzta einkenni sögunnar, huglægni hennar. Að formi til stendur hún ljóöinu nærri, en vel að merkja „opnu ljóði”. Höfundurinn sjálfur er alls staðar nærstaddur. Hann ályktar, kemur útlistunum á framfæri. Þjóðfélagssjónar- miðum sinum miðlar hann þó yfirleitt meö þeim hætti aö söguskoöunin fellur i einn far- veg með hinum ljóslifandi og fyndnu frásögnum. Undan- tekning frá þessu er raunar annar kafli, pólitisk sviösetning og timamörkun upphafsins, að lokinni gerð Keflavlkur- samnings. Þar gerist þaö meira að segja aö fjallkonan gengur inn á skrifstofu Halldórs Lax- ness og semur hin þungu áfellis- orð um „þá menn sem svikja föðurland sitt”. Og sumar stað- hæfingar höfundar um auðvaldið verða þungar i skauti þegar þær blasa viö i svona bók. En eftir aö höfundurinn hefur lokið innganginum og tekur að lýsa bernsku Andra falla þessar viðjar af textanum. Næmleikur höfundar og minni er óvenju- legt. Likingamáliö veröur einatt svo hnyttið aö lesandanum er dillað. Glöggskyggni á smáatriöi litar söguna: þaö er gaman aö staldra við i þesari hrööu og liöugu frásögn: Litli drengurinn dáist að „slökkuliðsbllum”. „Hann þráöi eldsvoða, en þvi miöur, ekkert er ljósfælnara en stórir atburðir: Skúli og Frikki biðu heilan dag i Reykjavíkur- apóteki en aldrei kom neinn aö kaupa smokk”. Þaö yröi langt mál og þarf- laust að tina til dæmi um skemmtilega kafla I þessari bók. Lesi menn hana sjálfa! Ferð Andra I sveitina er til að mynda sérlega lifandi. Og heimsókn þingmannsins: „Hann talaði við bændur eins og stygg hross, beislið fyrir aftan bak og brauð i lófanum”. En bóndinn haföi reyndar búið sig undir þetta stefnumót:” ...ausið sér yfir beljurnar, berandi upp á þær að láta alltaf fyrirgreiðslusjónarmiöið ráða og jafnvel þiggja mútur erlend- isfrá”. Annars nýtur höfundur sín enn betur i skólasögunni og lýsingum bæjarlifsins : Kennslustundir, bióferöir. Þar kemur upp þessi orðaleikur: „Trúarbrögð eru bara ópal i samanburði við ópium kvik- myndanna”. Slikar setningar eru dæmigerðar fyrir tilfyndni höfundar. ^ Nú kynni einhver að spyrja hvort bókin sé nokkuö annað en tilfyndni. Vissulega er Pétur Gunnarsson húmorinn rikt einkenni á sögunni. Hann er vopn höfundar i baráttunni við ágengni timans. Timinn leikur sér aö manninum: „Eftir þvi sem grösin féllu varö hann unglingur, ungur maöur, fór út I lifið, gekk i hjónaband og fór i biltúr á sunnudögum með fjöl- skylduna, keypti is og sleppti sér ekki þótt krakkarnir hefðu hátt og misstu is i sætið. Er ekki makalaust aö lif manns skuli vera einhversstaðar úti I busk- anum þar sem það bíður i óhagganlegri þolinmæði. Hvernig sem þú rembist geturðu ekki fundiö það annars- staðar en i þér á þessu augna- bliki, samt er hitt úti i fjarsk- anum jafn örugglega og það lif sem hleöst upp fyrir aftan þig.” I fróölegu blaöaviðtali (Visir 14. nóv.) vikur Pétur Gunnarsson að áhrifum þeim sem bækur Stefáns Jónssonar höfðu á hann i æsku: „Og ég held aö i minni bók gæti ef ti 1 vill svipaðrar angurværðar gagnvart bernskunni og greip mann við lestur bóka Stefáns Jónssonar”. Þetta er vafalaust rétt. í bland við skopið hljómar þessi angurværi tónn. Saga Péturs Gunnarssonar er tilfinninga- söm.og sh'k einkunn felur ekki i Kjördæmisþing framsóknarmanna í Norðurlandskjördæmi eystra KS-Akureyri — 10. kjördæmis- þing framsóknarm anna i Norðurlandskjördæmi eystra var haldið i Félagsheimili Húsavikur, dagana 30. og 31. október. Hilmar Danielsson, formaður sambandsins, setti þingið og bauð þingfulltrúa vel- komna og þá sérstaklega gesti þingsins Einar Agústsson, utan- rikisráðherra og Halldór As- grimsson, alþingismann, en hann flutti ræðu um skattamál á þinginu. Til þings voru mættir 60 full- trúar vlðs vegar að úr kjördæm- inu. Þingforsetar voru kjörnir: Guðmundur Bjarnason Húsavlk og lndriði Ketilsson Vtra-Fjalli en þingritarar þeir Björn Guð- mundsson, Lóni, Snorri Kristjánsson, Krossum og Bald- vin Baidursson, Rangá. Að loknu kjöri starfsmanna flutti formaöur sambandsins Hilmar Danielsson skýrslu stjórnar. 1 skýrslunni kom fram, að starfsemi sambands- ins hafði verið blómleg á árinu. Þá skýrði gjaldkeri, Guömund- ur Magnússon, reikninga sam- bandsins. Að því loknu fluttu alþingis- menn kjördæmisins ræður. Þeir Ingvar Gislason, Stefán Val- geirsson og Ingi Tryggvason. 1 ræðum þeirra kom fram að þeir töldu byggðastefnu fram- sóknarmanna eiga vaxandi fylgi að fagna meðal ráða- manna, og sú fólksfjölgun, sem átt hefði sér stað viða um land væri glöggur visir i þá átt. Þing- menn voru sammála um að stóriöja væri ekki rétta leiöin til atvinnuuppbyggingar i dreif- býlinu, og töldu að varlega ætti að fara i þeim efnum. Einnig ræddu þingmennirnir vitt og breytt um hin ýmsu hagsmuna- mál kjördæmisins. Halldór As- grimsson, alþm. flutti siðan itarlega ræðu um skattamál, og spunnust miklar umræður um þau mál. A sunnudag störfuðu nefndir og voru samþykktar ályktanir i skattamálum, kjördæmismál- um, fjárhags- og skipulagsmál- um og einnig itarleg stjórn- málaályktun. t næstu stjórn kjördæmissam- bands framsóknarmanna i Norðurlandskjördæmi eystra eru: Hilmar Danielsson form. Baldur Halldórsson varaform. Guðmundur Magnússon, gjald- keri og Indriði Ketilsson, ritari. Auk þeirra eru i stjórn: Guð- mundur Bjarnason, Aðalbjörn Gunnlaugsson og Sólveig Gunnarsdóttir. Til miðstjórnar Framsóknar- flokksins hlutu kosningu: Sigurður Óli Brynjólfsson, Jó- hann Helgason, Sigurður Jó- hannesson, Hjörtur E. Þórarinsson, Valur Arnþórsson, SóLveig Gunnarsdóttir, Guð- mundur Bjarnason og Haukur Halldórsson. Á laugardagskvöld var haldin árshátið framsóknarfélaganna i kjördæminu og var hún mjög fjölsótt. Ræðu kvöldsins flutti Einar Agústsson. utanrikisráð- herra. Þá voru ýmis gamanmál á dagskrá og að lokum var stig- inn dans. bókmenntir sér neina litilsviröingu. En hún segiref til vill meira, sé hún rétt skilin, en langar útlistanir. Punktur punktur komma strik er eitt þeirra skáldverka frá siðustu árum sem vitna um nýjar formhugmyndir höfunda. Krafan um samfélagslega hlut- deild skáldskaparins, gagngera „virkni”, hefur losað um hömlur sem margt I ■ bók- menntum siöustu áratuga er háð. Reglufesta i skáldskap reynist aldrei frjóvænleg. Um leið og skáldið örvast til aö taka fastar á þeim viðfangs- efnum sem samfélagið færir af höndum, slaknar taumhald fagurkerans. Höfundurinn getur ekki lengur setið kyrr að baki verksins. Að þvi er tekur til skáldsagnahöfundar birtist þessi ágengni samfélagsins I þvi að hann hverfur frá margbrotnu táknsæi módernismans, og getur heldur ekki tekiö upp harðvitugt raunsæi eða „breiðar” þjóðllfs- og mann- lýsingar. Punktur punktur komma strik er fráhverf frá þessu hvorutveggja. Sagan er ekki samin eftir viðteknum kokkabókum. En hún er framar öðru persónuleg og fersk. Myndir Gylfa Gislasonar eru vel gerðar og eiga sinn þátt i ferskleika verksins. Það er sem sé ekki vanalegt að sjá teikn- ingar i „alvarlegum” skáldsögum, einungis barna- bókum! Pétur Gunnarsson segir i fyrrnefndu viötali aö hann telji sig eiga eftir að skrifa tvær skáldsögur i óbeinu framhaldi af þessari til að gera þvi skil sem hann hafi I farangrinum frá þessum tima. Það er tii- hlökkunarefni aö sjá hvaö næst kemur upp úr töskunum. Uunnar Stefánsson Laus staða Staða fangavarðar i Hegningarhúsinu við Skólavörðustig er laus til umsóknar. Laun samkvæmt launakerfi rikisins. Umsóknir ásamt upplýsingum um fyrri störf sendist skrifstofu Sakadóms Reykja- vikur, Borgartúni 7 fyrir 15. desember n.k. Upplýsingar um starfið gefur yfirfanga- vörður. Prestkosning í Laugarnesprestakalli í Reykjavík fer fram sunnudaginn 21. nóvember n.k. Kosið verður i Laugarnesskólanum og hefst kjörfundur kl. 10 árdegis og lýkur kl. 22. Ennfremur verður kosið i Hátúni 12 fyrir ibúa Hátúns 10,10A, 10B og 12 frá kl. 11 til 17. Sóknarnefnd Laugarnessóknar

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.