Fréttablaðið - 11.03.2006, Síða 33

LAUGARDAGUR 11. mars 2006 5
550 5000
AUGLÝSINGASÍMI
635BM
18"/20"
220BM
17"
635C
17"/18"
Réttarhálsi 2 · 110 Reykjavík
Gúmmívinnustofan
www.gvs.is
587 5588
Hjólbarðahöllin
Fellsmúla 24 · 108 Reykjavík
530 5700
www.hollin.is
22
96
/
Ta
kti
k 0
8.0
3.0
6
Glöggur lesandi hafði samband
við Fréttablaðið og benti á villu í
grein um heimskautaleiðangur
Íslendinga á slóðir Vilhjálms Stef-
ánssonar.
Í greininni var gefin upp röng
vefslóð á síðu leiðangursins en
rétt slóð er www.arctictrails.is.
Af heimskautaförunum er það
að frétta að um miðja viku voru
þeir komnir til Edmonton þar sem
þeir sóttu spil á bílana og gervi-
hnattasíma. Nýjustu fréttir af
leiðangrinum eru á vefsíðunni
www.arctictrails.is
Rétt vefslóð
Leiðrétting á vefslóð heim-
skautaleiðangurs.
Hópurinn við bílana áður en þeir voru settir
í skip á Íslandi.
Sigurvegari í meistaraflokki í
snjókrossi vinnur sér keppnis-
rétt á X-games næsta vetur.
Nú eru þrjár umferðir búnar á
Íslandsmótinu í snjókrossi. Fjórða
umferðin fer fram í Mývatnssveit
um aðra helgi og lokaumferðin á
Egilsstöðum 1. apríl, sem er
alþjóðlegt mót. Sigurvegari í
meistaraflokki á því móti vinnur
sér keppnisrétt á X-games næsta
vetur, en þar keppa allir bestu
snjókrossökumenn heims.
Leikarnir eru eins konar
ólympíuleikar jaðaríþrótta og er
snjókrossið einn af hápunktum
þeirra. „Þessi ákvörðun er mikil
viðurkenning og mikill heiður
fyrir snjókrossökumenn á Íslandi
og sportið í heild,“ segir Gunnar
Hákonarson hjá WPSA Íslandi.
Hann bætti við að hugsanlega
myndi þetta draga fleiri erlenda
keppendur á alþjóðamótið, enda
þurfa ökumenn í Bandaríkjunum
að heyja harða keppni til að
ávinna sér keppnisrétt á X-
games.
Ólympíuleikar
jaðaríþrótta
Áfram veginn
Einar Elí Magnússon kemst leiðar sinnar
Ætli ég hafi ekki verið svona
fjórtán ára. Það var áður en
jeppavírusinn tók að gerjast
innra með mér og ég og vina-
hópurinn eyddum flestum
helgum í að labba á fjöll í hvaða
veðri sem var. Hellisheiðin var
í okkar augum einn stór sand-
kassi, fullur af leikföngum.
Svo stutt að fara til að detta út
úr siðmenningunni. Og enda-
laus fjölbreytni í landslaginu.
Ég stunda enn heiðina. Ekki
eins oft og ég vildi og oftar á
bíl en ekki. Enn er það fjöl-
breytnin sem heillar. Slóðar og
vegir sem liggja um dali og
hæðir, yfir ár og torfærur. Í
raun frábært sýnishorn og góð
skemmtun. Og heitir lækir til
að baða sig í eftir erfiðið.
Á veturna er heiðin oft þétt-
skipuð fólki; gangandi, á jepp-
um eða vélsleðum. Hellisheiði
er ennþá sandkassi Sunnlend-
inga.
Á allra síðustu árum hefur
verið unnið að því að virkja
Hellisheiðina. Ekki með uppi-
stöðulóni, heldur með því að
bora eftir heitu vatni og reisa
gufuaflsvirkjun. Í dag eru á
Hellisheiði tæplega þrjátíu
borplön þar sem vatni er dælt
upp úr jörðinni og í pípum að
virkjuninni. Í undirbúningi eru
tæplega sextíu plön í viðbót.
Frá flestum þeirra munu líka
liggja pípur, allar ofanjarðar.
Til að tengja þessi mannvirki
er búið að byggja vegi þvers
og kruss. Vinnandi fólk, farar-
tæki og vinnuvélar, og gufan
streymir upp í himininn. Hvað
útivistarparadísina varðar er
Hellisheiðin aðeins farin að
tapa ljómanum í mínum
augum.
Í síðustu heimsókn minni
gat ég ekki stillt mig um að
bera þessa virkjun saman við
Kárahnjúkavirkjunina - þó að
það sé náttúrlega ekki hægt,
stærðarmunar vegna. En ég
hugsaði til þeirra mörgu sem
risu upp á afturfæturna og
mótmæltu þeim framkvæmd-
um. Á stað sem fæstir vissu að
væri til. Þar var hiti í jörð.
Þótti allsérstakt. Vissulega illa
farið með fallegan stað, þó að
fleiri hafi fengið hans notið
eftir að allt umtalið hófst.
Hellisheiðin er hins vegar
fyrir allra augum. Grámyglu-
legur hversdagsleikinn? Maður
þarf að taka ein fimmtíu skref
út fyrir veginn til að sjá hvern-
ig heiðin er í raun og veru - ólg-
andi uppsprettur og hverir, fal-
legir dalir, lækir og fossar.
Þarna stundar fólk útivist
grimmt, allt árið um kring. Af
hverju fór Hellisheiðin aldrei í
umhverfismat? Af hverju mót-
mælti enginn?
Náttúra eða séra náttúra?