Tíminn - 09.10.1977, Qupperneq 7

Sunnudagur 9. október 1977
7
i anda jafnréttis að gefa ,,herra sköpunar-
verksins” smágjafir. Hjónabandssál-
fræðingar halda því fram að konur sem
dekra við menn sína fái jafnan endurgjald
i sömu mynt. Að iðka hugulsemi er aldrei
of snemmt og mjög sjaldan of seint. Þrír
fjórðu af fjöida þeirra kvenna sem
spurðar voru sögðu að nauðsynlegt væri
aö vinna gegn hjónabandsþreytu með ein-
hverju móti. Eiginmenn af gamla skólan-
um vita hvernig. Á myndinni sem fylgir
hér með sést hvernig konur vilja láta bera
sig á höndum!
Konur vilja
gjarnan láta
bera sig
á höndum
Þrátt fyrir háværar kröfur um frelsun
kvenna og jafnrétti kynjanna hefur yfir-
leitt ekkert breytzt. Hið svokallaða veik-
ara kyn sem venjulega talar hraustlega
um styrk sinn, heldur enn upp á kurteisi
karlmanna af gamla skólanum. 150 giftar
konur af yngri kynsióðinni voru spurðar
ýmissa spurninga ogþær svöruðu því m.a.
að þær vildu láta karlmenn dekra við sig.
Þær kjósa tillitssemi í umgengni og þiggja
gjarnan smágjafir sem sýnilegt tákn um
aðdáun einnig eftir að heitibrauðsdögun-
um lýkur. Aðeins 1/4 af konum þeim sem
spurðar voru kærðu sig um að fá blóm og
konfekt. Langflestar voru þó þakklátar
fyrir hugulsemina. útkoman var eigin-
mönnunum ekki til hróss en þó sögðu þær
— allt að helmingur þeirra, — að menn
þeirra kæmu stundum færandi hendi. En
margar kvennanna virtust sætta sig við
vanrækslu manna sinna. Um eitt voru þær
allar sammála, stóru gjafirnar: afmælis
páska-, mæðradags- eða jólagjafir geta
ekki komið i stað smágjafanna. Þegar
utanaðkomandi vinur vill gleðja, kemur
hann oftast með bióm eða konfekt— karl-
menn eru uefnilega sjálfir eins mikið
gefnir fyrir sætindi og konur. Þegar þær
vilja gleðja karlmenn koma þær oftast
með alls konar súkkulaði af sömu ástæðu.
Með því gefa þær sinum útvalda í skyn að
enn þykiþeim vænt um hann. 75% af þeim
konum sem spurðar voru sögðust halda
sér til fyrir eiginmanninum og 65% þeirra
elda stundum einhverja uppáhaldsrétti
fyrir hann. Bækur og timarit eru
uppáhaldsgjafir frá henni til hans en það
virðist ekki koma i hug karlmanna að gefa
„henni” gjafir sem höfða til vitsmuna. Þið
konur, sem ekki eruð svo heppnar að vera
giftar göfugmenni af gamla skólanum, og
finnst þið vera vanræktar, ættuð að reyna
Já, nú
siglum við
? eftir
^.kompás.
Þaðer aldeilis )
hraðinn á okkur,
við erum þegar langt
útiásjó! st.
( Förum fyrst
-sV eftir
) ráðlegingum
'\ ■ Sacks.
y Og þegar
við komum
"7 þangað,
hvaðþá?
spurningin
— Átt þú hund eða kött
eða einhver önnur
heimilisdýr?
Elisabet Bjarnadóttir, vinnur á
fæðingarheimilinu: Nei, það á ég
ekki.
Jens Guömundsson, afgreiöslu
maður: Nei.
örn Guömundsson: Nei, en
hundurinnerþaðeina sem vantar
á heimilið. Ef ekki væri hunda-
bann i Reykjavik, mundi ég hik-
laust fá mér hund.
Arnar Eyþórsson, nemi: Ég á
fiska og dúfur.
Asta Erlingsdóttir, húsmóöir:
Nei, i guðsbænum nefndu ekki
hund eða kött við mig. Ég hef al-
gjört ofnæmi fyrir þvi.