Fréttablaðið - 03.06.2006, Qupperneq 24

24 3. júní 2006 LAUGARDAGUR
■ FÖSTUDAGUR, 26. MAÍ
Fingramál
Ef það er eitthvað sem ég kann
upp á mína tíu fingur er það vél-
ritun. Ég hef ekki hugmynd um
hvar hinir ýmsu stafir og tákn eru
á leturborðinu en engu að síður
þjóta fingurnir blindandi fram
og aftur og slá inn rétta stafi sem
mynda á örskotsstund þau orð sem
ég hafði í huga.
Þegar ég vélrita virðast allir
fingurnir vera á þönum. En það er
missýning. Einn fingur hefur engu
hlutverki að gegna við þessa iðju
og fylgist bara með félögum sínum
vinna eins og seðlabankabanka-
stjóri eða sendiherra sem hefur
lokið sínum mikilvægu störfum á
öðrum vettvangi og á náðuga daga.
Það er þumalfingur vinstri hand-
ar. Þumall hægri handar slær inn
orðabil, svo að á góðum degi getur
hægri þumall lent í að slá mörg
þúsund högg meðan samhverfa
hans á vinstri hendi tekur lífinu
með ró.
Ástæðan fyrir því að ég er að
pæla í þessu núna er sú að í augna-
blikinu er vísifingur vinstri hand-
ar forfallaður, varð fyrir smá
meiðslum í gær og er óvinnufær.
Nú kynni maður að halda að
afköstin minnki ekki að ráði þótt
einn starfskraftur af níu sé í veik-
indafríi. En það er öðru nær. Í ljós
hefur komið að sjúklingurinn
gegnir lykilhlutverki í fram-
leiðsluferlinu. Vísifingur vinstri
handar er hjá mér ábyrgur fyrir
merkilegum stöfum og táknum
sem heita f, g, r, t, 5, 6, %,
& og v. Langatöng
vinstri handar hefur
í dag hlaup-
ið í
skarðið fyrir félaga sinn með mik-
illi ólund, og reyndar hafa allir
fingurnir ruglast svo í ríminu að
þeir leita ekki lengur upp stafina
sjálfkrafa heldur þarf að reka þá
af stað og hafa vakandi auga með
því sem áður var gert sjálfkrafa
og í blindni.
Ég geri ráð fyrir að tónlistar-
fólk skilji hvað ég er að tala um,
og sömuleiðis að félagshyggjufólk
geti tengt við þá líkingu sem felst
í því að níu samtaka fingur (og
einn forstjórafingur - sem
Ólafur Hannibalsson
mundi
sennilega kalla „framsóknarfing-
ur“) vinna létt verk, en þegar einn
skerst úr leik fer allt í handaskol-
um.
Um þetta væri hægt að skrifa
langt mál - ef allir fingurnir væru
við góða heilsu og létu umhugsun-
arlaust að skipunum heilans. En
vísifingur er í reifum og er þetta
fingramál því útrætt að sinni þótt
efninu hafi ekki verið gerð tæm-
andi skil.
■ LAUGARDAGUR, 27. MAÍ
Flugvöllur eða kúabú?
Kosningadagurinn, fórum og
kusum. Litla Sólveig fór inn í kjör-
klefann með ömmu sinni þótt hún
fengi engan kjörseðil. Ekki skil ég
af hverju börn hafa ekki kosninga-
rétt eins og annað fólk.
Svo gáfum við auðvitað öndun-
um sitt. Þær voru óvenju lystar-
lausar. Ég vona að þær séu ekki að
fá flensu.
Við horfðum á kosningasjón-
varpið í kvöld. Ég hafði áhyggjur
af því að ég skildi ekki af hverju
sjónvarpsfólkið var svona rosa-
lega stressað. Fyrstu tölur voru
ósköp svipaðar og búast mátti við
samkvæmt skoðanakönnunum, og
nú eru komnar lokatölur í Reykja-
vík (aðeins eftir að telja utankjör-
fundaratkvæði). Úrslitin eins og
ég átti von á. Ekki líst mér á ef
Villi ætlar að semja við Ólaf lækni
um að mynda meirihluta. Það er
álíka skynsamlegt að vera með
flugvöll í miðborginni og reka þar
stórt kúabú, hvort tveggja bráð-
nauðsynleg starfsemi - en væri
betur komin annars staðar.
■ SUNNUDAGUR, 28. MAÍ
Eini frestarinn?
Afmælisveisla. Eldaði góðan mat
en til þess þurfti ég að þrífa grillið
á svölunum. Ég ætlaði reyndar að
þrífa það í fyrrahaust, en hef síðan
frestað því frá degi til dags. Merki-
leg árátta að fresta hlutum sem
maður kemst ekki hjá því að gera.
Skyldi ég vera eini frestarinn á
landinu?
Bergmál og fingramál
Í Dagbók Þráins Bertelssonar er fjallað um yfirnáttúrulegan atburð í Draugahlíðum, flugvöll eða kúabú
í miðbænum; rætt um gimsteina og rjómapönnukökur og hugað að kostum þess að búa í Ódáðahrauni.
Kæra
Dagbók
Þráinn Bertelsson skrifar
1
1
www.bluelagoon.is
Styrkur