Tíminn - 12.09.1978, Síða 6

6
Þriöjudagur 12. september 1978
titgefandi Framsóknarflokkurinn
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Ritstjórar:
Þórarinn Þórarinsson og Jón Sigurösson. Auglýsinga-
stjóri: Steingrimur Gislason. Ritstjórnarskrifstofur,
framkvæmdastjórn og- augiýsingar Siöumúia 15. Slmi
86300. ' .
Kvöldslmar blaöamanna: 86562, 86495. Eftir kl. 20.00:
86387. Verö I lausasölu kr. 100.00. Askriftargjaid kr. 2.000 á
mánuöi.
Blaöaprent h.f.
Ef til vill
besta
tækifærið
Vafalaust er endurskoðun visitölukerfisins einn
mikilvægasti áfanginn sem nást þarf til þess að
þjóðin geti varpað af sér herfjötri óðaverðbólg-
unnar.
Segja má að visitölukerfið lýsi tortryggni laun-
þegahreyfinganna andspænis horfum og fram-
vindu efnahags- og kjaramála. Nú kann það út af
fyrir sig að vera rétt að launþegar hafi fyllstu
ástæðu til slikrar tortryggni.en visitölukerfið eins
og það hefur þróast er samt sem áður sist til þess
fallið að verja hagsmuni launþeganna.
Með þessu sjálfvirka skrúfukerfi er i rauninni
haldið gangandi svikamyllu sem snýst laun-
þegunum sifellt i óhag, enda þótt krónunum kunni
að fjölga i launaumslaginu um hrið.
Annað er það að skrúfukerfi þetta hefur aukið
launamismuninn i þjóðfélaginu, þar sem það
hafði tiðkast að laun hækkuðu i prósenthlutfalli
og ber að fagna þvi að þrátt fyrir ýmsar yfir-
lýsingar eru stjórnmálaflokkarnir orðnir sam-
mála um að koma i veg fyrir að sú öfugþróun
haldi áfram.
Hið þriðja við visitölukerfið sem gerir það
óhæft við islenskar aðstæður er að það tekur ekki
tillit til þróunar þjóðartekna. Afleiðingin af þessu
einkenni kerfisins er sú að hækkun óhjákvæmi-
legra kostnaðarliða i atvinnurekstrinum getur al-
ið af sér almenna kauphækkun enda þótt öllum sé
ljóst að hækkun kostnaðarliða hafi stafað af er-
lendum verðhækkunum og þannig versnandi af-
komu þjóðarbúsins.
Þegar það er haft i huga hve islenskt efnahags-
og atvinnulif er miklum og óviðráðanlegum
sveiflum háð i sjávarafla og veðurfari, hlýtur öll-
um mönnum að verða ljóst að þetta sjálfvirka
skrúfukerfi getur aðeins leitt til vaxandi jafn-
vægisleysis, sifelldrar verðbólgu, árvissra stétta-
átaka, en megnar engan veginn að tryggja kaup-
mátt launanna, eðlilega þróun kaupmáttar eða
standa vörð um félagslegt réttlæti og jöfnuð.
Það er alveg skiljanlegt að menn vilji ekki rasa
að stórbreytingum i máli sem þessu,er snertir svo
mjög launakjör og tekjuskiptingu. Hins vegar er
ástæða til þess að hvetja menn eindregið til þess
að láta ekki stjórnast af ihaldssemi i afstöðunni
til þessa máls.
Núverandi rikisstjórn verður ekki beðið betri
heillaóskar en að hún beri gæfu til þess að hverfa
algerlega frá sjálfvirku skrúfukerfi sem ekki
virðir þróun þjóðarhags og elur á mismunun i
tekjuskiptingu. Og það er einkum ástæða til að
óska þessa fyrir þá sök að rikisstjórnin á að hafa
öll tök á þvi að vinna að þessu máli i góðum sam-
ráðum við samtök launþeganna sjálfra.
Sannleikurinn er sá að þetta mál er ef til vill
besta tækifærið sem rikisstjórninni er gefið til
þess að vinna gott og þarft verk sem hefur varan-
legt gildi fyrir hag fólksins i landinu.
JS
Tveir næstu dag
ar ráða úrslitum
— erfiðlega gengur að fá upplýsingar um gang mála
Erfiðlega virðist ganga að
fá fréttir af fundahöldunum i
Camp David, hvildarstað for-
seta Bandarikjanna. Þar ræða
nú þjöðarleiðtogarnir þrir,
Jimmy Carter forseti Banda-
rikjanna, AnwarSadat, forseti
Egyptalands, og Menachem
Begin, forsætisráðherra ísra-
els, um vandamálin fyrir botni
Miðjarðarhafs og reyna að
finna varanlega lausn á deilu
Israelsmanna við nágranna-
þjóðir sinar. Eina opinbera
yfirlýsingin um fundina i
Camp David kom frá blaða-
fulltrúa Hvita hússins, Jody
Powell, sem sagði um helgina
að árangur hefði fengist en
erfiðleikarnir væru þó miklir.
Töluverð óvissa rikti i upp-
hafi annarrar viku fundahald-
anna og sögðu heimildir að
dagurinn i dag og á morgun
myndu skera úr um það hvort
nokkur árangur fengist yfir-
leitt. Hvita húsið sagðist vona,
að umtalsverður árangur
myndi nást fyrir helgi, en þá
er ætlunin aö Carter taki þátt i
kosningaáróðri nokkurra
flokksbræöra sinna, sem hafa
boðið sig fram til full-
trúaþingsins.
Mikilvægasti fundurinn i
Camp David var haldinn s.l.
sunnudag, en þá hittust þeir
Carter og Begin. Auk þess
voru á þeim fundi allir helstu
ráðgjafar þjóöarleiötoganna
tveggja og þar á meöal var
helsti lögfræöilegi ráögjafi
Sadats, Aharon Barak. Þótti
það benda til, aö þeir væru
komnir á það stig i viö-
ræöunum, að lögfræöilega
aöstoö þyrfti til að draga upp
samningsdrög. Hins vegar
hefur sú frétt ekki verið stað-
fest.
t gær kom svo til fundar við
Carter Anwar Sadat en þeir
ræddust siðast saman s.l.
föstudag. Ekki er enn vitaö
hvaðþeim fór i milli, en viöbú-
ið, er að hart hafi verið deilt.
Spurningin er: Hve miklum
hluta af þeim landssvæöum,
sem ísraelsmenn hertóku i sex
daga striðinu 1967, munu þeir
skila til baka og með hvaða
skilyrðum?
HVAÐ SVÆÐIN sjálf varð-
Þau svæði, sem deilti er um á
fundunum i Camp David eru
Sinaieyðimörkin, Gasa
svæðiö, vesturbakki árinnar
Jórdan svo og Gólan hæðirn-
ar.
ar, þá hafa Egyptar opinber-
lega krafist að öllum herteknu
svæöunum, þ.á.m. eystri hluta
Jerúsalem, verði skilað til
baka. tsraelsmenn segja hins
vegar, að þeir muni aldrei
samþykkja þau landamæri,
sem voru i gildi fyrir strlöiö
1967 og aö umræðurnar veröi
að snúast um ný landamæri er
gætu betur tryggt öryggi
landsins.
Mi kilvægasta svæðið virðist
vera vesturbakki Jórdan, þvi i
grundvallaratriðum hafa
tsraelsmenn samþykkt aö
skila Egyptum til baka svæð-
unum á Sinai-eyöimörkinni,
þrátt fyrir að þeir hafi krafist
þess, að á landamærunum fái
israelsk lögregla að starfa
áfram. Egyptar hafa hafnaö
þeirri tillögu, en almennt er
búist viö, að það vandamál
ætti auðveldlega að leysast.
Þaö er þvi vesturbakkinn, sem
á eftir að vera höfuðverkur-
inn.
HVAÐ ÖRYGGI VARÐAR'
þá standa tsraelsmenn fastir á
þvi, aö hersveitir þeirra muni
halda stöövum sinum á svæð-
um sem voru fyrir utan tsrael
1967. Þá hafa þeir krafist, að
enginn vopnaður her verði á
Sinai-skaganum svo og á
vesturbakkanum.
Egyptar segja hins vegar,
aö eftir fimm ár megi enginn
israelskur hermaður vera
fyrir utan 1967-landamærin.
Hins vegar er ekki talið útilok-
að, að Egyptar muni sam-
þykkja einn herflugvöll tsra-
elsmanna á Sinai-eyðimörk-
inni. Einnig segja nokkuð
áreiöanlegar heimildir, aö
Egyptargætugengið að þeirri
kröfu, að einhver israelskur
her fái að vera á vesturbakk-
anum, enda þótt þeirri frétt
hafi veriöopinberlega hafnað i
Karió.
A þessu sviði er hugsanlegt,
að Carter muni bjóða tsraels-
mönnum og Egyptum, aö
Bandarikjamenn myndu sjá
um öryggisvarnir á þessum
viðkvæmu svæöum.
FRAMTIÐ Palestinu-arab-
anna hefur alltaf veriö mikiö
deiluefni og viöbúið er að svo
verði einnig nú. tsraelsmenn
hafa lagt fram áætlun um
nokkurs konar sjálfstjórn
þeirra á vesturbakkanum og á
Gasa-svæðinu og að fimm
árum liönum væru þeir reiöu-
búnir aö ræða um hugsanlegt
sjálfstætt riki þeirra.
Egyptar á hinn bóginn hafa
lagt fram áætlun, þar sem
gert er ráð fyrir, aö Palestinu-
arabar stofni sjálfstætt riki á
tveim áðurnefndum svæöum.
Þó er ekki taliö óliklegt, að
þeir gætu fallist á nokkurs
konar hálfsjálfstætt riki, sem
væri tengt Jórdaniu.
Það er á þessu sviði, sem
Bandarikjamenn munu koma
mikið inn i umræðurnar, þvi
þeim er mikið umhugað um
framtið Palestinu-araba.
Viðbúið er, aö þeir vilji miöla
málum þannig, aö Palestinu-
arabar fái loforð um stofnun
sjálfstæðs rikis i komandi
framtið.
Horfurnar á þessu sviði eru
hins vegar mjög óljósar og þaö
myndi verða mikill sigur fyrir
friöaröflin, ef einhvers konar
lausn, sem allir aöilar geta
sætt sig við, væri hægt aö
finna.Þaðgætinefnilegahaft i
för meö sér, að önnur Araba-
riki en Egyptaland færu að
taka þátt i samningaumræð-
Framhald á bls. 23