Tíminn - 08.10.1978, Síða 12

12
Sunnudagur 8. október 1978
1918, — þetta var fimbulár.
Svo marserafti hann meft sinn
flokk til skips og skildi okkur eft-
ir.
l>aft voru margir, sem ortu I skóla
og hættu svo aftur.
Maftur var auftvitaft afskapiega
leiftur yfir aft Hamsun skyldi taka
þessa afstöftu...
... en þetta var hans mái og á
Norfturlöndum máttu menn
skrifa hvaft sem þeir vildu.
sagan”
Það er alltaf viðburður, þegar von er á bók frá
hendi Halldórs Laxness. Hin nýja bók hans „Sjö-
meistarasaga”, sem von er á innan nokkurra daga
er þegar orðin að einu þvi umræðuefni sem hæst ber
manna á meðal þessa daga,en svo sem Halldór
sjálfur hefur látið uppi, er þarna fjallað um timabil
i æsku hans sem segja má að sé á milli þess tima
sem bækur hans „í túninu heima” og „Ongur ég
var” gerast á. Timinn fór þess á leit að mega eiga
orðastað við Halldór um hina nýju bók og sitthvað
annað sem forvitnilegt er að heyra álit hans á og
varð skáldið fúslega og vel við þeirri ósk. Fyrst af
öllu spurðum við um nýju bókina.
„Já þú vilt vita eitthvaft um
hana. Ég veit nú ekki hvaft ég hef
mikiö um hana aft segja, hún er
nú alveg nýoröin til og ég er aft
lesa af henni prófarkirnar eins og
er. Ég held aft i henni sé ekki neitt
svo spennandi aft hægt sé aft koma
þvi fyrir i samtali I dagblafti. baft
er helst aö lesa hana, þvi þaft eru
engir stóratburftir i henni.”
— Er þaft rétt Halldór aft þú
fjallir þarna um menntaskóla-
veru þina?
— Já, þetta er menntaskólavet-
ur, sem ég var hérna i lærdóms-
deildinni. En þaft var margt sem
skefti annaft þennan vetur. betta
var mjög merkilegur vetur. baö
var veturinn sem vift fengum full-
veldift. bar var ég viftstaddur.
betta var veturinn sem Katla
gaus, en ég reyni nú aft sleppa þvi
aft mestu leyti. Og þetta var
veturinn, sem þessi voöalega
plága var hér, þegar féllu mörg
hundruft manns i þessum litla bæ,
Reykjavik, ein allra skæöasta
plága sem verift hefur aft minnsta
kosti i fjölbýli. Já, þetta voru
eiginlega þrjár katstrófur og
mjög einkennilegt hvernig þetta
kom svona allt undireins. Og rétt
á eftir komu þessi miklu frost. Ég
sleppi þvi nú aö þá var hægt aft
ganga upp á Akranes og svoleiftis.
betta var fimbulár.
Og þessu lenti maöur i,ég var i
skólanum og vift urftum veikir og
fullveldift var próklameraft. Vift
horfftum upp á þaft.ég man eftir
þvi þegar flaggift var dregift upp á
Stjórnarráftinu, — þaft gerfti
danskur sjólifti og svo þegar hann
var búinn aft draga upp flaggift,
þá marserafti hann meft sinn flokk
til skips og skildi okkur eftir.
— betta er veturinn sem þú
skrifar „Barn náttúrunnar?”
— Já, ég gerfti þaft meft skólan-
um og þaö varft til þess aft ég hálf,
já, hvarf út úr skólanum, þvi ég
var allur á kafi i þessari bók sem
er dálitill róman. Jæja, þetta er
svona róman i fullri stærft aft
minnsta kosti hvaft blaftsiftutal
Góft bók fyrir iesanda er bók sem hann getur lesift á einni kvöldstund ef
hann er spenntur fyrir henni og vakir tveimur timum lengur en venju-
lega.
t sólskini og lognblfftu á fimmtudagskvöidift skartafti garfturinn aö }:
þegar Halldór Laxness fylgdi okkur þangaft út.
„Einhvers
þarf
„Sjömeii