Fréttablaðið - 25.08.2007, Síða 29

segir ekkert Jakobi Frímanni og
Agli Ólafs hvað þeir eiga að gera.
Páll Ásgeir: Sumt af því sem Kaup-
þing bauð upp á var mjög vont og
annað mjög gott. Svo eiga lista-
menn misgóða daga. Stuðmenn
áttu ekkert sérstaklega góðan dag.
Atriðið var eins og klippt út úr
myndum sem þeir hafa búið til –
eins og þetta væri í raun atriði úr
Með allt á hreinu. Það vantaði bara
blátt reiðhjól á sviðið. En tónleik-
arnir á Miklatúni voru frábærir.
Og þar bar Megas af. Hann hefur
þetta snillingseinkenni að hann fer
bara upp á svið og gerir það sem
hann vill. Honum er alveg nákvæm-
lega sama hvað okkur finnst.
Sveppi: Maður hlustar á textana
hans og pælir virkilega í þeim.
Hann er bestur í heimi að nota
erlend tökuorð, búa til nýyrði og
svo framvegis.
Páll Ásgeir: Og allar kynslóðir sem
á eftir koma læra texta Megasar
og nýyrðin. Þetta er maðurinn sem
kenndi okkur að segja spáðu í mig
og smælaðu framan í heiminn.
Maður sér ekki Sigur Rós leika
þetta eftir.
Sveppi: Attsjú-ú.
Páll Ásgeir: Nei, það er ekki alveg
eins.
Sveppi: Sææææljón.
Störf ykkar snúast oft á tíðum um
það að skoða samfélagið – hvað er
það allra, allra fyndnasta við
íslenskt samfélag að ykkar mati?
Ef þið yrðuð dæmdir til samvista
við einhverja opinbera manneskju
í heilan dag (án frímínútna) – sem
þið þekkið ekki persónulega –
hvaða manneskja yrði fyrir val-
inu?
Páll Ásgeir: Mér finnst Íslending-
ar oft mjög fyndnir. Það er stuttur
í okkur kveikurinn – við stökkvum
upp á stól og það verða allir vit-
lausir yfir einhverri Grímseyjar-
ferju í nokkra daga. Það mál hefur
farið nokkra hringi núna og hefur
oft verið óbærilega fyndið en það
er samt engin lausn í sjónmáli.
Líklegt er að þegar kúlunni er
kastað svona oft á milli þagni málið
á endanum en á meðan á því stend-
ur eru allir alveg ofboðslega æstir
og með mikla réttlætiskennd. En
við vitum öll innst inni að þetta
breytir engu og það sem við segj-
um um þetta mál og þá sem eru
ábyrgir skiptir engu máli. En mér
þykir mjög vænt um Íslendinga og
þeir eru nákvæmlega eins og ég
vil hafa þá.
Sveppi: Mér finnst mótmælendur
mjög fyndnir. Ég einhvern veginn
skil ekki það að mótmæla. Mér
finnst bara svo plebbalegt að
hugsa til einhvers fólks sem er
heima hjá sér að búa til skilti:
(Sveppi hefur upp raust með leik-
rænum verkalýðstilburðum):
„Hvað eigum við að láta standa á
því? – Já, láttu standa á því bara að
við látum ekki bjóða okkur þetta!“
Er fólkið að tússa þetta í reiði við
stofuborðið hvetjandi hvert annað?
„Já, skrifum þetta! Látum þá hafa
það!“ Og svo verður aldrei neitt úr
þessu. Ekki nema þá eitthvað sem
maður getur næstum því bara
gefið selbita og þá hverfur það.
Íslensk mótmæli verða eitthvað
svo plebbaleg versus mótmæli til
dæmis úti í Frakklandi þar sem
vörubílstjórar taka sig saman og
liggja bara á flautunni í sólarhring
og segja svo upp – allir. Af hverju
er útlenskt fólk – sem býr erlendis
– bara í einhverju landi – af hverju
fer það í flugvél til Íslands til að
mótmæla álveri sem á að byggja
einhvers staðar í rassgati? Af
hverju er þetta fólk ekki bara að
mótmæla því að það sé ekki til
vatn í Afríku eða hungursneyð í
Eþíópíu? Aldrei myndi ég, ef það
væri eitthvað vesen í Belgíu, segja
bara: „Pakkaðu, elskan mín, við
verðum að fara að fljúga til Belgíu,
það er verið að reisa einhverja
risaverksmiðju þarna þar sem ein-
hver bóndabær stóð áður.“ Hverj-
um er ekki sama? Fljúga yfir Atl-
antshafið, keyra frá Keflavík – er
ekki í lagi með þetta lið?
Páll Ásgeir: Um þetta ætla ég ekki
að segja annað en að heimurinn er
þorp.
Sveppi: En ef ég ætti að velja mér
manneskju til að hitta og eyða tíma
með heilan dag yrði það sýslumað-
urinn á Selfossi. Hann er Stones-
aðdáandi.
Páll Ásgeir: Þetta segirðu bara af
því þú þekkir hann ekki.
Sveppi: Ha ha. Já, hann á fullt af
Stones-dóti, hefur hitt Mick Jagger
og veit allt um þá. Ég væri alveg
til í að drekka kaffi með honum.
Páll Ásgeir: Sko, það er hægt að
taka trúðinn á þetta og nefna bara
einhvern hæfilega skrítinn en ef
maður á að svara þessu í alvöru þá
finnst mér, af því fólki sem ég hef
hitt um ævina, ég yfirleitt læra
mest af þeim sem vinna skapandi
störf. Ég held ég myndi vilja eyða
einum degi með manni eins og
Kristni Sigmundssyni eða ein-
hverjum óperusöngvara. Eða ein-
hverjum rithöfundi. Ég held það
væri gaman að sitja á vinnustofu
Einars Kárasonar einn dag og
horfa yfir öxlina á honum og sjá
hvernig hann fer að þessu.
Sveppi: Ég myndi ekki vilja horfa
á sýslumanninn vinna og horfa
yfir öxlina á honum: „Rosalega eru
þetta áhugaverðir pappírar hér,
einmitt. Er það svona sem þú ferð
að þessu?“
Páll Ásgeir: „Bíddu já, er þetta
þvagleggurinn?“ Það mál er reynd-
ar stórfyndið líka.
Að lokum. Eineltið á Veðurstofunni
er ein af fréttum síðustu vikna.
Hafið þið horft upp á einelti á
vinnustað eða orðið fyrir slíku?
Hvað er best að gera þegar það er
ekki einfaldlega hægt að hringja
bara í foreldrana?
Sveppi: Þetta er það fyndnasta
sem ég hef heyrt á ævinni heyrt.
Ef þú ferð í veðurfræði þá geturðu
líka bara skráð þig strax í Regn-
bogabörn. Þetta eru fordómar í
mér en ég sé fyrir mér tíu nörda
sem eru að pæla í einhverjum
skýjum og leggja einhvern einn
nördinn í einelti. Ég væri til í að
sjá bíómyndina. „Dapri veður-
fræðingurinn.“ Fullorðið fólk á
veðurstofu að leggja einhvern í
einelti? Hvernig atvikast svona?
Páll Ásgeir: Ég get verið sammála
honum að mörgu leyti. Þetta mál er
í eðli sínu fyndið og maður ein-
hvern veginn bjóst síður við því að
fólk með jafnlangt háskólanám að
baki myndi stytta sér stundir við
það í vinnunni að einelta hvert
annað. En einelti er auðvitað and-
legt fyrirbæri og snýst ekki um
menntun heldur innrætingu. En
það má líka halda því fram að það
hafi verið svolítið hetjulegt af
þessari konu að koma fram og tala
um sjálfa sig sem fórnarlamb ein-
eltis og ég held að þjóðin hafi líka
litið á það þannig og séð hana sem
hetju.
Sveppi: Ef einhver myndi gera
eitthvað á minn hlut myndi ég
reyna að tala við viðkomandi undir
fjögur augu.
Páll Ásgeir: Ég hugsa að það samtal
eigi sér oft stað en í svona tilvikum
hefur þetta gengið eitthvað lengra.
Í mínu tilviki myndi ég ljúka sam-
talinu á orðunum: „Þetta var munn-
leg viðvörun.“ En fullorðið fólk á að
geta leyst svona mál. Ef svona mál
koma upp og enda eins og á veður-
stofunni er það mikill áfellisdómur
yfir yfirmönnum, því þeir eiga að
geta höggvið á hnútana.
Sveppi: Ég myndi annars ekki
nenna að vinna á skattstofunni.
Páll Ásgeir: Þjónustustörf af ýmsu
tagi ættu ekki við mig.
Sveppi: Nei, þá gæti fólk sagt við
þig: „Hvað, af hverju get ég ekki
fengið hálfa gúrku?“ Þá myndir þú
segja: „Nei, það er ekki hægt. Vertu
úti!“
Páll Ásgeir: Nei. Það myndi víst
ekki ganga.
P
IP
A
R
•
S
ÍA
•
7
15
78
Kynnist Kárahnjúkavirkjun!
Végarður í Fljótsdal.
Upplýsingar um Kárahnjúkaframkvæmdirnar ásamt
ferðamennsku og útivist norðan Vatnajökuls. Góður
viðkomustaður áður en haldið er upp á Fljótsdals-
heiði.
Opið alla daga kl. 9–17 til 15. október.
Fljótsdalsdagur Ormsteitis
Sunnudaginn 26. ágúst
Víkingar, stórtónleikar með Ljótu hálfvitunum, sultukeppni
og fleira á Skriðuklaustri frá kl. 14.00 til 17.00