Tíminn - 08.03.1981, Qupperneq 11

Sunnudagur 8. mars, 1981
11
Heilar lestir flutningabila eru á ferð með farma kókalaufs með sérstöku leyfi stjórnvalda, Með tíð og tima kemst eitrið á baðstrendurnar i tpanema I Rió — það, sem ekki er flutt
sem kost ar stórfé. Ferðinni er heitið til vinnslustöðvanna i Santa Cruz, kókainbænum. tjl Bandarikjanna eða landa i Evrópu, þar sem fólk er orðið háð þvi.
Það sem meira er: Kókarækt-
unin er sú atvinnugrein, sem
stjórnarvöld vænta sér mests
hagnaðar af. Fram fara i kyrr-
þey hálfopinberir samningar
um framleiðslu kókalaufs i Perú
og Bóliviu og vinnslu i Kólumbiu
og Brasiliu og útflutning þaðan
til Norður-Ameriku og Evrópu.
Hvarvetna þar sem einhverj-
ar samgönguæðar eru, má sjá
Indiánakonur með böggla af
kókalaufi, sem þær hyggjast
selja. Lengi hefur verið siður i
Suður-Ameriku, að menn tyggi
kókalauf, og i þvi skyni hefur
það verið selt á torgum úti. En
nú er það orðið of dýrt til þess,
að fátækt fólk geti kostað þessu
upp á sig, og þess vegna selja
Indiánakonurnar kaupmönnum
laufböggla sina.
Nú er að visu bundið i lögum i
þessum löndum, hversu mikið
má koma á markað af kóka-
laufi. En við þvi eru þau ráð að
hagræöa framleiðsluskýrslum,
og er talið, að framleiðslan sé
orðin sex sinnum meiri en leyfi-
legt er.
Ekki er farið sérstaklega dult
■með kókainvinnsluna. Almenn-
ingur veit, hvar þessar vinnslu-
stöðvar eru. og erlendir sendi-
ráðsmenn segja háðslega, að
næsta stigið verði aö sýna þær
útlendum ferðamönnum. Innan-
rikisráðuneytið i Bóliviu, sem er
i hvitri þriggja hæða byggingU;
hefur það hlutverk aö hlynna að
kókaflutningunum og kókain-
iðnaðinum. Við það standa tugir
jeppa af stærstu og dýrustu
gerð, og þar eru á ferli óein-
kennisbúnir verðir, vopnaðir
skammbyssum.
Smyglararnir njóta samt ekki
verndar fyrir ekki neitt. Flutn-
ingabilarnir þurfa sérstakt
leyfi, sem selt er i innanrikis-
ráðuneytinu og kostar jafnvirði
áttatiu þúsund nýkróna fyrir
vikuna. Allir, sem nærri þessu
koma, bera sjálfir nokkuð úr
býtum, sæmilega háttsettir em-
bættismenn og liðsforingjar til
dæmis átta hundruð dollara á
mánuði.
Og ekki mjög frábrugðið
þessu er ástandið i Perú, þótt
stjórnin þar eigi að heita kosin
með lýðræðislegúm hætti.
Kókarunnarnir eru ræktaðir i
fjallahliðum, sem oft eru mjög
brattar. Indiánarnir þar selja
laufið kaupmönnum úr borgun-
um. Milliliðir losa kaupmennina
siðan við það og koma þvi i
hendur kókainkónganna. Allir
bera nokkuð úr býtum, og
smyglkóngarnir þó mest, og
þótt aðeins örlitið brot komi i
hlut þeirra, sem upphaflega
ræktuðu laufið, er efnahagur
miklu betri i þorpum þeirra en
annarra bænda af Indiánakyni,
svo að glöggan mun er að sjá
strax við fyrstu sýn.
1 sjálfum kókainbænum Santa
Cruz er hinn mesti uppgangur.
Svo er látið heita, að þvi valdi
oliuvinnsla, sem er þar nokkur i
grenndinni. En það er nema lit-
ill hluti þeirra fjármuna, sem
þar streyma um hendur manna,
sem kominn er frá oliustöðvun-
um. Það er kókainið, sem gefur
mest af sér.
Fáeinar fjölskyldur ráða lög-
um og lofum i Santa Cruz, lik-
lega sem næst fimmtán. Fyrir
svo sem einum áratug lifðu þær
af griparækt og sykurrækt. Nú
eru þær meðal voldugasta fólks
i landinu, og i nánum tengslum
við herforingjana, er þvi
stjórna.
NYJA LINAN
Nú stór endur
bættur, eftir góða
reynslu eldri
65 ha. vélarinnar

• Fullkomið
• 'v
• Vökvastýri.
• Beintengda óháða
vökvadælu.
olíutönkum undir
húsinu.
vthBcce
Sundaborg 10 — Símar 8-66-55 & 8-66-80