Tíminn - 08.03.1981, Síða 18

26
Sunnudagur 8. mars, 1981
Sinntisi'
Stuttar umsagnir
Fílamaðurinn
Myndin Filamaðurinn byggir
á sannri sögu og fjallar um
mann nokkurn John Merrick
sem var þannig vanskapaður aö
þetta nafn festist við hann.
Þetta er mynd sem lætur
engan ósnortinn og umfjöllun
hennar á mannlegri þjáningu og
mannlegri reisn verður vart
betur Ur garði gerð.
Leikstjóri myndarinnar
David Lynch hefur valið þann
kost að gera myndina i
svart/hvitu en meö þvi nær
hann vel fram andrúmslofti
þess tima er sagan gerist á.
Leikur Anthony Hopkins er
frábær og John Hurt (i hlutverki
Filamannsins) gerir sinu hlut-
verki mjög góð skil en það er
mjög erfitt i túlkun.
-f Kvikmyndahornið}
Umsjón Friðrik Indriðason
Land og synir
fær góða dóma
í Danmörku
Kvikmyndin Land og Synir
var frumsýnd I Kaupmannahöfn
um siðustu helgi, i Palads kvik-
myndahiísinu. Dönsk blöð hafa
skrifað mikið um myndina en i
þcim fær hún alls staðar mjög
góða ddma.
Fyrirsögn blaðsins Aktuelt, á
umsögn um myndina, ber heitið
„Stilhrein og falleg saga um
islenska kreppu”, i Berlinske
Tidene er fyrirsögnin „Lágvær
tilfinning” og i Politiken
„íslenskur bóndi tekur sig upp”
' svo dæmi séu tekin.
I gagnrýni Politiken segir
m.a. að Agúst Guðmundsson
leikstjóri segi sögu Indriða G.
Þorsteinssonar af kunnáttu,
hlýju og hagkvæmni. Leikur
þeirra Sigurðar Sigurjónssonar
og Guðnýjar Ragnarsdóttur sé
góður og að ekki sé til falskur
tónn i leiksenum þeirra.
Gagnrýni Berlinske Tidene
hefst á umsögn um þátt hinnar
islensku náttúru i myndinni en
hún, segir blaðið, er mjög fögur
og áhrifamikil. Seinni i
gagnrýninni segir að hina góðu
lýsingu á náttúrúnni sé ekki
hvað sist að þakka frábærri
kvikmyndatöku Sigurðar Sverr-
is Pálssonar.
f Berlinske Tidene er enn-
fremur viðtal við Agúst Guð-
mundsson leikstjóra. Þar segir
hann m.a. að tfmabil það sem
myndin fjallar um þ.e. upp úr
kreppunni 1930, sé mikilvægt i
sögu íslands þvi þá byrjaði af
krafti flóttinn frá byggðum til
bæja.
Aðstandendur myndarinnar
hafi viljað fjalla um þennan
flótta á raunsæjan hátt, flóttinn
sem sli'kur sé ekki nýtt þema, en
samt sem áður mikilvægt að
okkar mati, segir Agúst i viðtal-
inu.
— Sögupersóna myndarinnar
tekur ákvörðun (um að flytja)
fylgir henni eftir og er meiri
maður fyrir vikið, held ég, segir
Agúst. Þannig er hinn islenski
bóndi.

En ung filmskabei
med vældis succe?
Agúst Gudtmindsson ilivr mod sin debtiífiim »Land og spnne
jort island til en filmnation
bonde
bryder op
Smuk ðgperspektivrig fílm
■ nyt tuntí i tw«#rv«rd»no pftl
M«rgr*t fCudnv Rogriarailóttf) og tvernio* umutía® kasrliatwnl Einar iSfc |
ítlaml. Him W*v »urid«t t(M«»k«g»*n k»o»k ovorfor rut8M«tation«n i Ri :
En stilfærdig og smuk
Land og Synir fær góða dóma i Danmörku.
Brubaker
Skemmtilegur api
Einhvern veginn tekst þessari
mynd ekki að ná þeim tökum á
áhorfendum sem efni hennar
gefur tilefni til. Umfjöllun
hennar á lifi og aðstæðum i
hrottalegu fangelsi er tæknilega
fullkomin en leikarar virka hálf
áhugalausir ihlutverkum sinum
að Yaphet Kotto undanskildum.
Söguþráður myndarinnar er i
stuttu máli sá.að nýr fangelsis-
stjóri var ráðinn að Wakefield
fangelsinu og kemur hann
þangað fyrst i dulargerfi sem
fangi. Er hann siðan tekur við
starfinu og ætlar að beita sér
fyrir umbótum rekst hann alls
staðar á vegg þvi litill áhugi er
hjá öðrum á þessum umbótum
hans.
Þrátt fyrir að myndin nái ekki
þeim tökum á áhorfendum sem
ætlast er til er hún engu að siður
sæmileg afþreying ekki sist þar
sem hún er byggð á sönnum at-
burðum.
Austurbæjarbíó
Every Which Way But
Loose/Viltu slást?
Leikstjóri James Fargo
Aðalhlutverk Clint East-
wood/ Sondra Locke,
Geoffrey Lewis, Beverly
d'Angelo og apinn Clyde.
Clint Eastwood er um þessar
mundir að reyna að breyta
kvikmyndaimynd sinni en hann
hefur i gegnum árin orðið tákn
hins einmana og þögla harð-
jaxls, sem gerir það sem þarf að
gera án tillits til afleiðinganna.
Þessi mynd er fyrsta skrefið i
þá átt en hann fer þó ekki nema
hálfa leið þvi þótt þetta sé
gamanmynd er nóg ofbeldi i
henni fyrir einlæga aðdáendur
Eastwoods.
Söguþráður þessarar myndar
er mjög einfaldur, og mætti vel
koma honum fyrir i eins og einu
Country-sönglagi. Hún fjallar i
stuttu máli um góðhjartaðan
vörubilstjóra, sem gaman hefur
af bjórdrykkju og Country-tón-
list, sem verður hrifinn af far-
andsöngkonu og eltir hana viða
um Bandarikin en ást hans er
ekki endurgoldin.
í för með honum er apinn
Clyde er hann vann i veðmáli en
sum fyndnustu atriði myndar-
innar eru framkvæmd af þess-
um óborganlega apa.
★ ★
Sem fyrr segiiv gerir East-
wood i þessari mynd tilraun til
að bréyta imynd sinni og tekst
bara nokkuð vel upp i þvi. Að
visu hlýtur það að vera mikið
áfall fyrir aðdáendur hans að
sjá hann i hlutverki elskulegs
náunga en til að vega upp á móti
þvi er söguhetjan látin hafa
gaman af þvi að slást.
Sú „persóna” sem stelur sen-
unni i þessari mynd er apinn
Clýde. Sum tiltæki hans eru
þannig að húsið nærri rifnar af
hlátrasköllum áhorfenda.
James Fargo leikstýrir nærri
öllum myndum Eastwood sem
hann leikstýrir ekki sjálfur og
tekst nokkuð vel til en i mynd-
inni eru einnig nokkrir fastir
förunautar Eastwood eins og til
dæmis Geoffrey Lewis og nú
upp á siðkastið Sondra Locke,
en þau standa sig með ágætum.
Friðrik Indriðason.
The Blues
Þeir sem gaman hafa af svo-
kölluðum „grodda-húmor” ættu
að geta skemmt sér vel en öðr-
um hundleiðist. Blues-bræð-
urnir, John Belushi og Dan
Aykroyd, eru smáglæpamenn
með góðar sálir sem taka að sér
að bjarga fjárhag munaðarleys-
ingjahælis. Það gengur hálf
brösuglega og þrátt fyrir að
þeim takist að nurla saman
Brothers
nægilegri fjárhæð á hljómleik-
um þá er kálið ekki sopið þó i
ausuna sé komiö.
Mikið gengur á i myndinni,
eltingaleikir, árekstrar og
skrilslæti en þeir Blues-bræður
sigla i gegnum það allt án þess
að missa sólgleraugun af andlit-
inu, og skemmta sér greinilega
vel en öðru máli gegnir um hve
vel áhorfandinn skemmtir sér.