Tíminn - 08.11.1981, Blaðsíða 10

Bolla, bolla
Spjallað við Eðvarð Ingólfsson
■ A miövikudaginn var, hófst i
útvarpinu þáttur ætlaöur ungling-
um og ber hann nafniö Bolla,
bolla. Umsjónarmenn hans eru
þau Eövarö Ingólfsson, ritstjóri
timaritsins „16” og Sólveig Hall-
dórsdbttir, leikkona. A efnis-
skránni kenndi ýmissa grasa,
þótt þessi þáttur væri greinilega
aö mestum parti hugsaöur sem
kynning á þvi sem koma skal.
Þátturinn var aö mörgu leyti vel
heppnaöur, og oft á tíöum bráö-
smellinn. Nefni ég sem dæmisög-
una „Síöastiséns”, sem var drep-
fyndin, hvort sem hún nil átti aö
veröa þaö eöa ekki. Þaö sem háöi
umsjónarmönnum þáttarins
kannski helst, var hiö greinilega
reynsluleysi, þátturinn jaöraöi á
stundum viö aö vera cf hátiö-
legur, eöa öllu heldur efniö
kannski ofurlitiö of stiröbusalega
fram sett. Þaö er þó vel skiljan-
legt þegar tillit er tekiö til þess aö
þetta er fyrsti þáttur þeirra Sól-
veigar og Eövarös. Allt um þaö,
þessi þáttur er mjög liklegur til
aö veröa verulega góöur, um-
sjónarmennimir viröast hafa úr
nægum hugmyndum aö moöa og
þau eru likleg til aö gera þaö vel.
,,Sem mest frá
unglingunum s jálfum”
Ungiingaslöan sneri sér til ann-
ars af umsjónarmönnum þáttar-
ins, Eðvarös Ingólfssonar og bað
hann segja aðeins frá þættinum
og hvað þar yröi helst á dagskrá.
„Þetta á aö mestu leyti aö
byggjast á efni frá unglingum.
Það má segja aö við förum troön-
ar slóöir, þættinum svipar
kannski til unglingaþáttanna
Súpu og Púkk. En aö öðru leyti er
þetta ekki fullmótaö, viö vonum
aö krakkarnir sjálfir gagnrýni og
bendi á hvaö tekiö skuli fyrir.
Samtsem áöurhöfum viö hugs-
aö okkur visst form. Til aö mynda
veröur vinsældarlisti, unglingum
veröur gefinn kostur á aö ákveöa
hvaöa lög veröa spiluö hverju
sinni. Þeirsem hafa áhuga senda
þá til þáttarins beiðni um þaö lag
sem þeir helst vilja og þau þrjú
lög sem flest atkvæöi fá veröa
fyrir valinu. Þá er tryggt að vin-
sælustu lögin hverju sinni séu
spiluö, semsagt alltaf topp-
músi'k.”
— t fyrsta þættinum var byrjaö
á framhaldssögu...
,,Já, hún er um stúlku i 8. bekk,
sem fer á skólaball og verður
skotin i aöaltöffaranum, sem all-
ar stelpurnar eru hrifnar af. Sag-
an heitir „Si"öasti séns” og viö
ætlum unglingum aö senda inn
framhald hverju sinni, það besta
aö okkar dómi veröur valiö. Þaö
kemur jafnvel til greina aö sá
sem þaö skrifar lesi söguna sjálf-
ur, svo aö sem flestir fái aö
spreyta sig.
Af ööru má nefna aö við höfum
hugsað okkur aö hafa fastan liö,
sem bæri nafnið atvik vikunnar,
persóna vikunnar eöa nafn vik-
unnar. I fyrsta þættinum kom
Þorgeir Asvaldsson, annars verö-
ur væntanlega allur gangur á
þessu.”
„Förumút
áland”
— Hafiö þiö hugleitt aö fara
eitthvert út á land, til efnissöfn-
unar?
,,Já, viö förum ábyggilega eitt-
hvert, sennilega austur, ef svo má
segja um Selfoss og Hvolsvöll.
Jafnvel gæti gert aö viö færum
enn lengra, til dæmis til Egils-
staöa. Mér hefur virst, af þeim
unglingaþáttum sem verið hafa,
aö austurland hafi verið skiliö ilt-
undan. Hins vegar er þetta ekki
ákveöiö, þetta væri kostnaöar-
samt, og peningar liggja nú ekki á
lausu. Svo höfum viö lika látiö
okkur detta i hug aö fá unglinga
sem eru utan af landi, en koma til
Reykjavikur, tilaö segja frá þeim
staðsem þeirbúa á,unglingunum
þar og svo framvegis.”
— Þiö ætliö semsagt aö stefna
aö þviaö unglingarnir sjálfir taki
sem mestan þátt I þessu?
Eövarö Ingólfsson.
„Já, alveg tvimælalaust og viö
vonum aö þeir veröi duglegir viö
aö senda inn efniog áboidingar.”
— hj.
■ Unglingasiöan lenti I klónum á þessum firum I busavigslu.
■ Eyþór Arnalds skrifaöi á sjöttu siöunni um verslunarmannahelgi. Þessi mynd er aö visu frá sjálf-
stæöishátiöinni á Þingvöllum 1944.
á unglingasíðunni
Mannaskipti
Núna bráðlega mun nýr umsjónarmaður taka við
unglingasiðunni i stað þeirra sem um hana hafa séð
frá upphafi. Arftakinn ber nafnið Sigriður Péturs-
dóttir, og er þess að vænta að innan skamms muni
hennar fyrsta siða birtast. Full ástæða er til að
unglingar sendi tillögur um efnisval, eða frumsam-
ið, i tilefni þessara timamóta unglingasiðunnar.
■ Þar eö, þetta er siöasta
unglingasiðan undir stjórn þeirra
umsjónamanna sem byrjuöu meö
hana i vor, þótti vel við hæfi að
rifja upp hvað birst hefur, enda
ekki fá gullkornin.
A fyrstu siðunni var grein um
þunglyndi á unglingsa'rum og var
i þvi sambandi rætt við tvo
unglinga,hrjáða af fyrrgreindum
sjúkdóm, aukheldur sem spjallað
var við Einar Gylfa Jónsson, sál-
fræðing. A þessari siðubirtist svo
fyrsti pistillinn, sem bar yfir-
skriftina „Okkar á milli sagt.” Aö
þessu sinni skrifaði hann, Gunn-
hildur Halla Guðmundsdóttir.
Unglingavandamálið
leyst
A síðu númer tvö var aldeilis
ekki ráðist á garðinn þar sem
hann er lægstur: viðtal var viö
Bjarka Eliasson, varðstjóra hjá
lögreglunni. Margt spaklegt kom
þar fram, meðal annars kvað
Bjarki sig hafa fundið lausn á
unglingavandamálinu, nefnilega
aösenda vandræöagemlingana á
sjóinn, á þar til gerðu skólaskipi.
Þá sagöi Bjarki það vera skoðun
sina að unglingar væru upp til
hópa ofdekraðir og fengju
barasta allt upp i hendurnar. Þó
væri ljós punktur að sumir
unglingar hefðu sömu viðhorf og
hann hafði á sínum uppvaxtarár-
um.
Ása Björk ólafsdóttir
reit pistilinn
Á þriðju siðunni var i fyrsta
skipti aösent efni, hvar tvær smá-
sögur voru. Þá var fjallað um bók
Eðvarös Ingólfssonar, „Gegnum
bernskumúrinn”. Þess má geta,
svona I framhjáhlaupi að
unglingasiðunni barst bréf
skömmu siöar, þar sem bent var
á ýmsa hnökra á bókadóminum,
og stór orö hvergi til spöruð. Þvi
miður reyndist sá er undir
skrifaöi ekki til, og var það ekki
birt af þeim sökum.
Þóra Þórsdóttir skrifaði pistil-
inn, langa og ýtarlega grein um
Kanada.
Englaryk og unglinga-
heimili
Á fjóröu siðu var viðtal við
hljómsveitina Engiaryk, sem
sparaði hvergi iýsingarorðin.
Bentu þeir meðal annars á, að
Utangarðsmenn væru væmnir,
þeir sjálfir hins vegar bestir. Nú
eru báðar þessar hljómsveitir
dánar, sögu Utangarðsmanna
kannast flestir við, Englaryk
hinsvegar breyttist i Vonbrigði.
Pistilskrif voru i höndum Hrafns
Jökulssonar.
Næst gerðist unglingasiöan
þjóöfélagsleg og fór í heimsókn til
Unglingaheimilis rikisins i Kópa-
vogi. Var i þvi sambandi rætt við
krakka sem þar voru svo og
starfsmenn. Siðan öll, var helguð
unglingaheimilinu, krakkar
þaðan skrifuðu „Okkar á milli
sagt.”
A siðu númer sex fór af stað
merkileg seria. Þar var fjallað
um stjörnumerkin. Voru þrjú i
hvert skipti og entist þetta þvi á
fjórar næstu siður. Nóg um það.
Eyþór Arnalds skrifaði grein sem
hann nefndi „Gleðidagar i
ágúst”, og fjallaöi um
skemmtanalif verslunarmanna-
helgarinnar. Fjallað var um bók
Olafs Gunnarssonar, „Ljostoll-
ur” og Snorri F. Hilmarsson
skrifaði pistilinn sem fjallaði um
Ungmennafélagshreyfinguna,
galla hennar og tilgangsleysi.
Á sjöundu siðunni lagði
unglingasiðan leið sina i leik-
tækjasalina. Var spjallað við
krakka á þessum stöðum og um-
sjónarmenn. Kom meðal annars
fram hjá eiganda eins staðarins,
að helsti óvinur þessara leik-
tækjasala væri Adda Bára Sigfús-
dóttir, borgarfulltrúi, sem hefði
Þjóðviljann sértil fulltingis. Már
Gunnlaugsson sá um pistilinn og
ljóð birtist eftir Þorra Jóhanns-
son. Þá var og opið bréf til Snorra
Hilmarssonar, vegnaskrifa hans,
sem fyrr er getið. Þetta opna bréf
skrifaði Hrafn Jökulsson.
Skammastin!
I áttunda skipti sem siðan birt-
ist var grein um það, þegar
unglingar skammast sin fyrir for-
eldrana. Var rætt við nokkra
krakka, og allir sem einn höfðu
þeir einu sinni eða oftar séö á-
stæðu til að skammast sin fyrir
foreldrana. Þá var viðtal við
hljómsveitina Tappa Tikarrass,
sem hugmyndafræðilega séð,
verður að teljast ein allra frum-
legasta hljómsveitin i borginni.
Loksins, loksins kom svo bréf
til siöunnar, sem aukheldur var
ætlað öllum unglingum. Birtist
það á niundu siðunni. I þvi voru
unglingar hvattir til samstöðu og
einingar og til baráttu fyrir vel-
ferðarmálum sinu. Skrifað var
um kynferðisfræðslubókina, „Við
erum saman” og stutt spjall var
viö forstjóra Hasla, sem gefur út
unglingatimaritið „16”. Þá