Fréttablaðið - 18.04.2008, Side 76

36 18. apríl 2008 FÖSTUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Hversu oft vakti
Lóa okkur í nótt?
Ég hætti
að telja
eftir sex
skipti.
Heldurðu
að þetta séu
tennur?
Nei, hún er
of lítil fyrir
það.
Loft? Það held ég ekki.
Kvef? Nei.
Hægðatregða? Nei.
Kannski er
hún bara illa
innrætt.
Sú hugsun
flögraði að
mér um hálf-
fjögurleytið í
nótt.
Ég held að það
sé verið að fylgj-
ast með okkur.
Ssssssh...
En ömurlegt! Við erum að telja
hversu oft einhver aumingja
fluga flýgur í hringi í herberg-
inu þínu á laugardagskvöldi!
947... 948...
Stanislaw, við erum fimm-
tán ára. Við erum ekki með
bílpróf, eigum enga peninga
og eigum að vera komnir
heim klukkan 11.
Miðað við þær
aðstæður er þetta vilt.
Geðveikt partí.
954... 955... 956...
Hæ, vinur! Líður
þér betur í dag?
Nei!
Biklum
bun
verr!
Flott! Þetta á eftir
að taka sinn tíma!
Nei! Detta
eru emba-
lokin! Fadvel
gdimmi
heimud!
Þú værir líka seinfarinn ef
þú þyrftir að burðast um
með þetta!
V
in
n
in
g
ar
v
e
rð
a
af
h
e
n
d
ir
h
já
D
3
S
ke
if
u
n
n
i 1
7
þ
ri
ð
ju
h
æ
ð
.
M
e
ð
þ
ví
a
ð
t
ak
a
þ
át
t
e
rt
u
k
o
m
in
n
í
S
M
S
k
lú
b
b
. 1
4
9
k
r/
sk
e
yt
ið
.
Sendu BTC AMV
á númerið 1900
og þú gætir unnið eintak!
Auk fullt af aukavinngum
ÞÚGÆTIRUNNIÐ!
Stórskemmtileg
gamanmynd fyrir
alla fjölskylduna er
komin í verslanir!
Íslendingar eru öfga-
kennd þjóð. Lítið þarf til
að koma af stað allsherjar-
æði hér á landi og þá
hleypur öll hjörðin af stað.
Hér fyrr á árum var eng-
inn maður með mönnum
nema að eiga sodastream-tæki eða
fótanuddtæki. Nokkrum árum
síðar var það bumbubaninn sem
allir urðu að eignast. Núna er það
bloggið.
Ég hef stundum á tilfinningunni
að sumir samlandar mínir telji sig
vart fullgilda þjóðfélagsþegna
nema að vera með bloggsíðu. Í
þessu sáu fréttaveiturnar mbl.is og
visir.is sér mikið sóknarfæri. Með
því að leiða hjörðina inn á vefi sína
gátu þær komið teljaratraffík upp
úr öllu valdi, enda snýst blaða-
mennska samtímans ekki um gæði
efnis heldur fjölda flettinga.
Í raun er mér slétt sama um
bloggarana sem tala af fullkominni
fáfræði um ákvarðanir stjórnmála-
manna, barneignir Britney Spears
eða nýja Eurovisionlagið, eins og
þeir viti allt sem vitað verður um
þau mál. Það sem mér blöskrar er
hinn skelfilegi dómstóll götunnar,
sem hefur með tilkomu netsins
fengið alveg nýjan vettvang.
Að mínu viti eru sumir hlutir
sem engin ástæða er til að blogga
um. Ég sé til að mynda ekki tilgang
þess að vefmiðlar sem vilja láta
taka sig alvarlega bjóði fólki upp á
að blogga um fréttir af nauðgun-
um. Fólk felur sig bak við skjáinn
og dæmir mann og annan. Stað-
reyndin er samt sú að þeir sem
ganga hvað harðast fram eru oftast
þeir sem minnst vita. Fjöldi fólks
var tilbúinn að drepa einhvern
strák sem það vissi ekkert um,
enda var það þess fullvisst að hann
hefði drepið hund sem reyndist þó
sprell lifandi á fjöllum. Þessi fólki
hefur sennilega ekki dottið í hug í
eina sekúndu að hann kynni að vera
saklaus. Hlutirnir eru nefnilega
ekki alltaf jafn augljósir og þeir
kunna að virðast og það er þess
vegna sem hinn hvatvísi dómstóll
götunnar er kannski ekki eins frá-
bær og hann telur sig vera.
STUÐ MILLI STRÍÐA Alvitur þjóð sem ekkert er heilagt
ÖRLYGUR HNEFILL ÖRLYGSSON HEFUR FENGIÐ NÓG AF BLOGGÓÐUM SAMLÖNDUM SÍNUM