Tíminn - 31.01.1982, Blaðsíða 20
20
Sunnudagur 31. janúar 1982
Samvinnumenn -
Reykjavík
Við boðum til kynningarfundar um bygg-
ingarsamvinnu fimmtudaginn 4. febrúar
n.k. i fundarsal Samvinnutrygginga að
Ármúla 3 á fimmtu hæð kl. 20.00
Á fundinum verða kynntar hugmyndir um
aukna hlutdeild byggingarsamvinnu við
lausn húsnæðismála Reykvikinga.
Fulltrúi frá Þróunarstofnun Reykjavikur
mun gera grein fyrir fyrirhuguðum ibúða-
svæðum i Reykjavik og nýjustu viðhorfum
i þróun byggðar.
Kynnt verður starf Byggingarsamvinnu-
félags starfsmanna SÍS og starf Bygg-
ingarsamvinnufélagsins Vinnan og rætt
um markmið með félagslegum húsbygg-
ingum.
í lok fundarins verða almennar umræður
og fyrirspurnir og kannaður hugur
fundarmanna til eflingar samvinnustarfi
við húsbyggingar.
Byggingarsamvinnufélag starfsmanna
SÍS
Byggingarsamvinnufélagið Vinnan
Kaupfélag Reykjavikur og nágrennis.
— Maðurinn sem var ekki til gerði gabb
að mektarmönnnm í breskn þjóðlífi
Stór jörð eða
tvíbýli
óskast til kaups fyrir fjárbúskap, húsa-
kostur ekkert skilyrði. Uppl. i sima 91-
77763.
Landrover
Diesel árg. '77
til sölu
Góður bill
Upplýsingar i sima 91-34366
Eftir kl.18.
Bogaskemma
Til sölu er 340 ferm bogaskemma úr stáli.
Hentug sem hlaða eða vélageymsla.
Skemman er tilbúin til flutnings.
Upplýsingar i sima 91-81793
HOMELITE
Rafstöðvar
Vatnsdælur
, 0 ÞÓR {= ÁRMÚLA11
Keðjusagir
■ Henry Root heitir maður og
býr i EÍm Park Mansions 139 i
LundUnum. Hann er kominn fast
að fimmtugu, fæddur 4. janiíar
1935, af óbreyttu alþýðuslekti og
ólst ekki upp við munað. Hann
hætti i skóla sextán ára gamall og
leikur grunur á að einkunnir hans
hafi ekki verið upp á marga fiska.
Það hafa störf hans hins vegar
verið. Fyrst réði hann sig sem
gæslumann á fiskmarkað og að
aflokinni herþjónustu um borð i
kafbátum, hóf hann sjálfur
verslun með fisk. Honum gekk
skinandi vel, enda „púlaði ég eins
og svertingi, þó ég hafi að visu
borgað sjálfum mér heldur hærra
kaup en þeir fá”, og árið 1976 var
hann orðinn svo vel stæður að
hann seldi fyrirtæki sitt, Henry
Root Wet Fish Ltd og hefur siðan
lifaðaf eftirlaunum sinum. Henry
Root er maður meðalhár og rið-
vaxinn með falskan efri góm eftir
þungt högg iboxkeppni sjóhersins
(17 sigrar, tvisvar dæmdur i
fangelsi) og hann er enskur i
báðar ættir eins langt aftur og
hægt er að rekja (1904).
Arið 1958 gekk hann að eiga
Muriel Potts og er hjónabandið
með ágætum þau eiga tvö börn,
Doreen fædd 1960 og Henry yngri
fæddur 1964. Doreen stundar um
þessar mundir heimspeki og
þjóðfélagsfræðinám við Essex
háskóla, en Mr. Root hefur tölu-
verðar áhyggjur af Henry syni
sinum. Hann gerir litið daginn út
og inn nemahlusta á popp-músik
og ber ekkert skyn á hin raun-
verulegu verðmæti lifsins eins og
fóðurlandið, drottninguna, lög og
rétt, og fisksölu. Henry Root
eldra þykir æskunni fara hnign-
andi og raunar flestu öðru i
bresku þjóðlifi tala nú ekki siðan
þeir afnámu dauðarefsingu sem
aldrei skyldi verið hafa. Hann er
ihaldsmaður að upplagi, mikill
stuðningsmaður frú Thatchers og
þeirra sem lengst eru til hægri i
flokknum, hann vill gjarnan
styðja þá löggæslumenn sem
haröast ganga gegn misyndis-
mönnum og minnihlutahópum og
klámkaupmönnum. Þetta gerir
hann með stöðugum bréfaskrift-
um til mektarmanna í þjóðfélag-
inu þar sem hann hvetur þá eða
letur allt eftir þvi hvernig honum
falla stefnumiðin. Þegar mikið
liggur við styrkir Henry Root við-
komandi með peningagjöfum,
einu pundi eöa svo. Ennfremur
hefur hann ýmislegan metnað á
andlega sviðinu, hann horfir til
dæmis mikið á sjónvarp og er
óhræddur við að láta skoðun sina i
ljós i bréfum til þeirra sem
stjórna þáttum. Loks hefur hann
skrifað skáldsögu sem hann gerir
mikið i að koma á framfæri en
gengurekki eins og best verður á
kosið. Henry Root er sem sé,og er
stoltur af,,,maðurinn á götunniv
— aðeins ögn pennaglaðari en al-
mennt gerist.
Ekki til!
Og hvað? Jú, mergurinn máls-
ins er aö Henry Root er þvi miður
alls ekki til og hefur aldrei verið
svo vitað sé. Einhverjum ónefnd-
um æringja i London datt i hug að
spila dálitið með þá sem helst eru
áberandi i þjóðfélaginu og i þvi
skyni fann hann upp fiskkaup-
manninn Henry Root. Grinari
þessi kom sér i adressu á Elm
Park Mansions 139 og hóf siöan
bréfaskriftir. Bréfin eru flest hin
kostulegustu og þá ekki siður
svörin! Sumum þykir hólið gott
aðrir snúast af hörku gegn
ofstækisfullri gagnrýni Mr.
Roots.
Við birtum hér að neöan
nokkursýnishorn úr þessum bréf-
um og þeim svörum sem hann
fékk. En fyrst má geta þess að er
hinn raunverulegi bréfritari vildi
leyfa cðrum að skemmta sér með
honum, og gefa bréfinút á bók, þá
varð fjandinn laus I Bretaveldi.
Þeir sem leikið hafði verið á
brugöust ókvæða við er þeir kom-
ust að þvi hvernig i öllu lá og
reyndu að setja lögbann á útkomu
bókarinnar. Tafðist útkoma
hennar um nokkurt skeið af þess-
um sökum en að lokum fékkst þó
leyfitil útgáfunnar. Kom bókinút
siðsumars árið 1980. Bréfin eru
hins vegar flest rituð um vorið
eða fyrri hluta sumars 1979,
akkúrat um það bil sem Margaret
Thatcher var að taka við völdum
á Bretlandi og ber að hafa það i
huga við lesturinn. Vissulega eru
bréfinflestöll miðuð við sérbresk-
ar aðstæðuren þó má hafa gaman
af mörgum þeirra. Loks má geta
þess að fáar bækur hafa vakið
jafn miklar deilur með Bretum
hin siðari ár og bréfasafn Henry
Roots. Skiptust gagnrýnendur
blaðanna itvær fylkingar og voru
langt ifrá á eittsáttir. Vikublaðið
Private Eye fullyrti að þetta væri
fyndnasta bók á Bretlandi i
manna minnum, og Punch, Daily
Telegraph og Observer tóku i
sama streng, einnig stórblaðið
The Times sem þó er ákaflega
vant að virðingu sinni. A hinn
bóginn sagöi gagnrýnandi Daily
Mail að fyndni bókarinnar væri
svona álika og aöhrindafullklædd
um manni út i sundlaug, The
Spectator sagði að bréfin væru
ómerkileg og undir það tók The
London Review of Books sem
aukinheldur lýsti þvi yfir að út-
gáfan væri hneyksli sem forlagið,
hið virta Weidenfeld & Nicolson
mætti skammast sin fjTÍr. Tima-
ritið sáluga, Books and Bookmen
svaraði og sagöi aö þvert á móti
bæriútkoma bókarinnar vitni um
mikið hugrekki. Þannig var hart
deilt. En lítum nú á bréfin sjálf.
Árituð mynd af
lögreglustjóra
Fyrsta bréfið er ritað til Sir
David McNee, yfirmanns Scot-
land Yard og dagsett 21. mars
1979:
Kæri Sir David.
Láttu þigekki! Skiptu þér ekki
af fjölmiðlunum! Venjulegt fólk
styður þig fullkomlega i barátt-
unni fyrir öflugri lögreglu.
Það er betra að tiu saklausir
séu læstir inni en að einn sekur
gangi laus! Þetta neita stofu-
kommarnir að skilja.
Vertu ekki dapur þó ,,imynd”
þi'n sé ekki sérlega gáfuleg. Við
verðum að sætta okkur við að þú
kemurekki mjög glæsilega fyrir.
Hvað með það? Viljum við að lög-
reglumenn i þessu landi sem einu
sinni var heimsveldi séu
snurfusaðir eins og Mr. Victor
Sassoon, rakarinn og snyrtisér-
fræðingurinn frá Los Angeles?
Fyrirrennari þinn, Sir Robert
Mark, var miklu beturað sér i al-
menningstengslum svo þetta var
auðvelt fyrir liann. Og hann var
svo heppinn að geta látið menn
sina heyja skotbardaga öðru
hvoru. Fólkið var hrifið af þvi.
Verst að þegar byssumaður-
inn var skotinn i tætlur af 392 lög-
reglumönnum skyldi ekki liafa
heyrt undir þig. En iáttu ekki
hugfallast. Þinn timi kemur.
Hérna færðu pund. Notaöu það
til að halda uppi lögum og reglu.
Jæja þá — þú gerir það litla
sem þú getur, cn hvað eigum við,
venjulega fólkið að gera? Þú
þarft að segja okkur það. Stjórn-
málamennirnir (fyrir utan frú
Thatcher) leggja ekkert til mál-
anna.
Gætirðu sent mér mynd af þér?
Mig langar til að hengja hana upp
í herbergi sonar mins, Henry
vngra, i staðinn' fyrir mynd af
einhverri hávaðahljómsveitinni
sem heitir Boomtown Rats.
Strákurinn er 15 ára cn gengur
illa að verða að manni. Hann
hangir inni hjá sér allan daginn,
hlustar á popptónlist og ýmislegt
sem verra er. Þegar ég hengdi
upp mynd af Sir Robert Mark inni
hjá honum var liann ftjótur að
rifa liana niður og setja Boom-
town hávaðaseggina upp aftur.
Vanalega er ég ekki fylgjandi of-
beldi en ef hann rífur myndina af
þér niður skal ég aö mér lieilum
og lifandi berja hann i plokkfisk.
Það geturðu reitt þig á.
Gefðu þeim enga miskunn!
Styddu frú Thatcher!
Þinn, með aukinni löggæslu,
Henry Root.
Bréf frá Zia-ul-Haq
Nú mætti ætla að það væri ekki
beinlínis hlutverk yfirmanna
Scotland Yard aö útdeila mynd-
um af sér sem væru þeir popp-
stjörnur. En hvað gerist ekki.rit-
ari lögreglustjórans skrifar svar-
bréf og lætur fylgja með mynd
sem Sir David hefur áritað! Og
reynir m.a.s. að vera fyndinn,
segir Sir David munu fylgjast
nákvæmlega með þvi hvort