Tíminn - 04.04.1982, Qupperneq 10

Sunnudagur 4. aprll 1982
10__________________ Mvmm
leigupennar i útlöndum
einkaréttinn á framhaldssögunni
,,Ég var Chopper” munu mynd-
skreytt timarit viösvegar um
heim hafa boðiö upphæöir sem
eru miklu hærri en árslaun tann-
læknis....
Fram i sviðsljósið
Engu að siður virðist eftirfar-
andi ljóst: i' upphafi voru ein-
hverjirhrekkjalómar að pirra hið
bústna og blóðunga þorpsskön-
heð, Kládi'u litlu, með dónalegum
simtölum. Stúlkunni varð um
siðir nóg boðið og breytti rödd
sinni —■ i simanum likti hún eftir
yfirboðara si'num, tannlækninum.
Honum aftur á móti féll hæfileiki
Kládiu býsna vel i geð og þóttist
nú alltaf vera klinikdaman þegar
hann svaraði i simann. Aður en
langt um leið varð svo Ur sima-
eftirhermunum draugurinn
hvimleiði sem ropaði, bölsóttaðist
og tvinnaði saman blótsyrðum —
Chopper.
Greinilegt er að smám saman
óx þessi ,4itli leikur” hlutaðeig-
andi yfir höfuð — en ekki varð
aftur snUið eftir að lögregla og
fjölmiðlar voru komin i spilið. Og
Kládia naut alls þessa. hUn var
sýknt og heilagt i sviðsljósinu.
Hún lét sér æði vel lika allt bram-
boltið, tilbreytinguna, athyglina,
litmyndir i blöðum og timaritum,
sjónvarpsþætti, að vera elt af
fréttamönnum, Utvarpsviðtöl —
allt hlutir sem einnig geta valdið
fótaskorti siður staðfastra per-
sóna en sextán ára tánings.
Skrattinn úr sauðalæknum
■ Upp komast svik um
síðir: Chopper-tvieykið
tannlæknirinn og Kládía
klínikdama urðu sjálf til
þess að koma upp um sig!
Þegar sex knáir rann-
sóknarlögreglumenn í
„Sérdeild Simafjandi"
höfðu lagt óyf irstiganlegar
tálsnörur fyrir Chopper á
tannlækningastof u dr.
Korts Bachseitz í því skyni
að kveða hann í eitt skipti
fyrir öll í kútinn, þá gáfust
þau bæði upp á hinu gráa
gamni og lögðu spilin á
borðið.
Ég á ekki annars von en góðfUs-
um lesendum sé enn í fersku
minni frásögn min af „Fróðár-
undrum i Bæjaralandi” sem gat
að lita hér iTi'manum fyrir sosum
eins og mánuði og var greinar-
góð, dularfull og æsispennandi,
þetta þrennt, enda efnið til þess
fallið að veita dávænum dreitli af
isvatni milli skinns manna og
hörunds þegar þeir rifja það upp
fyrirsér ádrungalegum siðkvöld-
um. Þarf ég aðtaka fram að ég á
við „drauginn á tannlækninga-
stofunni”, nánar tiltekið röddina
sem kaus að kalla sig Chopper og
olli heldur en ekki ókyrrleika i
kauptUninu Netraubling við
kaupstaðinn Reginsborg við Doná
sem er svo grá! Nei, mig grunti
að svo væri eigi...
ekki var laust við að hér mætti
merkja nokkra kaldhæðni i frá-
sögu yfirleyndarráðsins — „það
var nU fylgst með honum hvernig
hann laumaðist inn i' hliðarher-
bergi,kraup þar á kné og fleveði
þungum kristalsöskubakka með
mikilli sveiflu inn i sjUkrastofuna.
Um leið ropaði hann. Þá freistaði
Kládia litla að telja lögregluþjón-
unum trU um, á óvenjuljótri
bæversku: „Þetta var ’ann
Chopper! Hann Chopper var
þarna! Heyrðuðið ’etta? Sáuðið
’etta?”
Tannlæknir rýtir
næsta ófélega...
NU lifnaði heldur betur yfir
sfUlkukindinni. Þegar hUn hélt að
enginn sæi til þá sópaði hUn
simanum af skrifborðinu og
þeytti koppum og kirnum um koll.
Samtimis þvi sem hUn nokkuð æst
i skapi reyndi að gera Chopper
ábyrgan fyrir þessu, tók tann-
læknirinn að rýta næsta ófélega
Ur hliðarherberginu.
A þvi sem nU fylgdi i kjölfarið
mátti hver og einn eiga fullt i
fangi með að henda á reiður.
Gamlinginn og klinikdaman hans
grýttu öllu lauslegu til og frá,
stólum og borðlömpum. Eigin-
konan tannlæknisins aðhafðist
hins vegar ekki. Þegar dr. Bach-
seitz ætlaði eftir óvenju vel-
heppnað baul að væna Chopper
um það, þá bundu lögregluþjón-
arnir minir loks enda á þennan
drauga-skripaleik.gerðu sér litáð
fyrir og handtóku þrenninguna
þokkalegu!”
— flett ofan af röddinni Chopper
7. Marz

.jA'-
W’
Nachrrichten
Die „Geister“ drehten durch - Stuhle und
Lampen umgestoBen, mit Aschenbecher geworfen
So enHaivte
sich Chopper selbst
Warf knioond Asehen-
bochor durch die Pra-
xis: Zahnarzt Bach-
Gonofi den Rummol um ihre dorftchöne Perton: Zahn-
arztholforin Claudia aus Ostbayern
Ein Bericht von MICHAEL 3EANNEE
Noutraubling, 7. Mörz
Das Chopper-Duo Zahnarzt/Claudia hat sich selbst
entlarvt - geisterhaft, aber wahrl Als am vergan-
genen Mittwoch sechs Kriminalbeamte der Re-
gensburger „Sonderkommission Geist" in der
Neutraublinger Praxis von Kurt Bachseitz auf der Lauer
Dentist. Der betagte Herr
wurde beobachtet, wie er
in einem Nebenzimmer
kniend einen schweren Kri-
stallaschenbecher in den
Behandlungsraum schleu-
derte. Gleichzeitig rUlpste
er. Worauf Claudia einem
meiner Beamten zu sugge-
rieren versuchte: ,Das war
der Chopper! Der Chop-
per war das. Ham Sie's
g'hört? Ham Sie's g'sehn?'
AnschlieBend wurde das
Mödchen selbst aktiv. Sie
fegte hinter ihrem Rucken
das Telefon vom Schreib-
tisch und warf eine Vase
um. Wahrend sie aufge-
dafur
gemaB die Geister-Farce
und erklörten das Trio fur
festgenommen."
Meine Froge (und die
der gesamten chopper-
geschadigten deutschen
Nation), weshalb jene
Post-Spezialisten, die fur
Zehntausende Mark Tele-
fonkabel verlegt, Adapter
einaebaut und sonstige
technische Finessen zur
Úberfuhrung des Chop-
pers installiert hatten,
nicht schon langst hinter
den menschlichen, all-
zumenschlichen Spuk ge-
kommen seien, beantwor-
tet der Kriminalist lapidar:
„Woil sie nach otwas
Kanz andorom gosucht
nbon..."
Uber das Motiv des
dörflichen Teenys Claudia
und ihres Lehrherrn fur das
monatelange Verwirrspiel
herrscht nach wie vor Un-
klarheit. Zumal der Staats-
anwalt sich in geheimnis-
volles Schweigen hiillt
(„lch kann die- beteiligte
3ugendliche nicht der Vor-
verurteilung preisgeben")
und die Anwölte der
Chopper-Family fur ihre
Mandanten noch fleiBig
am Pokern sind:
Fiir die Exklusiv-Story
„lch war der Chopper" sol-
len lllustrierte Betrage ge-
boten haben, die das 3ah-
resgehalt eines gutverdie-
nenden Zahnarztes weit
iibersteigen...
Trotzdem schoint festzu-
stohon: Ursprlinglich wur-
de die knackige, blutjun-
ge Dorfschöne perTelefon
von den Neutraubjinger
Burschen in der Praxis be-
löstigt. Als Claudia es oi-
nes Tages zuviel wurde,
verstellto sie ihre Stimme
- sie imitierte an der Tele-
fonmuschol ihren Chef,
den Arzt. Dieser wiederum
fand Gefallen an Claudias
Talent und bogann sich
nit Teeny-
Vigamóðir á
ungfrú K
Eins oe lesendur munu ekki
siður en eg hafði röddin ekki ein-
vörðungu valdið Ulfaþyt þar i
Reginsborg heldur og i gervöilu
hinu bæverska fririki.ja i Þýska-
landi yfirleittjafnvel i Utlöndum,
ekki sist á Islandi þar sem menn
hafa tiðum verið náttUraðir fyrir
hvers kyns yfirskilvitleg fyrir-
bæri.
Það var iðja Choppers að
sproksetja alltog alla, hafði hann
meira að segja i heitingum við
prófessor Bender dulsálar-
fræðinginn ógurlega i Friborg
sem brátt varð þess áskynja að
hann átti ekki i höggi við neinn
Friðrik huldulækni og flýði af
hólmi. Chopper vandaði gestum
og gangandi sumsé ekki
kveðjurnar — að einni persónu
undanskildri: hinni bUstnu og
brúneygðu Kládiu klinikdömu...
Yfirleyndarráö rannsóknarlög-
reglu Reginsborgar lét hafa eftir
sér við hið virðulega og mark-
tæka vikublað Mynd á sunnudegi
— orðrétt: „Aherradr. B. og hina
ófullveðja ungfrú K. var vægast
sagt kominn nokkur vigamóður! ”
..Hann Choppcr
er þarna!”
Aðdragandanum að þessum
„vigamóði” og þvi sem laganna
verðir urðu vitni að lýsir yfir-
leyndarrráðið svo:
„Piltarnir minir létust ætla að
leita enn einu sinni að földum
tækjaútbúnaði á tannlækninga-
stofunni. Þeir börðu i' veggi,
bönkuðu i vatnskrana og
klöppuðu á tannborinn eins og svo
oftlega áður, gægðust undir
borðplötur, en hirtu ekki — að þvi
er virtist — minnsta grand um
Kládiu, lækninn og kerlu hans,
sem þar var einnig viðstödd. En i
raun og veru höfðu þeirekki sinnu
á öðru en þeim þremur — þetta
var bara i þykjustunni — þvi að
auðvitað höfðu þau fyrir löngu
veriðgrunuð um græsku. Og ekki
lét á sér standa...
Tannlæknirinn byrjaði. Hinn
aldurhnigni heiðursm aður” —
Af hverju?
Þeirri spurningu blaðamanns
(og allra Chopper-áhugamanna
ég segi ekki — aðdáenda) af
hverju starfsmenn Pósts og sima
hefðu lagt simalinur i húsið á nýj-
an leik.af hverju lögreglan hefði
umsnúið öllu á tannlækningastof-
unni,komið fyrir hlerunartækjum,
miðunartækjum og guðmávita
hvaða tækniundrum til að hafa
hendur i hári Choppers,af hverju
jafn-ógurlegur duisálarfræðingur
og prófessor Bender hefði látið
hafa sig út i slikt og þvilikt og að
lyktum af hverju allir þessir sér-
fróðu aðilar hefðu ekki fyrir löngu
verið komnir á slöð hins mann-
lega alltof-mannlega draugs —
svaraði yfirleyndarráðið
snúðugt:
„Af þvi bara þeir voru að leita
að einhverju öðru...”
Enn sem fyrr er allt á huldu um
markmið þorpstáningsins
Kládiu og læriföður hennar með
þessu ljóta laumuspili. Að
minnsta kosti er ekki mikið að
græða á ummælum rikissaksókn-
ara: „Éghefekki glóru um hvaða
dóm hin ófullveðja stúlka muni
fá”. En lögfræðingum Chopper-
hyskisins fallast ekki hendur
þegar um er að ræða hagsmuni
skjólstæðinga þeirra. Fyrir
Chopper-úsó
NU nU , vi'sast á enn eftir að
viðra frekari ieyndarmál i
Chopper-fárinu sem kostað hefur
þýska rikið hundruð þUsunda
marka að vinna að, þótt mála-
vextir hefðu auðvitað átt að vera
hverjum manni augljósir. Enda
er ekki laust við að ýmsir hafi
hægt um sig um þessar mundir —
Póstur og simi, rannsóknarlög-
reglan. dulsálarfræðingar og
þeirra nótar.
En i Reginsborg minna núna
aðeins fáeinir jarðbundnir hlutir
á vofuna sem var: i samkomu-
húsinu Chopper-hljómplatan, hjá
bakaranum Chopper-kransakök-
ur og á grisku kránni Chopper-
Usó.
Þórhallur Eyþórssou
skrifar frá Miinchen