Tíminn - 08.04.1984, Blaðsíða 11

SUNNUDAGUR 8. APRÍL 1984
11
og hrásalatið ókeypis uppbót á matinn.
En menn verða að geta beðið. Sumir
koma með félaga í biðröðina, til þess að
drepa tímann.
En er hér þá ekkert nemá eymd að
sjá? Jú, víst er það. í þessu hverfi er líka
mikið lífsmagn að finna. Menn verða
bara að búa hérna um hríð til þess að
koma auga á það. Maður gæti tekið sér
herbergi á leigu í aldraðra-hótelinu
„Tides" eða „Victor", horft á sjónvarpið
í móttökusalnum, farið að sækja póstinn
og í innkaupaferð til bakarans á horninu.
Par situr eigandinn á bak við búðarborð-
ið upp á gamla móðinn og þekkir alla
með nafni. Þá lýkst það upp fyrir
komumanni að þetta hverfi geymir tals-
verðan náungakærleika og að hér bland-
ast smáborgaraleg menning við öreiga-
menningu eins og ekkert sé sjálfsagðara.
Og hér ætti enginn að þurfa að vera
einmana. Hvar annarsstaðar geta eftir-
launaþegar setið allan ársins hring á
bekk úti í sólinni og aðeins rétt litið um
öxl, til þess að sjá eitthvað eftirtektar-
vert. Þarna sitja sex konur á verönd
framan við hús sitt ásamt manni sem
ekki mælir orð af vörum (líklega ástar-
samband ekkju og ekkils) og þær spjalla
sín á milli um ýmsa smámuni. „Ég lét
aflúsa hana, þennan dásamlega kött",
segir digur og ákaflega sólbrennd kona.
Hinar kinka kolli og maðurinn styður
hökunni á stafprikið.
Leikhús lífsins
Hvar er hægt að fylgjast betur með
leikhúsi lífsins á götunni en hér, og án
þess að greiða neinn aðgang. Þetta tekur
fram bíói og sjónvarpi, því aðalleikend-
urnir með kostum sínum og göllum eru
góðir kunningjar. Svo er hægt að bregða
sér út í almenningsgarðinn. Þar liggur
fólk hundruðum saman undir pálma-
trjánum, horfir á sjóinn, masar, daðrar
og spilar á spil. Við spilamennskuna eru
notuð pappabretti, sem teygjur eru
spenntar yfir þvers og kruss, til þess að
vindurinn feyki spilunum ekki burtu.
Útflytjendur frá Rússlandi gutla á bala-
laika. Þeir sent hingað fluttu fyrir síðari
heimsstyrjöld raula Vínarvalsa. Á
nöktum handleggjum má sjá brenni-
mörk fangabúðanna á sumum.
Ef þú endurgeldur bros þessa fólks á
götunni, þá bregst ekki að það ljómar af
ánægju og fer að spjalla við þig um
gamlar minningar. Það er rætt um sjúk-
dóma og verðlagið nú á dögum og ekki
gleymist að minnast á börnin. Allir sem
nenna að hlusta fá góða lýsingu á þeim.
Yfirleitt eru „the kids" auðvitað dásam-
leg. Þau hafa sent foreldrana frá hinni
köldu Philadelphiu eða Detroit hingað í
þennan sælureit aldraðra með útsýni yfir
sjóinn og „allt innifalið". En það er af
því að börnin geta h'ka „látið þetta eftir
sér." Það sannar að það hefur orðið
A Miami Beach er
paradís gamalla Banda-
ríkjamanna, einkuiii
þeirra ríku. En mann-
líffð er margbreytilegt á
þessum staÖ sem lifaÖ
hefur mörg blóma og
niöurlægingarskeiö.
eitthvað úr þeim. Þetta stolt yfir börnun-
um varð tilefni brandarans um gömlu
Gyðingakonuna sem hljóp eftir endi-
langri ströndinni og hrópaði: „Hjálp,
hjálp, sonur minn læknirinn er að
drukkna!"
En yfirleitt eru lýsingarnar á börnun-
um fegraðar. Á veröndunum er slúðrað:
„Vesalings Miriam Schwartz. Börnin
eru búin að gefa hana upp á bátinn. En
hún er líka orðin dálítið erfið, þú skilur.
Hún fær ávísun frá lögfræðingnum í
New York fyrsta hvers mánaðar og kort
á Jom Kippur daginn. Á 75 ára afmælinu
sendu þau henni suðuplötu, því súgamla
var orðin svo léleg, þið skiljið."
Umkvörtununin. „Börnin hafa aidrei
neinn tíma", heyrist hér oft og felur
auðvitað í sér þá skoðun að börnin séu
vanþakklát og sjálfhverf.
En einnig þakklát börn eiga við sinn
vanda að glíma. David Singer, galla-
buxnaframleiðandi frá Bronx sem ber
gullkeðjur um úlfnliðinn og Davíðs-
stjörnu ofna í skyrtubrjóstið, lítur
mæðulega yfir að gamalmennahótelun-
um. Hér hefur hann komið föðursínum,
94 ára gömlum, fyrir. Það kostar 1500
dollara á mánuði og innifaldar eru þrjár
máltíðir á dag, þvottur og þjónustu-
stúlka. En sá gamli segir: „Fjandann
hefur þú farið með mig? Á ég að vera
hér innan um þessa elliæringja?" Sonur-
inn segir að hann hafi aldrei leyft sér
neitt og hann fór aldrei hingað með
móður hans meðan hún lifði. Hann vijl
heldur ekki vera hér, hann hatar staðinn.
Dvöl hvers gamalmennis á Miami
heimtar starfskrafta sex yngri mann-
eskja. Á gulu síðunum í símaskránni á
hótelunum er að finna nöfn ekki færri en
117 stofnana á vegum ríkis, borgar,
kirkjudeilda og einstaklinga, sem veita
þeim gömlu margháttaða þjónustu á
sviði heilbrigðismála, sálarfræði og lög-
fræði. Þarna er leigumiðlun og aðstoð
við þá sem glíma við áfengis og eitur-
lyfjavandamál og auðvitað eru í boði
heimsóknir systrahjálparinnar og flutn-
ingar á þeim sem bundnir eru við rúmið
eða hjólastólinn.
■ Gamla fólkið á Miami berst baráttu sem það getur ekki unnið, baráttunni
gegn elli, fátækt og sjúkdómum. En það lætur slíkt ekki stöðva sig í að
stökkva upp á svið og skemmta, — með eða án áheyrenda.
■ Skemmtileg stund á einu hvíldarhótela aldraðra á Miami Beach.
Efnahagur fólks er þar í rneira lagi misjafn.
CAROCELLE
FRANSKA
VINNUKOIMAN
UPPÞVOTTAVÉLIN
ÓTRÚLEGA
Hentar allsstaðar, jafnt heima sem
á vinnustað. Tekurlítiðpláss, auð-
veldínotkun. Gengur aðeins fyr-
ir vatni úr krananum þínum.
ínMnnMnofla Verð kr. 3.300.-
Húsbyggjendur -
Húseigendur!
Við seljum allt efni til
raflagna. Einnig perur.
(Allar gerðir)
Útiljós og margt fleira.
Sendum í póstkröfu.
Tökum að okkur raf-
lagnir og breytingar í
allar gerðir húsa.
Gerum tilboð ef ósk-
að er.
Rafviðgerðir hf.
B/önduhiið 2 simi 83901.
• •
Orugg vinna -
Góð þjónusta