Tíminn - 07.02.1986, Blaðsíða 6

6Tíminn Föstudagur 7. febrúar 1986
Senn líður að sveitarstjórnarkosningum og er undir-
búningur þeirra í fullum gangi hjá flokkum og frambjóð-
endum.
Að undanförnu hafa formaður, varaformaður og rit-
ari Framsóknarflokksins ásamt fulltrúum frá Sambandi
ungra framsóknarmanna og Landssambandi framsókn-
arkvenna farið víða um land og haldið fundi með flokks-
félögum, fulltrúaráðum og trúnaðarmönnum. Ráðgert
er að fara á yfir fjörutíu staði á landinu.
Markmið fundanna er að vekja athygli á komandi
sveitarstjórnarkosningum og ræða málefni flokksins, og
félagsstarfið.
Framsóknarmenn ætla að vinna ötullega að þessum
kosningum, mikill baráttuhugur ríkir.
Framsóknarflokkurinn hefur ráðherra sveitarstjórn-
armála og hann hefur lagt fram á Alþingi frumvarp um
nýskipan þeirra mála sem Framsóknarflokkurinn leggur
áherslu á að verði afgreitt.
í því frumvarpi er að finna mörg nýmæli m.a. það að
kosningaaldurinn verði lækkaður í 18 ár.
Ungt fólk hefur verið afskipt á listum flokkanna til
þessa og því er fagnaðarefni hve Samband ungra fram-
sóknarmanna heldur ákveðið fram þeirra hlut nú. Innan
þess fer fram mikið starf sem miðar að því að ungt fólk
verði virkara í pólitík og að það fái aukin tækifæri á að
koma skoðunum sínum á framfæri.
Fað sama má segja um Landssamband framsóknar-
kvenna. Ekki hefur farið fram hjá neinum hve baráttu-
glaðar þær hafa verið og ályktanir þeirra um aukinn
fjölda kvenna á listum flokksins hefur vakið athygli.
Brautryðjendastarf þeirra hefur haft áhrif í öðrum
flokkum og konur þar hafa tekið sér baráttuaðferðir
þeirra til fyrirmyndar. Kvennalistakonur hafa ekki
ákveðið framboð ennþá og vitað er að þær fylgjast
grannt með framboðum annarra flokka og munu meta
hvort þær telja málstað kvenna borgið með þeim.
Þótt sveitarstjórnarmál og landsmál séu ólík á margan
máta verður ekki litið framhjá því að landsmálapólitíkin
hefur mikil áhrif á sveitarstjórnarkosningarnar. Mál-
efnastaða Framsóknarflokksins er sterk og flokkurinn í
sókn ef marka má síðustu skoðanakannanir. Ekki síst er
ástæða til að ætla að staða hans í sveitarstjórnarmálefn-
um sé góð og má minna á þá sérstöðu flokksins í íslenska
flokkakerfinu að hann er ekki byggður upp á grundvelli
innfluttrar hugsjónastefnu hvorki til hægri eða vinstri,
heldur er hann alíslenskur flokkur byggður á félagslegri
þróun í landinu.
Því er ekki að neita að staða hans á suð-vesturhorninu
er slæm ekki síst í Reykjavík og ber sérstaklega að
kanna hvernig efla má flokkinn þar.
í Reykjavík hefur Sjálfstæðisflokkurinn tryggt sér
yfirburðastöðu og sé litið á skoðanakannanir um fylgi
Sjálfstæðisflokksins í komandi borgarstjórnarkosning-
um má ætla að hann hljóti þar yfirburðasigur.
Fað má þó ekki verða til þess að aðrir flokkar gefist
upp baráttulaust og víst er að sjónarmið þeirra komast á
framfæri og fjölda góðra mála má rekja til þeirra. Hitt er
aftur ljóst að vegna þess hve félagshyggjuflokkarnir eru
margir nýtast atkvæði þeirra ekki sem skyldi. M.a. þess
vegna, ber þeim flokkum að kanna enn frekari samvinnu
á sem flestum sviðum því oft og tíðum er málefnaágrein-
ingurinn lítill sem enginn. Dreifing atkvæða þeirra kem-
ur Sjálfstæðisflokknum einum að gagni.
ORÐÍ TÍMA TÖLUÐ
ABYRGDIN ER
STJÓRNVALDA
Nú hillir undir það að kenn-
arar raski enn einu sinni skóla-
starfi í landinu, þó röskunin sé
lítilvæg miðað við það sem
gerðist í BSRB verkfallinu.
Fyrir dyrum stendur vinnu-
stöðvun í næstu viku þar sem
kennsla verður felld niður í
tveim fræðsluumdæmum í senn
hvern skóladag. Baráttumál
kennara að þessu sinni er að fá
leiðréttingu á því misræmi sem
varð í sumar milli kennara sem
eru í KÍ annars vegar og í HÍK
hins vegar. Hér er um 5% mun
á launum að ræða hjá fólki sem
vinnur nákvæmlega sömu
störf. Kennarar benda á í mál-
flutningi sínum að þeim hafi
margoft verið lofað að þetta
misræmi yrði leiðrétt, en
stjórnvöld hafa ekki séð ást-
æðu til að efna þau fyrirheit.
Það getur því varla talist
óeðlilegt að þeir fylgi þessari
sjálfsögðu kröfu eftir með ein-
hvers konar aðgerðum.
Það sem sjálfsagt er erfitt
fyrir stjórnvöld að kyngja er að
félagar í KÍ eru 3200 talsins, en
það lætur nærri því að vera um
72% af ríkisstarfsmönnum.
Fimm prósentahækkun á lín-
una er því umtalsverð summa.
Við þetta bætist síðan að fyrir
dyrum standa almennar launa-
hækkanir, sem eflaust draga
kjarkinn enn frekar úr stjórn-
völdum.
En hin hliðin á málinu er sú,
að með aðhaldsaðgerðum sín-
um og „sparnaði" í launum við
kennara almennt og með því
að draga á langinn þessa leið-
réttingu á launum KÍ kennara,
gerir stjórnin ástandið enn
verra. „Frustrasjónin“ erorðin
það mikil í röðum þessa hóps
að tvennt er að gerast samtím-
is. Annars vegar verður kenn-
arastéttin herskárri og óbil-
gjarnari með hverjum deginum
sem líður og sem láglaunahóp-
ur þjappast þeir sífellt betur
saman um kaupkröfur sínar.
Hins vegar verður kennara-
starfið sem slíkt minna eftir-
sóknarvert og hundruðum
saman efast kennarar um hvort
það taki því að halda áfram
störfum sínum. Það að hætta í
kennslu er sem sagt orðinn
mjög raunverulegur valkostur.
Þegar þetta tvennt fer
saman, langvarandi „frustra-
sjón“ vegna þess að komið er
fram við fólk með fullkomnu
virðingarleysi og fráleit launa-
kjör er ekki von á góðu.
Fyrir ríkisstjórn sem byggir
allt sitt á því að tryggja vinnu-
friðinn og ná samningum sem
ekki eru verðbólguhvetjandi,
er það ekki góð herkænska að
egna upp og þjappa Kennara-
sambandinu saman um sjálf-
sagðar réttlætiskröfur og gera
það herskátt rétt áður en samn-
ingar ganga í garð.
Þá er vitaskuld ótalið það
sem mestu máli skiptir, að með
langtíma láglaunastefnu er
skólakerfinu stefnt í voða enda
sýna tölur að þrátt fyrir að nóg
sé til af menntuðum kennurum
fást þeir ekki til að starfa við
kennslu. Á sumum stöðum á
landinu er ástandið orðið svo
slæmt, eins og á Vestfjörðum,
að annar hver kennari er rétt-
indalaus. Afleiðingarnar eru
líka farnar að koma í ljós;
fjöldauppsagnir dauðuppgef-
inna kennara á ísafirði.
Vissulega bera kennarar
ábyrgð á því að koma nemend-
um sínum öllum til nokkurs
þroska. Það er ekki heldur
neitt launungamál að aðgerðir
kennara spilla fyrir námi og
bitna fyrst og fremst á þeim
sem síst skyldi þ.e. nemend-
um. En þessir vesalings kenn-
arar bera einnig aðrar byrðar,
og kannski nærtækari, sem lúta
að því að sjá sér og sínum far-
borða. Sú hlýtur að vera þeirra
fyrsta skylda, og að gera þeim
kleift að sinna þeirri skyldu er
ekki nema sjálfsagt sanngirn-
ismál. Nútímasamfélag verður
ekki rekið með menntakerfi
þar sem sjálfboðaliðar annast
kennsluna, fyrir hana verður
að borga. Þegar Kennarasam-
bandið grípur til aðgerða eins
og þeirra sem væntanlegar eru í
næstu viku er það af illri nauð-
syn, en ekki ósanngirni, enda
hafa ráðamenn hver á eftir öðr-
um sagt að þessi tiltekna krafa
eigi fullan rétt á sér. Ábyrgðin á
röskun skólastarfsins liggur því
hjá fjármálaráðuneytinu en
ekki kennurunum.
-BG
Guðmudur J. Guð- Karvel Pálmason. Davíð Oddsson. Kristín Ólafsdóttir. Bryndís Schram.
mundsson.
Stjórnmálabarátta
með undirleik
Þungamiðja stjórnmálabarátt-
unnar hefur nú færst inn í skemmti-
dagskrá sjónvarpsins, og er
kannski ekkert verr komin þar en
hvar annars staðar. Par er hver sá
frambærilegastur, sem er sætur og
huggulegur í nýju fötunum sínum,
brosir breitt og er fær um að
skemmta.
Þar með eru stjórnmálin loks
orðin skemmtileg, hvað sem ann-
ars má um þau segja.
Um síðustu helgi unnu tvær val-
kyrjur fræga sigra í prófkosningum
til borgarstjórnar. Þær eins og skot
í skemmtiþáttinn og gáfu báðar
haldgóðar skýringar í velgengni
sinni í baráttunni. Flokksbundnir
en ópólitískir sjálfstæðismenn
veittu annarri þcirra brautargengi
og slíkur var áhuginn að koma hinni
í tryggt sæti að fyrir helgina tvö-
faldaðist félagatala Allaballalags-
ins til að tryggja róttæk og lagvís
vinnubrögð í þeim flokki.
Dægurlagasöngur er æðsta stig
pólitískrar velgengni á vorum
dögum. í pólitískri umfjöllun
sjónvarpsins er dægurlagameðferð
frambjóðenda hápunktur allrar
umræðunnar, og satt best að segja
fer hann þeim oft betur úr hendi en
útskýringar á pólitískum stefnu-
miðum sínum.
í síðasta þætti sem skemmti-
kraftar komu fram í gervi stjórn-
málamanna söng aðeins annar
þeirra vel og lengi, en Bryndís
gerði enn betur, sagði hnyttna sögu
um næturlífið á heimilinu sínu og
léku þá allir á als oddi, enda heyrist
það vera með fjörugasta móti.
Þarna er komin vonarleið fyrir þá
stjórnmálamenn sem eru svo illa af
guði gerðir að þeir geta ekki sung-
ið fyrir kjósendur sína. Bara að
rifja upp það sem skemmtilegast
hendir þá í hjónasænginni, eða
utan.
Davíð borgarstjóri reið á vaðið í
dægurlagasamkeppninni og urðu
andstæðingar hans gulir og grænir
af öfund og ha'rmi þegar hann beitti
náðargáfu sinni og söng lag við
frumsaminn texta.
Næstur í röðinni var Guðmund-
ur jaki, laglaus en hress að öðru
leyti. Hann varð að láta sér nægja
að láta Bubba syngja um sig níðtex-
ta og lét því í minni pokann í
þetta sinn.
Karvel hefur spyrnt við fótum í
dauðans dyrum hvað eftir annað
síðustumánuði. Þetta er tilvalið
skemmtiefni með pólitísku ívafi. Sú
lífsreynslufrásögn endaði með
dúndrandi söng og miklum fagnað-
arlátum viðstaddra.
Svona hefur skemmtikröftum
þessa lands tekist að lyfta þung-
lamalegri og bölsýnni þjóð-
málaumræðu yfir á æðra plan og
stjórnmálamenn spila á þá strengi
sem þjóðinni eru kærastir.
Það er tími til kominn að stjórn-
málaflokkarnir átti sig á því að tími
er til kominn að hætta að velja
frambjóðendur sem geta sungið
dægurlög, en einbeiti sér að því að
gera dægurlagasöngvara að stjórn-
málamönnum.
Þeir sem ekki geta gaulað í
hljóðnema eru vonlausir.
O.Ó.
Tirmnn
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinnog
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Ritstjóri: NíelsÁrni Lund
Auglýsingastjóri: Steingrímur G íslason
Innblaðsstjóri: OddurÓlafsson
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686392 og
686495, tæknideild 686538. Setning og umbrot: Tæknideild NT.
Prentun: Blaðaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 og 686306
Verð í lausasölu 45.- kr. og 50.- kr. um helgar. Áskrift 450.-
Sveitarstjórnar-
kosningar í aðsigi