Tíminn - 30.04.1987, Page 8

8 Tíminn
Fimmtudagur 30. apríl 1987
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU 0G FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinnog
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar:
Aöstoðarritstjóri:
Fréttastjórar:
Auglýsingastjóri:
Kristinn Finnbogason
Indriöi G. Þorsteinsson ábm.
IngvarGíslason
NíelsÁrni Lund
OddurÓlafsson
BirgirGuðmundsson
EggertSkúlason
Steingrímur Gíslason
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:;
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686306,
íþróttir 686332, tæknideild 686387. Setning og umbrot: Tæknideild
Tímans. Prentun: Blaðaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 (tæknideild)
og 686306 (ritstjórn).
Verð í lausasölu 55.- kr. og 65.- kr. um helgar. Áskrift 550.-
Unga fólkið
kausFramsókn
í nýafstaðinni kosningabaráttu ríkti mikið kapphlaup
milli stjórnmálaflokkanna um að ná athygli og fylgi
ungra kjósenda.
Þetta var ekkert óeðlilegt þar sem nýjum kjósendum
fjölgaði verulega og úrslit kosninganna byggðust að
miklu leyti á því hvernig þeir vörðu atkvæði sínu.
Andstæðingar Framsóknarflokksins hafa löngum
reynt í áróðri sínum að telja ungu fólki trú um að
Framsóknarflokkurinn sé gamaldags staðnaður kerfis-
flokkur sem höfði ekki til ungs fólks.
Pessi áróður hefur í senn verið órökstuddur og laus
við alla skynsemi. Hann hefur einkennst af slagorðum
og billegum fullyrðingum í heimskulegu trausti þess að
slíkur gauragangur nái best til ungs fólks.
Að sjálfsögðu er það hin mesta firra. Ungt fólk á
íslandi er vel upplýst og vel að sér um málefni
þjóðarinnar.
Ungt fólk veit vel hvað verðbólga er og það gerir sér
vel grein fyrir áhrifum hennar á íslenskt efnahags- og
atvinnulíf. Ungt fólk er líka vel meðvitað um nauðsyn
þess að landið sé byggt upp og að því sé skilað í betra
ásigkomulagi til næstu kynslóðar.
Ungt fólk veit líka að það er nauðsynlegt að
stjórnvöld líti fram í tímann þegar ákvarðanir eru
teknar og að stjórnun mikilvægra málaflokka taki mið
af þeim breytingum sem hljóta að verða á hverju nútíma
þjóðfélagi.
Ungt fólk gerir sér einnig ljósa grein fyrir því að það
velferðarkerfi sem við búum við er nauðsynlegt og að
það kostar fjármuni. Jafnframt veit það að öfgakenndar
frjálshyggjuskoðanir falla ekki að íslensku þjóðfélagi né
þeim lífsskoðunum sem íslendingum hafa verið innrætt-
ar gegn um árin.
Vegna þessa m.a. hefur ómerkilegur áróður andstæð-
inga Framsóknarflokksins ekki náð eyrum ungra kjós-
enda. Þvert á móti hefur þessi áróður orðið til þess að
skýra enn frekar þá stefnu sem Framsóknarflokkurinn
hefur markað og barist fyrir, frjálsri umbótastefnu sem
af mörgum er nefnd miðjustefna í íslenskri pólitík.
Miðjustefna þýðir ekki að tekið sé mið af öfgaskoðun-
um til hægri og vinstri og síðan miðjan fundin út
samkvæmt því. Fvert á móti er miðjustefnan ákveðin
stefna sem einkennist af öfgalausum skoðunum. Hún
boðar hvorki óhefta frjálshyggju, þar sem þeir einir sem
fjármagnið eiga fá að njóta sín, né heldur sósíalisma þar
sem ríkisvaldið er ofaní hvers manns koppi. Miðjustefn-
an er í senn velferðarstefna og sáttastefna allra stétta.
Hún er mannúðarstefna þar sem þess er gætt að hagur
einstaklinganna sé ekki fyrir borð borinn en jafnframt
þess gætt að hver einstaklingur hafi fullt frelsi til athafna
án þess að það bitni á öðrum.
Þrátt fyrir tilhneigingu annarra flokka til að eigna sér
þessa stefnu, verður því ekki breytt að Framsóknar-
flokkurinn er eini íslenski stjórnmálaflokkurinn sem
hefur haft þessa stefnu frá upphafi. Hann hefur mótað
hana og hann hefur barist fyrir henni alla tíð.
Stefna Framsóknarflokksins er sú stefna sem ungt
fólk á íslandi aðhyllist og þess vegna flykkti það sér um
Framsóknarflokkinn í nýafstöðnum kosningum.
GARR1
Guðrún formaður
Þau stórtíðindi gerðust í fyrra-
kvöld að Guðrún Helgadóttir al-
þingismaður og rithöfundur nánast
lýsti því yfir í viðtali í útvarpinu að
hún stefndi að því að verða innan
tlðar formaður Alþýðubandalags-
ins. Guðrún er kurtcis kona og
kann sig, þótt hún eigi það til að
vera orðhvöt, en hitt fór ekki á
milli mála af svörum og yfirlýsing-
um hennar þarna að hún er meira
en tilbúin í slaginn um formanns-
sætið. Svavars vegna þótti henni
greinilega réttara að gefa honum,
tækifæri til að segja af sér sjálfur,,
en það fór ekki á milli mála að'
henni þótti að hann ætti núna að
fara að hvíla sig.
Og Guðrún gerði raunar meira
en þetta, hún lýsti því þarna yfir að
í Alþýðubandalaginu ætti nú að
kjósa eintómar konur til stjórnun-
arstarfa. Með öðrum orðum vill
hún núna gefa „karlrembusvínun-
um“ frí; það sé orðið meir en
tímabært að konurnar taki völdin í
flokknum.
Þetta var hressilega mælt hjá
Guðrúnu, eins og hennar er von og
vísa. Líka eru þessi ummæli áhuga-
verð fyrir þá sök að þetta er fyrsta
opinbera krafan sem kemur fram
frá áhrifamanni í flokknum um að
Svavar segi af sér í kjölfar kosn-
ingaúrslitanna.
Þessi ummæli Guðrúnar vekja
líka athygli vegna þess að í þeim
felst sú túlkun á úrslitum kosning-
anna að það hafí veríð Kvennalist-
inn sem valdið hafl afhroði Al-
þýðubandalagsins. Með þvi eru
Alþýðubandalagsmenn enn eina
ferðina að reyna að koma vinstrí
stimpli á Kvennaframboðið. Mót-
leikurinn, sem Guðrún vill leika,
Guðrún: Tekst henni að verða
formaður?
er því að koma öðrum vinstri
konum til valda þar á heimavelli.
Stjórnmál leiðinleg
En þá vaknar spurningin hvernig
formaður Guðrún yrði. Og þar er
að öðru að gæta. Eins og menn
rekur minni til vakti hún á sér
sérstaka athygli í upphafl kosninga-
baráttu er hún lýsti því yflr í
Þjóðviljanum að sér þættu
stjórnmál leiðinleg.
Þetta þótti að vonum heldur
óvanaleg yfirlýsing hjá frambjóð-
anda sem sóttist eftir þingsæti.
Nánar til tekið fólst þetta í því hjá
henni að af orðum hennar var að
ráða að henni værí sérstaklega
ógeðfellt að standa í því að kynna
verk sín og stefnumál á þingi fyrír
kjósendum. Helst var að skilja að
hún vildi bara sitja heima í stofu
eða skjótast upp á fjöll meðan
kjósendur væru að ákveða sig.
Þótt Guðrún sé röggsöm og fljót
að koma fyrir sig orði þá hlýtur
pólitískur leiði hvað sem öðru líður
að verða að teljast heldur óþægi-
legur ókostur á formanni hvaða
flokks sem er. Hvað halda menn
um það ef til dæmis þeir Steingrím-
ur, Þorsteinn og Jón Baldvin hefðu
engan áhuga á formannsstörfunum
sem þeir gegna? Ætli árangurinn
yrði góður af störfum þeirra og
flokkar þeirra teldu þá vænlega til
j áframhaldandi formcnnsku?
Stjórn með hlutleysi
Alþýðubandalags
í leiðara Þjóðviljans í gær mátti
m.a. lesa þetta:
„Útkoma Alþýðubandalagsins í
kosningunum er hins vegar þess
eðlis að með engu móti er hægt að
segja að flokkurinn eigi kröfu á
aðild að ríkisstjórn. Við núverandi
aðstæður yrði það jafnframt lítt
hyggilegt fyrir hann. Sú leið er
samt sem áður fyrir hendi að
Alþýðubandalagið fallist á að veita
hlutleysi og verja falli ríkisstjórn
hinna þriggja flokkanna sem til
voru nefndir, Framsóknar,
Kvennalista og Alþýðuf1okks.“
Menn hafa eins og eðlilegt má
telja verið með ýmsar vangaveltur
um næstu ríkisstjórn núna undan-
faríð. Þessa hugmynd hefur Garri
þó ekki hcyrt áður. Fyrir kosningar
var mikið talað um að Þjóðviljinn
værí orðinn bæði málefnasnauður
og hugmyndafátækur. En hér hef-
ur Þjóðviljinn talað. Blaðið er
komið með stefnu. Garri.
11111111 VlTTOG BREITT IIIIIIIIIIM
Frægðin að utan

Kosningarí sumar

fl
Sigurrtjomar-
innar i ‘
r>eAJU c4
_ Undirbúningur kosmnga-
rt, baráttuimaraðhtfwt
. \w Og ítal-— “""—lí Acið á Vta\'U
PorW^borðvm lúltt
vr að VLj°rl
flórtánda |U"'|
Kosningarnar á íslandi vekja
mikla athygli, segja fjölmiðlarnir á
Fróni og tíunda svo að frétt um
úrslit hafi birst hér eða þar, eða
sagt frá þeim í útvarpsfréttum.
Sigur femínista, klofningur
stærsta flokksins og fall ríkisstjórn-
arinnar er fréttaefnið og þar með
fylgir að erfitt kunni að reynast að
koma saman ríkisstjórn og vanga-
veltur um hlutdeild femínista í
henni.
Allt er þetta gott og blessað, en
fréttaflutningurinn um þessa gífur-
legu athygli sem við eigum að
vekja í útlöndum erdálítiðlummó.
Auðvitað vekja kosningar á ísl-
andi athygli í öðrum löndum, rétt
eins og kosningar erlendis þykja
fréttnæmar hér á landi.
Mikið var fjallað um kosninga-
úrslitin í íslensku dagblöðunum í
gær og fyrradag eins og eðlilegt er.
En í þeim sömu dagblöðum voru
ekki færri en 15 fréttir sem tengjast
þingkosningum erlendis, stjórn-
armyndunum, eða falli ríkisstjórna
og boðun nýrra kosninga. Þegar
þar að kemur munu íslensku blöðin
skýra frá skoðanakönnunum,
kosningaúrslitum og væntanlega
stjórnarmyndunum í öllum þeim
ríkjum sem sagt er frá að slíkt
standi fyrir dyrum. Og sveitar-
stjórnarkosningum þar ofan í
kaupið.
íslensku útvörpin og sjónvörpin
fluttu einnig útlendu kosningafrétt-
irnar.
Kosningaúrslit eru ekki daglegur
viðburður þótt allur heimurinn sé
hafður í sigti, en þó getur að líta
eina frétt um slíkan atburð. Hún
var um kosningaúrslit á Indónesíu.
Sú frétt var sæmilega löng og
ítarleg og nú geta lesendur skoðað
hug sinn um hve mikla athygli hún
vakti með þeim.
Þjóð meðal þjóða
Stærstu fréttastofur heims hafa
fréttaritara á íslandi og þar að auki
margir fjölmiðlar. í langílestum
tilfellum eru það íslenskir frétta-
menn sem senda fréttir héðan, sem
síðan er dreift um allan heim.
Það á ckki að koma neinum á
óvart þótt kosningaúrslit á íslandi
og breytingar á valdahlutföllum
þyki fréttnæmt í útlöndum, rétt
eins og erlendar kosningafréttir
eru fréttaefni hér.
Þrátt fyrir fámennið erum við
þjóð meðal þjóðanna og fullgildir
aðilar að mikilvægum alþjóðasam-
tökum, sem láta sig valdahlutföll á
íslandi sig varða. Þar má nefna
Atlantshafsbandalagið, Fríversl-
unarbandalagið og Norðurlandar-
áð, auk margra annarra samtaka.
Kosningaúrslit á íslandi geta á
einn eða annan hátt varðað þessi
alþjóðasamtök og leikur enginn
vafi á að grannt er fylgst með
breytingum sem kunna að verða á
íslenskum stjórnmálum, sem jafn-
vel gætu haft áhrif á utanríkisstefn-
una.
Fréttnæm fréttaskeyti
fslendingar fylgjast vel með
kosningum erlendis, jafnt í fjarlæg-
um heimsálfum sem í næstu nág-
rannalöndum. Því skyldu ekki út-
lendingar hafa svipaðan áhuga á
kosningaúrslitum hér? Annað er
fásinna.
Einhvern veginn er það vitnis-
burður um nesjamennsku smá-
þjóðar að telja til stórtíðinda að á
hana sé minnst úti í hinum stóra
heimi. Sjónvarpið reið á vaðið og
setti á skjáinn hjá sér fréttastofu-
skeyti um kosningaúrslit. Svo hafa
fjölmiðlar verið að tyggja upp hvar
og hvernig uppsetning kosninga-
fréttana hafa verið. Myndir af
sigurvegurunum, Albert með Lúsí
sína og kampakátum kvennaflokk-
skonum, bera frægðinni vitni.
Það skiptir vissulega rnáli hvað
um okkur er sagt erlendis og ísland
er oft í sviðsljósinu og er getið að
bæði góðu og illu og eru fréttir og
frásagnir matreiddar á ýmsa vegu.
Við kunnum t.d. vel að taka á móti
stórhöfðingjum, en erum vondir
við hvali. íslendingar eru þurrir á
manninn við ókunnuga, fá ekki að
drekka bjór, en stúlkurnarfallegar
og lauslátar. Réttindum hunda og
manna er hrært í eina kássu og •
framtíðin býr i jarðhita og ódýrri
orku.
En það hlýtur að teljast til tíð-
inda, að fréttaflutningur erlendis
af kosningaúrslitum skuli teljast
mikið frásagnarefni. Eða skyldu
fjölmiðlar í Indónesíu eða Portúgal
segja frá umfjöllun ísllenskra fjöl-
miðla um kosningar þar?
OÓ