Tíminn - 23.07.1987, Blaðsíða 19

Tíminn 19
Fimmtudagur 23. júlí 1987
SPEGILL
llllllllltllll!

Jilili
Gallinn við
karlinn...
Stephanie Brush
hefur líka heil-
margt gott að
a um karla.
[ handbók fyrir karleigendur segir
hvernig á að bregðast við hrotum,
óhreinum sokkum og „yfirvið-
gerðum“ á heimilistækjum.
v
▼ ið konur erum nógu skynsamar þegar um er að
ræða að ná okkur í eiginmann. Vandinn er bara sá, að þegar
við höfum fengið hann, vitum við ekki alltaf hvernig við
eigum að fara með hann og botnum stundum ekkert í
honum.
Karlinn hefur verið til lengi,
meira að segja ögn lengur en
konan, ef trúa skal sögunni uni
Adam og Evu.
t*ess vegna má telja næsta furðu-
legt, að engin skuli hafa gert sér
það ómak fyrr að skrifa handbók
um umhirðu og þjálfun karla, veru-
lega yfirgripsmikið rit, sem gott
væri að hafa innan seilingar á
heimilinu.
Nú er sem sagt loksins búið að
bæta úr þessu. Höfundurinn heitir
Stephanie Brush og er blaðamaður
í New York. Hún segist hafa kynnt
sér karla á hlutlausan hátt árum
saman og árangurinn var bók, sem
hún nefnir „Karlar: Handbók fyrir
eigendur“.
Þarna er um að ræða leiðsögn
fyrir konur, sem eru viljugar en
varkárar. Ráðleggingamar eru ekki
út í hött, heldur byggjast þær á
ítarlegum könnunum og skopskyn
höfundar er greinilega í góðu íagi.
Þær konur, sem oftsinnis hafa
spurt sjálfar sig hvers vegna karlar
þrjóskist alltaf við að spyrja til
vegar, ef þeir villast, hvers vegna
þeir syngi bara í baðinu, verði
nánast hugsjúkir, ef „hljóð" heyrist
í bílnum og setji aldrei niður
klósettsetuna, geta fengið svörin í
bók Stephanie Brush.
Til dæmis samsetningin karl og
hundurinn hans. í augum karlsins
er hundurinn allt sem konan er
ekki. Hann nýtur þess að taka við
skipunum karlsins, þiggur þakklát-
ur allt sem að honum er rétt, án
-þess að vilja skipta á því og er
fullkomlega undirgefinn.
- Reyndu aldrei að komast upp
á milli karls og hundsins hans,
einkum ef þú veist ekki nema
annar hvor þeirra sé árásargjarn,
segir Stephanie. - Það er lfka
vissara að gæta sín á karli, sem vill
alltaf vera að viðra hundinn þegar
hlýtt er í veðri. Verið getur að
hann sé bara að virða fyrir sér
konur, sem njóta sólarinnar fá-
klæddar.
Það að sofa hjá karli, getur þýtt
kynlíf, en ekki nauðsynlega. Mun
líklegra er að það þýði hrotur,
kvartanir um kalda fætur, sængur-
þjófnað, galopinn glugga eða harð-
lokaðan, ótal ferðir í baðherbergið
og alltaf er setan skilin eftir uppi.
Stephanie heldur áfram: Karlar,
sem gengur illa að sofa, verða
aldrei þreyttir á að kenna um
húsverkum, sem þeir þurftu að
vinna um kvöldið. - Ef til vill var
það að baða hundinn, skipta um
ljósaperu, fara út með ruslið og
hreinsa kæliskápinn. (Ekki óhrein-
indin, aðeins matinn).
Hvað varðar hroturnar, nálgast
það kristilegt kærleiksþel að læra
að elska hrjótandi mann rétt á
meðan hann hrýtur. Karlar hrjóta
yfirleitt í vissum stellingum og
auðvitað er það alltaf stellingin,
sem ómögulegt er að mjaka þeim
úr.
Vissulega kemur kynlíf við sögu,
þegar um er að ræða að sofa
saman, en Stephanie er ekki um-
| burðarlyndari þar: - Karlar eru
eins og hamstrar að því leyti, að ef
þeir eru vaktir af værum blundi,
reyna þeir umsvifalaust að hafa
samfarir við næstu veru sömu teg-
undar, nema skvett sé á þá vatni.
Nú orðið eru vafalaust flestar
sæmilega greindar konur búnar að
komast að því, að það borgar sig
alls ekki að leyfa karlinum að eiga
neitt við innvolsið í ryksugunni,
sjónvarpinu, brauðristinni eða
slíku, þegar það sýnir merki bilun-
ar.
Stephanie kallar það „yfirvið-
gerð“ þegar karl finnur hjá sér
hvöt til-að „gera við“ hluti, sem
starfa ekki alveg rétt. Afleiðingin
er yfirleitt sú, að tækið hættir alveg
að starfa.
- Karlar eru ekki endilega að
laga bilaða hluti með þessu, full-
yrðir hún. - Þeir þykjast vera að
„endurbæta" hluti sem eru ekki
bilaðir.
Bók Stephanie er alls ekki ætluð
til að ná sér niðri á karlkyninu á
nokkurn hátt. Hún segir: - Hún er
umfram allt til þess skrifuð að brúa
allt of stórt bil milti kvenna og
karla. Mig vantaði alltaf svona
bók, þegar ég var á föstu eða í
sambúð með einhverjum. Vonandi
getur bókin mín hjálpað einhverj-
um konum.
Stephanie hefur margt gott um
karla að segja. Til dæmis: -Hvern-
ig sem þér kann að geðjast að
manninum í lífi þínu, skaltu hafa
það í huga, að hann ereinaf hinum
stórkostlegu orkulindum náttúr-
unnar, sem áreiðanlega eykst að
verðmæti með árunum.
UM STRÆTI OG TORG
III
niiiiiiiiiiiiiimiiiiiiuiiii
illllllll!llllllllliii!!i!iiii
llllllllllllllllllllllllllllli
!!iiiiiiiiiiiil!!ll!ll!IIIIIE!l!ll!!lllllllll!!!!iiiiiii
KRISTINN SNÆLAND I
Forgangsréttur
Mývatns, Krýsuvíkur, Hveragerð-
is, Þingvalla og upp í Hvalstöð.
Vitanlega þurfti Serge aðstoð við
og við en allstaðar var fólk reið-
ubúið að hjálpa honum eftir
þörfum. Aðeins skal nefnt sem
dæmi að er hann gisti síðustu
nóttina á Hótel Kristína í
Njarðvík, þá kom í Ijós að herbergi
voru aðeins á efri hæð og engin
lyfta. Viðbrögð við því voru þau að
hótelstjórinn sagði aðeins: Hvað
þetta verður í lagi, við bara berum
þig upp og niður eftir þörfum.
Þetta ferðalag var þessum unga
Svisslendingi afar dýrmætt og hann
var mjög þakklátur fyrir alla þá
aðstoð og hjálp sem honum var
veitt. Ég fylgdist með ferðalagi
hans að hluta og vil því benda á
smáatriði sem betur mættu fara.
Göngustígar hafa verið gerðir
vfða á ferðamannastöðum. Þessa
stíga þarf að gera með tilliti til
umferðar hjólastjóla, þó ekki væri
annað eniað leggja þá þannig að
fatlaðir í hjólastól kæmist um með
aðstoð. Um hverasvæðið í Krýsu-
vík er ófullkominn göngustígur, en
þó svo í lagt á köflum að þar eru
trébrýr. Þær eru góðar gangandi,
en full nijóar fyrir hjólastól þó
hann sleppi yfir. Vandinn er svo sá
að til endanna hefur ekkert verið
gert til að auðvelda akstur hjóla-
stóls. Þetta er lítið mál að laga.
Með öðrum orðum. Þið sem
vinnið að gera gangstíga á ferða-
mannastöðum, reynið eftir því sem
það er hægt, að leggja stígana
þannig að þeir séu færir með far-
þega í hjólastól. Það væri þakksam-
lega þegið.
Að lokum
Ég get ekki látið vera að velta
því fyrir mér, hvernig embætti
skipulagsstjóra ríkisins sinnir þeirri
skyldu sinni, að fylgjast með því að
opinberar byggingar séu aðgengi-
legar fötluðum. Jafnframt vil .ég
lýsa afdráttarlausri skömm á að-
standendum og texta lagsins „Fat-
lafól“.
Ferðir fatlaðra
Einhver sjálfsagðasti forgangs-
réttur eða réttara sagt einkaréttur
í umferðinni, er réttur fatlaðra til
sinna sérmerktu bifreiðastæða, við
verslanir. hótel, stofnanirogvíðar.
Því miður virða hraustir og hressir
bílstjórar þennan einkarétt fatl-
aðra ekki sem skyldi. Stanslaust og
stöðugt, mörgum sinnum á dag
verð ég vitni að því að fullfrískir
bílstjórar leggja í stæði fatlaðra,
læsa bíl sínum og eru síðan horfnir
langtímum saman. Afsökunin er
væntanlega sú að þeir verði svo
fljótir að þetta sé í lagi. Það má
vitanlega segja sem svo að fimm
mínútur séu ekki langur tími. En
ef 12 fullfrískir bílstjórar leggja í 5
mínútur hver í bílastæði fatlaðra,
þá er kominn klukkutími. Viðkom-
andi bílstjórum ber vitanlega að
athuga að fatlaðir geta líka þurft
að flýta sér.
Tvö dæmi um hugsunarleysi
gagnvart fötluðum vil ég nefna
hér. Ekki vegna þess að þau séu
verri en önnur, þó annað þeirra
hafi verið óvenju gróft.
Hið fyrra er af bílastæði fatlaðra
við Kaupstað. Þar hefur um lang-
an tíma verið spítnabrak í öðru
stæði fatlaðra. Nú er það horfið en
þá ber svo við að trébúkki er
kominn í hitt stæðið. Þetta er
vitanlega hugsunarleysi.
Hitt dæmið og af því er meðfylgj-
andi mynd, er óvenjulega gróft, þó
það sé alls ekki einsdæmi á þessum
stað.
Myndin er tekin af bifreiðastæði
fatlaðra við Tryggingastofnun
ríkisins, en þangað eiga þeir mjög
erindi svo sem flestir vita. Út úr
bílnum á myndinni kom ungur,
fallegur og frískur bílstjóri og enn
yngri og frísklegri farþegi. Þarna
stóð svo bíllinn í um 15 mínútur.
Ekki meira um þetta, annað en
það að stundum, þegar færi gefst
segi ég sem svo við fullfríska bíl-
stjóra sem leggja í stæði fatlaðra.
Jæja greyið mitt, svo þú ert fatlaður
í höfðinu.
Göngustígár
Síðastliðið sumar kom hingað til
lands fatlaður Svisslendingur Serge
Clapasson að nafni. Hann komst
ekkert um nema í hjólastól og
aðeins úr honum i rúm eða sæti.
Serge sem meðfylgjandi mynd er
af, fór þó einn allra sinna ferða í
hjólastólnum. Hann ferðaðist með
rútum, leigubílum og flugvélum,
meðal annars til Akureyrar,