Tíminn - 13.08.1987, Blaðsíða 19

Fimmtudagur 13. ágúst 1987
Tíminn 19
Kristinn Snæland:
UM STRÆTI OG TORG
í Bretlandi baka sérfræðingar jólakökur og
búðinga allt árið og selja til allra heimshorna
í Kaliforníu heldur „Jólasveinninn" hann
Robert George jólin hátíðleg á hverjum degi
“iÐ trúið því kannski ekki, en
sumir eru í jólaskapi allt árið. Jólin
eru venjulegast haldin hátíðleg
cinu sinni á ári og hjá flestum fara
nokkrir dagar í þau hátíðahöld.
En að vera í „jólastússi“ hvern
einasta dag allt árið. verður það
ekki hversdagslegt? „Nei, nei, alls
ekki,“ segir Barry Page, fimmtugur
yfirmaðurhjá fyrirtækinu Matthew
Walker í Derbyshire, en þar er
framleiddur jólabúðingur og
þessar ekta góðu ensku jólakökur.
„Framleiðslan stendur yfir allt árið
og við verðum að vera komin með
góðan lager í búðir viðskiptavina
okkar strax að sumarlagi, því að
með haustinu fer fólk að hugsa fyrir
sendingu jólagjafa til vina og
ættingja sem eiga heima í öðrunt
heimsálfum." sagði Barry.
Hann var spurður hvort ekki
kæmi lægð í framleiðsluna og Ieiði
í starfsfólkið - þegar jólin loksins
koma. Það sagði hann alls ekki
vera, - því að þá yrði að byrja af
fullurn krafti að hugsa fyrir
jólabúðingi og kökum fyrir næstu
jól!
erþað hann Robert George
í Kaliforníu sem heldur jól allt
árið!
Hann er rakari að iðn, en kominn
á eftirlaun og segist vilja efla
jólagleði og vináttu manna í
heiminum. Hann lék oft jólasvein
í gamla daga og þótti takast vel
upp. Nú á hann 38 jólasveinabún-
inga og tilheyrandi fylgihluti, eins
og segir í tískufréttunum, - en
skeggið er ekta, segir Robert.
Innan dyra og úti við húsið hans
eru yfir 100 puntuð jólatré og
auðvitað með ljósum. Jólabjöllur,
jólasveinar og skrautljós eru alls
staðar í garðinum, - enda er
rafmagnsreikningurinn hár, segir
Robert George. En hann segist
ekki vera að þessu til að græða á
því. Stundum er komið til hans
með veik börn, en þeim býður
hann sérstaklega að koma í
jólasveinalandið sitt. „Við vitum
ekki hvort þau eiga eftir að upplifa
önnur jól," segir hann og gerir sitt
til að gera þeim heimsóknardaginn
jólalegan með söngvum og gjöfum.
Bakari að vinnu sinni í maí, að smakka
á jólabúðingnum fyrir næstu jól!
Robert George í fullri vinnu allt árið
sem jólasveinn.

„FLAGIFOSTUR"
Ein ánægjulegasta frétt sumars-
ins kom í sjónvarpinu nýverið. Þar
var sagt frá Ríkharði Ásgeirssyni í
Kópavogi, sem tók upp á því að
„henda“ eða öllu heldur „að koma
fyrir“ því sem féll til úr garði hans
í Kópavoginum, í gróðursnautt
flag suður á Reykjanesi. Útkoman
er sú að flagið er orðið að unaðs-
reit, höfundi sínum til sóma og
væntanlega þeim sem koma undr-
unar og ánægjuefni.
Að svona skemmtileg undur
gerist, byggist á því að maður þori
að hrinda í framkvæmd hugmynd
sem nágrannar, vinir og vanda-
menn og jafnvel óviðkomandi
myndu telja sönnun þess að við-
komandi væri smá skrítinn ef ekki
galinn, og eins því að það finnist
villt en friðað land í hæfilegri
fjarlægð, sem er þó opið almenn-
ingi. Auðvitað er þetta land ekki
opið alemenningi til óheftra af-
nota, en þó svo opið að enginn
mun amast við því þó sáð sé fræi
eða plöntu sé komið fyrir.
Það land sem hér um ræðir er
allur Reykjanesskaginn sunnan og
vestan við girðingu sem mun liggja
úr Vogum í norðri til Grindavíkur
í suðri. Mér skilst að útnesið allt
utan þessarar girðingar sé nú friðað
þannig að ekkert búfé, hestar, kýr
né kindur megi vera þar í lausa-
göngu, þannig að t.d. hestamenn á
svæðinu mega að sjálfsögðu hafa
hesta sína, en aðeins á beit á
afgirtum svæðum. Pessi stórkost-
lega friðun lands, sem sveitarfélög-
in á Suðurnesjum hafa staðið fyrir.
á sér engan samanjöfnuð nema ef
vera skyldi friðun Hornstranda.
Sá góði náttúruunnandi og
ferðamaður Elín Pálmadóttir skrif-
aði fróðlega lesningu um það frið-
land í Morgunblaðið 9. ágúst síð-
astliðinn. Þar kemur fram að allt
síðan árið 1952 þegar síðustu íbú-
arnir fluttu burtu hefur gróður
tekið svo við sér að Elín segir:
„Síðan fjárbeit var hætt og Horn-
strandir friðaðar hefur ótrúleg
breyting orðið á gróðri á þessum
skaga við ysta haf. Um neðanverð-
ar hlíðar og víða á láglendi þrífast
ýmsar blómfagrar jurtir mjög vel
og samfelldar breiður þeirra ná
víða frá fjöru til fjalls og setja
höfuðsvip á gróðurinn. Snjórinn
skýlir hér gróðrinum langt fram á
vor. Gömlu túnin kringum bæina
eru oft ein fagurgul sóleyjarbreiða
og ná þær ásamt blágresinu og
hvönninni manni sums staðar í
mitt í þýfinu.“
Það sent ég vil benda á í sam-
bandi við þessa frásögn Elínar, er
sú staðreynd að þetta svæði hefir
enga umönnun né áburð fengið.
Þetta er svæði við ysta haf, kalt og
votviðrasamt, samt hafa þarna
gerst vistfræðileg undur á aðeins 35
áruin.
Innan þeirrar girðingar sem ligg-
ur þvert um Reykjanes er að gerast
stórkostleg uppgræðsla. Þrátt fyrir
að hún felist aðeins í beitarfriðun
og áburðardreifingu úr flugvél, sér
hennar mikil rnerki.
Kafgras er í löngum röndum
eftir áburðarvélina og dökkgrænar
loðnar rendur eftir síðustu flug.
Þetta er sérstaklega áberandi á
Stapanum og jafnvel þar sem nær
eingöngu var urð og grjót hefur
áburðurinn rifið grasið svo upp að
grjótið er nær horfið. Ég verð að
taka fram að hugsanlegt er að
einhver sáning hafi verið fram-
kvæmd með áburðinum.
Af því sem hefur verið rakið hér
að framan má finna út að beitar-
friðun er góð, að áburður á friðað
land er mjög góður og að það að
einstaklingar eða félög taki flög í
fóstur líkt og Ríkharður Ásgeirs-
son er frábært.
Ég er ekki í vafa um að rnargir
einstaklingar og jafnvel félög vilja
gjarnan feta í fótspor Ríkharðs,
slíkt sést til dæmis af góðum verk-
um margra félaga í Heiðmörk og
víðar um land. Líklega vantar ekki
annað en að sveitarfélög beitarfriði
sem mest af löndum sínum.
Þrátt l'yrir það sem hér er
skrifað, er mér Ijóst að víða hefur
mikið og vel verið unnið að upp-
græðslu og skógrækt, jafnvel um
of. Dæmi um slíkt tel ég of um-
fangsmikla skógrækt í Elliðaár-
hólmanum. Það er sitthvað að
skreyta hólmann með trjágróðri
eða láta hann hverfa með öllu í
skóg. Komandi vetur ættu sveitar-
félög að nota til þess að skipuleggja
friðuð svæði fyrir félög og einstakl-
inga til ræktunar líkt og Ríkharður
Ásgeirsson stundar á Reykjanesi.
Sáningarmenn eru víða til,
hjálpið þeim að hasla sér völl, að
finna sér flag. Mynd Ómars Ragn-
arssonar um flagið han's Ríkharðs
var góð, látum hana verða uppliaf-
ið að fjölbreyttu fósturstarfi fyrir
landið okkar.