Tíminn - 20.10.1987, Blaðsíða 19

Tíminn - 20.10.1987, Blaðsíða 19
Þriðjudagur 20. október 1987 Tíminn 19 börn ogdrykkjumaður. Nú bregðurhins vegar svo við, að hann er orðinn bæjarhetja í Amiensogafarvinsæll hjá fréttamönnum og Ijósmyndur- um. Ókosturinn við þetta finnst honum, að nú þurfi hann að vera eilítið betur til fara en áður. Snarræði Ramdans og þrjóska varð Violettu Iitlu til lífs, en aðeins nokkrum dögum áður gerðist svip- aður atburður í norðurhluta London, þegar hinn 16 ára Ralph Ward og vinkona hans fundu viku- gamlan dreng í stmaklefa. Petta var fjórði símaklefinn, sem þau reyndu, allir hinir voru í ólagi... Drengurinn var vafinn inn í óhreint teppi og við hlið hans lá bréfmiði, sem á stóð: - Ég fæddist 6. janúar. Verið svo væn að hugsa um mig. Nú er hann í traustum höndum á sjúkrahúsi í London og hann var líka fljótur að ná sér og verður ekki meintaf. Læknarsegjaþó, að hefði drengurinn legið lengur í síma- klefanum, ef til vill aðeins nokkrar mínútur í viðbót, hefði hann ekki lifað það af. Kvöldið var það kaldasta, sem kom í London í langan tíma. Drengurinn, sem kallaður er Ralph, í höfuðið í björgunarmanni sínum, var 19 merkur, þegar hann fannst. Bæði yfirvöld og læknar hafa reynt að hafa uppi á móður Ralphs, en án árangurs. Sömu sögu er að segja frá Amiens handan við sund- ið - en þar er leitin líka árangurs- laus. Þrátt fyrir að mæðurnar gefa sig ekki fram, verður engum vand- kvæðum bundið fyrir börnin að eignast gott heimili. Á báðum stöðum hefur fólk staðið í röð til að taka börnin í fóstur, svo útlit er fyrir að líf þeirra verði í heild betra en upphafið. Sem betur fer. Einni spurningu verður þó ósvarað: Hvað er að mæðrum sem losa sig við nýfædd afkvæmi sín á þennan hátt? Hvað skyldu Violetta og Ralph hugsa, þegar þau koma til vits og ára, ef þeim verður sagt frá upphafi sínu? Raunar verður varla hjá því komist, eftir allt umtalið um þau. brúna Barbra Steisand. Skapvargur, sem malar mörgum gull. á bakið þegar hún snéri sér við til að fara. Lyktir urðu þær, að Barbra var beðin að yfirgefa sjúkrahúsið og læknirinn sem hafði hjálpað henni, frábað sér þeirrar vafasömu ánægju að hitta hana aftur. Af Barbru er annars að frétta, að hún er loks, eftir fjölda áskor- ana og næstum jafn margar neitan- ir, sest niður við að skrifa ævisögu st'na. Þeir sem vitið þykjast hafa á, fullyrða að sagan geti orðið í meira lagi skrautleg, ef allur sannleikur- itin komi þar frant. Sjálf vill Barbra ekkert segja um atriði í bókinni, ætlar að hafa allt á hreinu, áður en það lekur út. Enn eru Miðvikudaginn 14. janúar sl. fór útigangsmaðurinn Ramdan Khorc- hef sína venjulegu umferð um ruslahaugana við litla bæinn Am- iens í norðanverðu Frakklandi. Oft hafði hann fundið þar sitthvað nýtilegt og hver vissi nema þannig yrði það líka í dag. Ef til vill gæti hann selt eitthvað af því. Þeir peningar, sem hann aflar á þennan hátt, fara venjulega nær allir í áfengi. Allir í grenndinni vita, að Ramdan þykir gott að fá sér í staupinu og það sem oftast. Þess vegna datt engum í hug að hann væri að segja satt, þegar hann kom með miklu írafári inn í næstu verslun og sagðist hafa fund- ið lítið barn. Það væri í ruslapoka við haugana rétt hjá. Hverjum gæti svo sem dottið í hug að skilja ungbarn eftir úti núna, í snjó og frosti? En Ramdan stóð fastur á sínu og loks fór sonur verslunareigandans, Christian Fox, með honum út - og sjón var sögu ríkari. Vissulega var lítið barn í ruslapokanum. Ég hélt fyrst að köttur væri í pokanum, en þegar ég gekk alveg að honum, varð ég viss um að þetta væri barnsgrátur. Rétt áður, þegar ég var að nálgast haugana, sá ég Ijóshærða konu hlaupa þaðan burt, sagði Ramdan. Christian Fox var ekki seinn á sér að athuga pokann nánar. I honum lá indæl, dökkhærð telpa og hágrét. Hún gat ekki verið nema fárra stunda gömul, því naflastrengurinn hékk enn við hana. Ramdan Khorchef og Fox fóru þegar í stað með barnið inn í það hús, sem næst var og mátti varla tæpara standa, því hitinn í litla líkamanum var kominn niður í 24 stig. Þegar í stað var kallað á aðstoð og eftir hálfrar kukkustund- ar neyðaraðgerðir, var telpunni ekið á sjúkrahús. Hún var fljót að jafna sig - og læknarnir eru nú vissir um að hún muni ekki bera nein merki um vosbúðina í fram- tíðinni. Violetta, eins og hún er kölluð, var 14 merkur, þegar hún var lögð inn, en bætti á sig með hverjum deginum. Ramdan Khorchef, sem er 53 ára gamall, er fæddur í Alsír, en settist að í Frakklandi fyrir mörg- um árum, þar sem hann hefur lifað skuggamegin í lífinu sem útigangs- Þarna eru tveir málarar að byrja yfirferð með ryðvarnarmálningu, en svo kemur „brúarsilfrið“, sem er sérstaklega sterk silfurlituð máining yfir ryðvörnina. Það fara yfir 240 þúsund lítrar af málningu í eina yfirferð á brúna. borin út Violetta fannst nýfædd á ruslahaug í Frakklandi í snjó og frosti. Ralph fannst í símaklefa í London á kaldasta kvöldi vctrarins. Sjö ár tekur að mála alla ... og svo er byrjað aftur á ný! Það er áreiðanlegt að ekki þýðir fyrir lofthrædda að ætla sér að fá vinnu við að mála George Was- hington brúna yfir Hudson ána í New York. Málararnir verða að vera við vinnu sína eins og loftfim- leikamenn í um 200 metra hæð þegar þeir eru að mála burðar- strengina. Þeir eru reyndar oftast fastir í öryggisbeltum. en þó getur alltaf eitthvað óvænt komið fyrir. Sögð er saga af einum ungum manni sem var að byrja málningar- vinnu við brúna. Verkstjórinn, sem auðvitað var vanur maður, fór með hann upp og sýndi honum hvernig hann ætti að bera sig að við verkið. Pilturinn reyndi að fara að öllu eins og verkstjórinn, - en þá skrikaði verkstjóra fótur og hann rann nokkra metra niður þar til öryggis- beltið stoppaði hann af. Þá hrópaði ungi maðurinn: „Hvað? Á ég að gera svona líka ?“ Það^er ekki ætlast til að verka- menn og málarar á George Was- hington brúnni séu loftfimleika- menn, en þeir verða vissulega sérf- ræðingar í að vinna við þessar hættulegu aðstæður. Það eru venjulega a.m.k. 6 málarar að störfum á brúnni vor- og sumar-mánuðina, frá mars og fram í nóvember. Þeir mála fullan vinnudag, nema eitthvað sérstakt sé að veðri og yfirferðin yfir brúna tekur 7 ár. Þá er byrjað á nýjan leik að mála aðra umferð. Þannig hefur þetta gengið frá því brúin var tekin í notkun 25. október 1931. Eins og sést á myndinni eru þeir sem mála strcngina í öryggisbelt- um. Einnig er sums staðar notuð öryggisnct, eins og í fjölieikahúsi, en svo cru staðir þar sem erfitt cr að koma öryggisráðstöfunum við og kemur þá fyrir að málararnir cru lausbeislaðir við vinnu sína. Tveir hafa hrapað til bana við vinnu sína, sá seinni árið 1985. Það hafa verið ýmsar ráðagerðir um að taka upp nýjar aðferðir við málningarvinnuna cn enn skríða málararnir eftir burðarstrengjun- urn í 200 m hæð fullan vinnudag sinn. Loksins John Clark Gable yngri er orð- inn 26 ára og hefur hingað til sagt þvert nei við öllum tilboðum um kvikmyndaleik. Hins vegar hefur hann nú loks látið tilleiðast, vegna þess að hann á að leika aðalhlut- verk í mynd um kappakstur á litlum vörubílum. Slíkur kappakst- ur er nefnilega stærsta áhugamál hans og tómstundaiðja. Þar sem það er langt frá að vera ódýrt sport og John er þegar fjöl- skyldumaður, sér hann þarna tæki- færi til að þéna dágóðan skilding á áhugamáli sínu. Kona hans heitir Tracy La Rae Yarro og dóttirin Kaylen. Myndin ber vinnutitilinn Baja Barbra ereinbeitt kona Barbra Streisand fékk slæmsku í hálsinn á dögunum og þegar gull- barkar fá slíkt, verður umsvifalaust að gera eitthvað. Hins vegar harð- neitaði söngkonan að leggjast inn á einkasjúkrahúsið án hundsins síns. Þegar loks var samþykkt að hundurinn fengi að koma líka, fann Barbra matnum allt til foráttu og einu sinni fékk stúlkan, sem kom með bakkann hann rakleiðis á tjaldið 1000, en það er nafnið á erfiðum kappakstri, sem fer fram á ófær- ustu vegum í Bandaríkjunum. Fað- ir Johns, Clark sálugi Gable var þekktur fyrir að fara í sturtu fimm til sex sinnum á dag, en sonurinn er ekki jafn íhaldssamur. Auðvitað vil ég líka vera sá besti í því sem ég geri, en það er alveg óþarfi að ganga alltaf í sparifötum. John Clark Gable. Loksins á tjaldið vegna vörubíladellunnar.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.