Tíminn - 28.01.1988, Side 19

Tíminn 19
Fimmtudagur 28. janúar 1988
FÖÐURHLUTVERKIÐ
MIKILVÆGAST
J OHN Ritter, sá sem leikur Hooperman og við höfum einnig séð í „Allt er þegar
þrennt er“ og mörgum kvikrr\yndum í sjónvarpinu, viðurkennir að hafa verið
ódæll unglingurog í stórhættu að glatast í Ijúfa lífinu í Hollywood. Hann segir
Nancy konu sína hreinlega hafa bjargað sérfrá því að eyða lífinu á diskótekum
og í einskis verðum ástarsamböndum. Hún minnti hann á, að faðir hans,
kúrekaleikarinn og söngvarinn Tex Ritter hafi verið mikill fjölskyldumaður og
haft mátulega andúð á glaumnum í Hollywood.
- Áður en ég kynntist henni, segir Ritter, - hataði ég
tilhugsunina um að binda mig. Nú get ég ekki hugsað mér
lífið öðruvísi. Þau Nancy eiga þrjú börn, sjö, fimm og tveggja
ára og búa í Brentwood, skammt frá Beverly Hills.
Margar stjörnur hafa beinlínis drukknað í sjálfum sér,
segir hann. - Ég hef séð vinnufélaga mína lenda í því að
týnast í úrklippusafninu, endursýningum og
vinsældakönnunum og verða allt aðrar manneskjur. Pabbi
hafði heilbrigða afstöðu til umhverfisins. Honum leið jafnvel
í návist forsetans sem vörubílstjóra og bænda. Geti ég orðið
jafn góðurfaðirog hann, er
takmarki mínu í lífinu náð.
Við Nancy ölum börnin upp
á gamaldags hátt. í stað
þess að senda þau til
barnasálfræðinga og á
heimavistarskóla, reynum
við að vera alltaf til staðar
fyrir þau.
Ritter heldur áfram: - Hér
í Los Angeles sér maður 16
ára unglinga á margra
milljón króna bílum. Þeir
eiga meira af skarti og
loðfeldum en þeir geta
notað. Þeirhorfaáforeldra
sína taka kókaín, Ijúga,
stelaog svíkja. Eraðundra
þó þetta fólk verði
brenglað, þegar það vex
upp?
Ritter hefur áhyggjur af
John Ritter ásamt frama sínum, þó svo hann
meðleikara sínum í eigi sína eigin stjörnu í
Hooperman, tíkinni Bijoux. göngugötunni frægu. - Það
er allt svo hverfult hérna,
segirhann. Borginerfullaf
fólki, sem einu sinni lék í
eigin þáttum og nú vill
enginn ráða það til vinnu.
Maður getur veriö
eftirsóttastur allra annan
daginn, en vaknað að
morgni sem búinn að vera.
Þess vegna hef ég forðast
eftir megni að lenda í
stjörnugildrunni. Ég vinn
mikið og vil hafa stöðuga
vinnu. Eg vil að hæfileikar
mínir séu teknir alvarlega
og mér finnst nú orðið að
svo sé raunar.
Fjölskyldan í heimsókn hjá
Andrési Önd. Nancy aftast,
en John heldur á Jason 7 ára.
'llllllir UM STRÆTI OG TORG ....................................... .................................................................... ^'IÍL ................................ .... ................................................ ........ ■!!!, 'lli, :i!M ;!í: ............................................... Kristínn Snæland: |f
Akstursmáti leigubílstjóra er
stundum þannig að trúlega vænta
þess fáir að til þeirra sé leitað um
ráðleggingar varðandi akstur. Svo
bar þó við í haust að ung stúlka
sagði sem svo við yfirritaðan: Ég er
nýbúin að taka bílpróf og kaupa
mér bíl og kann ekki að aka í
hálku. Hvað á ég að gera þegar
snjórinn og hálkan koma? Spurn-
ingin gaf tilefni til tveggja eða
þriggja tíma fyrirlesturs, en þar
sem ekki var víst að stúlkan greiddi
leigubíl á fullum taxta svo langan
tíma, greip ég til þess svars eða
ráðleggingar sem ég gjarnan gef af
svipuðu tilefni og á vissulega vel
við að gefa núna, eftir þetta langan
frostakafla.
Farðu upp á Leirtjörn í vetur
þegar frost hafa staðið nokkra
daga svo tryggt sé að ísinn á
tjörninni sé orðinn bflheldur.
Þar skaltu síðan aka fram og
aftur, í hringi, beygjur og út á hlið,
spólaðu og hemlaðu, gerðu allar
kúnstir sem þér detta í hug, en
gerðu þetta allt hægt svo bíllinn
stöðvist ekki snögglega við tjarnar-
bakkann, þá gæti hann skemmst og
jafnvel oltið. Farðu að minnsta
kosti þrisvar sinnum eða oftar upp
á Leirtjörn og leiktu þér þar á
bílnum þínum á ísnum, hálftíma
eða klukkutíma í senn. Þeim sem
óttast að aka út á ísilagt vatn skal
bent á að Leirtjörn er aðeins 10 til
30 sentimetra djúp og því fljót að
botnfrjósa. Við þetta er því aðeins
að bæta að ég leggst eindregið gegn
því að ísakstur sé stundaður á
tjörnum eða vötnum sem viðkom-
andi þekkir ekki. Sorgleg reynsla
hefur sýnt að ísakstur ætti ekki að
framkvæma nema að vel athuguðu
máli. Við Leirtjörn er slíkum hætt-
um ekki fyrir að fara, því við hæsta
vatnsborð sæti bíllinn, ef ísinn
brestur, þetta á 10 til 50 sentimetra
dýpi og í versta falli blotnaði
ökumaður í rassinn sem er þó afar
hæpið.
Með öðrum orðum, kæru vinir
sem eruð óvanir hálkuakstri eða
óöruggir í hálku, eða á nýjum bíl
sem þið þekkið ekki: skreppið
endilega í æfingarferð upp á Leir-
tjörn. Þjálfun í hálkuakstri á
reyndar einnig allvel við varðandi
akstur í lausamöl svo góð æfing á
Leirtjörn í vetur getur komið að
gagni í sumar.
Leiðin að Leirtjörn er stutt. Upp
Vesturlandsveg, yfir brúna á Úlf-
arsá eða Korpu, austan Keldna-
holts, þar fyrsta afleggjara til hægri
upp í hæðirnar og eftir 1500 metra
akstur frá Vesturlandsvegi er kom-
ið að Leirtjörn á vinstri hönd og
þar liggur góður vegur að vatns-
borðinu.
Æfingin skaparmeistarann, ekki
satt? Góða ferð.
Eftir alla þessa ágætu klausu, og
vonandi lesa allir enn, er því aðeins
við að bæta að yfirritaður gerði sér
ferð sfðastliðinn þriðjudag upp á
Leirtjörn. Erindið var að mæla
vegalengdina frá Vesturlandsvegi,
prófa nýjan bíl og athuga aðstæð-
ur. Skemmst er frá því að segja að
eftir gott haust og góðan vetur er
nánast ekki deigur dropi vatns né
íss á Leirtjörn heldur aðeins egg-
sléttur leirbotninn með stöku sef-
stráum á víð og dreif. Fór nú öll
ofanrituð klausa fyrir lítið utan að
eftir stendur að æfingin skapar
meistarann. Við ísingu og hálku
má reyndar finna innanbæjar plön,
bílastæði eða gatnahluta sem henta
til akstursæfinga séu þær fram-
kvæmdar á réttum tíma. Við æfing-
ar á slíkum svæðum ber að sjálf-
sögðu að varast ljósastaura, um-
ferðarmerki, annan slíkan búnað
svo og gangstéttarkanta. Með öðr-
um orðum að framkvæma allar
hálkuæfingar með þeirri hægð að
ekki valdi þeim sem æfir sig né
öðrum hættu.
Vegna ástands Leirtjarnar vara
ég ökumenn við: akið ekki út á
tjarnir né vötn nema þá í fylgd
gjörkunnugra og gætinna heima-
manna. Nýtið fremur plön, stæði
eða gatnahluta til hálkuakstursæf-
inga.
Framhaldsskóla-
nemarnir
í síðustu viku voru nemar
Menntaskólans í Reykjavík og
Fjölbrautaskólans við Ármúla með
skemmtanir í Evrópu og Kasa-
blanka. Er skemmst frá því að
segja að fyrir umferðarmenningu
fá nemar beggja skóla stóran
mínus. Tvær aðkeyrslureinar við
Evrópu voru stöðugt stíflaðar og
allar akreinar Skúlagötu framan
við Kasablönku voru á stundum
lokaðar. Allt þetta vegna þess að
unga fólkið tekur ekki tillit til þess
að umferðin þarf að renna fram
stöðugt og óhindrað. Þetta tillits-
leysi er sorglegt en sýnu verra er að
lögreglan nýtir ekki þessi umferð-
aröngþveiti unga fólksins til þess
að kenna því lexíu um tillitssemi í
umferðinni.
Með öðrum orðum, elsku hjart-
ans elskurnar mínar: akið ekki út
á tjamir eða vötn sem þið ekki
gjörþekkið og látið umferðina
fljóta ljúft og hindrunarlaust um
rúntinn og við skemmtistaði. Þið
vitið hvað ég meina.