Tíminn - 12.01.1989, Side 15

Fimmtudagur 12. janúar 1989
Tíminn 15
MINNING
Pálmi Frímannsson
Fæddur 1. ágúst 1944
Dáinn 5. janúar 1989
Foreldrar:
Frímann Pálmason
og Guðfinna Bjarnadóttir,
Garðshorni, Hörgárdal.
Stundum þrengir fortíðin sér að,
með slíkum ofurþunga, að maður rís
varla undir byrðinni. Dagurinn verð-
ur svo ógnarlega stuttur og myrkrið
skammt undan. Manni finnst til-
gangsleysi lífsins kristallast í hnot-
skurn og ógnin ein og örvæntingin
ráða ríkjum. Einhvern veginn er
það nú samt svo að tilveran hefur
mikilvægan tilgang í sjálfu sér og líf
hvers manns og framlag til samtím-
ans markar spor, sem ekki verða
afmáð. Mannkynssagan skráir
kannski ekki afreksverk einstakling-
anna vegna þess að þau marka ekki
djúpa ristu í gang alheimssögunnar,
en engu að sfður hefur genginn vinur
markað djúpa ristu í tilveru mína og
þína á þann hátt að við erum annað
fólk eftir en áður. Þannig er nú
tilveran hverjum manni mikilsverð.
Hver maður markar spor í harðfenni
samfélagsins, sem mást ekki brott,
hvorki í veðri né vindum.
Pálmi Frímannsson markaði mörg
slík spor og sum djúp.
Okkar samfélag var sterkast á
menntaskólaárunum, þegar setið var
í frístundum og mikilvægi tilverunn-
ar rætt af djúpu viti, fjöllin klifin um
helgar og ljóð ort á dýrum stundum.
Á þessum árum var Pálmi ætíð í
forystu fyrir hópnum og aldrei skellt
skollaeyrum við hans áliti. Þessir
merkilegu tímar í lífi okkar hafa
síðar oft orðið tilefni upprifjunar á
skemmtilegum atburðum eða minn-
isstæðum tiltækjum og ætíð er nafn
Pálma nefnt fyrst, einkum vegna
þess, hversu mikilvægu hlutverki
hann gegndi í forystu hópsins. Ég
trúi því að mörg þau viðhorf, sem
Pálmi hafði, hafi mótað okkur mörg
á ýmsa lund. Ég fer ekkert leynt með
það, að ef maður varð fyrir því, að
taka sér of djúpt af skálum gleðinn-
ar, þá fékk maður stundum nokkurt
samviskubit og fann sig knúinn til
þess að reyna að afsaka sig á ein-
hvern hátt næst þegar maður hitti
Pálma. Svo sterk voru hans andlegu
tök á sumum okkar.
Nú er skarð fyrir skildi, en í þessu
skarði standa minningar um mann,
sem hafði það að markmiði að vera
góður íslendingur, vinna sinni þjóð
og sínu fólki af hégómalausum metn-
aði og trúmennsku. Hann barðist
alla sína tíð fyrir hollu og heilbrigðu
líferni fólks, bæði andlegu og líkam-
legu. Hann gaf sjálfur fallegt for-
dæmi um hverskonar lífi hann vildi
að aðrir lifðu.
Pálmi Frímannsson var alinn upp
í sveit. Frá blautu barnsbeini þar
sogar hann í sig það besta sem völ er
læknir, Stykkishólmi
á úr íslenskri bændamenningu.
Hann er rótfastur í íslenskri mold,
hann er fjarhuga gróðafíkn og sýnd-
armennsku auðsins, hann er og verð-
ur fulltrúi þeirra sem hafa trú á
íslenskri þjóð og telja að hún eigi sér
framtíð. Ég held að þetta hafi verið
megin inntakið í afstöðu hans til
hlutanna.
Pálmi Frímannsson, hafðu heila
þökk fyrir samfylgdina, hún hefur
rist dýpri spor en nokkurn grunar.
Eiginkonu, börnum, systkinum og
öllu öðru nákomnu fólki færum við
hugheilar samúðarkveðjur.
Á erfiðum stundum ríður mest á
að finna það sem er mikilvægast. í
þessu tilfelli getum við öll þakkað
fyrir það að hafa átt kost á að
kynnast góðum manni, sem vildi
gjöra sitt besta, svo allir mættu
einhverja gæfu hljóta.
Jón Hjartarson,
Hreinn Hjartarson.
Pálmi er dáinn. Fréttin barst okk-
ur til Stykkishólms þann 5. janúar.
Fánar blöktu hvarvetna í hálfa
stöng, bærinn var hnípinn. Þetta
kom okkur vissulega ekki að óvör-
um, en erfitt reynist samt að sætta
sig við og skilja slíkt, að ungur
maður, sem lifað hefur svo heil-
brigðu lífi, sé burt kallaður á þennan
hátt. Fyrir um það bil ári síðan varð
sjúkdóms vart, en hann var tilbúinn
að berjast gegn honum og vonaði að
hann yrði einn af þeim sem slyppi.
Þrek hans og kraftur var aðdáunar
verður.
Pálmi kom til starfa sem heilsu-
gæslulæknir í Stykkishólm árið 1974
og starfaði hér meðan heilsa leyfði.
Hann var mjög félagslyndur og nutu
Stykkishólmsbúar svo og aðrir Snæ-
fellingar þess. Það sem mér er efst í
huga eru störf hans í þágu ung-
mennafélagshreyfingarinnar sem
voru mikil og margvísleg. Fyrir þau
vil ég flytja þakkir. Árið 1978 var
hann kosinn formaður Héraðssam-
bands Snæfellsness- og Hnappadals-
sýslu og gegndi hann því starfi í tvö
ár, en þá tók hann við gjaldkerastarfi
sama félags um nokkurra ára bil og
eftir það ávallt í stjórn þar til á sl.
ári. Það skipti hann ekki máli hvaða
embætti hann gegndi, gat verið þar
sem þörf var hverju sinni. Hann var
kosinn formaður UMF Snæfells í
Stykkishólmi í ársbyrjun 1984 og
gegndi því starfi meðan kraftar
leyfðu.
Ég átti þess kost að starfa með
honum lengst af þessi 11 ár sem hann
starfaði innan ungmennafélags-
hreyfingarinnar. Ég er þakklát fyrir
að hafa fengið að vinna með honum
í þessum félagsskap. Pað var sama
hvað um var að ræða þegar leitað var
til hans, hvort var að lesa yfir og
lagfæra stafsetningu í fréttabréfi eða
annað, hann var sannur félagi á allan
hátt; aldrei var ég minni eftir að hafa
leitað aðstoðar hans. Hann var ólat-
ur og vann sjálfur verkin hver sem
þau voru: merkja íþróttavöllinn,
undirbúa íþróttamót og vinna á
þeim, eftir því sem tími leyfði frá
starfi hans. Þess er skemmst að
minnast fyrir ári síðan þegar við
undirbjuggum ársþing H.S.H. þá
var hann nýkominn úr aðgerð, en
ekkert stöðvaði áhuga hans við að
leggja okkur lið. Þegar langt var
liðið á kvöld bað ég hann að fara að
hvfla sig, en hann sagðist ekki vera
þreyttur. Þegar ég benti honum á að
hann væri búinn að reka mig heim ef
ég væri í hans sporum, sagði hann
það vera rétt.
UMF Snæfell varð 50 ára á sl.
hausti og var því fagnað í Félags-
heimilinu í Stykkishólmi. Þetta var
eftirminnilegur dagur og glöddumst
við yfir því að hann gat verið með
okkur og gegnt hlutverki formanns.
Snæfell stendur nú í blóma, hefur
unnið sér góðan sess hér meðal íbúa.
Foreldrar eru virkir í starfi og er
þetta ekki síst vegna þess hve farsæl-
lega hefur verið stjórnað á undan-
förnum árum. Við foreldrar eigum
margt að þakka og veit ég að ég mæli
þar fyrir munn margra, því hvað er
betra en að vita af barninu eða
unglingnum sínum við holla iðkun
íþrótta. Hann hugsaði mikið um
fyrirbyggjandi starf og var fróðlegt
að ræða þau mál við hann.
Ég og fjölskylda mín kveðjum
hann með innilegri þökk og biðjum
guð að styrkja Heiðrúnu og dæturn-
ar á erfiðum stundum. Missir þeirra
er mikill, en minningin um góðan
föður lifir. Við vottum þeim okkar
dýpstu samúð.
Magndís
Alexandersdóttir
11111111 BÓKMENNTIR llli;iillllll Jillljl:!!||llll^ .............................................................................................................................................................:l|illllli:i.l;lilll|l^
„Tónlistin þagnandi“
Steinar Jóhannsson:
Lýsingarháttur nútíðar,
Skákprent, Rv. 1988.
Lýsingarháttur nútíðar er sú mynd
sagnorða sem endar á -andi, svo sem
gangandi, hlaupandi, syngjandi og
svo. framvegis. í þessari litlu ljóða-
bók beitir höfundur þessu vel þekkta
málfræðifyrirbæri á einum stað
skipulega til að sérkenna Ijóð; það
heitir Laugardagsnótt, ber undirtitil-
inn lýsingarháttur nútíðar og er
svona:
Tónlistin þagnandi
ljósin kviknandi
fólkið streymandi
út á götuna
Leitandi
haldandi
kyssandi
Stúlkurnar dettandi
málaðar
hlæjandi grátandi
Dílarnir skríðandi
Nóttin brennur
hjörtun slá svo ört
Þetta er hvað seni öðru líður óvana-
legt; vissulega ekki vandaður ís-
lenskur lausamálsstíll að hefðbundn-
um skilningi, en í ljóði fer þetta
hreint ekki illa. Aðeins er spurning
hvort ekki hefði mátt stíga hér
skrefið til fulls og hafa öll sagnorð
ljóðsins í sama lýsingarhættinum,
líka þau að mála, brenna og slá.
Annars er þetta fyrsta bók rúm-
lega tvítugs háskólanema, og ber
þess reyndar nokkur merki að unt
frumraun hans er að ræða. Svo er að
sjá að höfundur hafi kosið sér þá
aðferð að leitast fyrst og fremst við
að draga upp myndir í ljóðum
sínum, ekki síst innhverfar hugrenn-
ingamyndir. í>ó er þarna líka dálítið
af myndum af áþreifanlegri hlutum,
en sameiginlegt einkenni á mynd-
máli bókarinnar er þó að það er
frekar einhæft og sýnir tæplega nægi-
lega nýstárleg myndefni til þess að
verulegt bragð geti talist vera að. En
þó má alltaf vænta þess að slíkt geti
breyst hjá mönnum með vaxandi
lífsreynslu eftir því sem árunum
fjölgar. -esig
Fundir um atvinnu- og efnahagsmál
Steingrímur Hermannsson, forsætisráðherra, heldur fundi um at-
vinnu- og efnahagsmál á eftirtöldum stöðum:
Reykjavík fimmtudag 12. jan. Átthagasal Hótel Sögu kl. 20.30.
Reykjanes laugardag 14. jan. Stapa kl. 14.00.
Suðurland sunnudag 15. jan. Hvolsvelli kl. 15.00.
Norðurland-E, þriðjudag 24. jan. Hótel KEA kl. 21.00.
Vesturland, fimmtudag 26. jan. Dalabúð, Búðardal kl. 20.30.
Austurland, laugardag 28. jan. Egilsstaðir kl. 15.00.
Vestfirðir, sunnudag 29. jan. Félagsheimilinu, Patreksfirði kl. 16.00.
Norðurland-V, laugardag 4. feb. Varmahlíð kl. 14.00.
Allir velkomnir
Þorrablót í Kópavogi
Hið árlega þorrablót Framsóknarfélaganna í Kópavogi verður haldið
að venju 1. laugardag í þorra 21. janúar n.k. kl. 20 í Félagsheimili
Kópavogs. Hin landsþekkta hljómsveit Lúdó og Stefán leikur fyrir
dansi.
Mætum öll og tökum með okkur gesti.
Miðapantanir: Einar (s. 41590 og 43420)
Ásta(s. 40229)
Skúli (s. 41801)
Jón (s. 46724)
Framsóknarfélögin í Kopavogi
Óska eftir mjólkur-
kerfi (kútakerfi) í
mjaltagryfju
Einnig mjaltabás. Upplýsingar í síma 98-78468.
Borgarskipulag Reykjavíkur
Borgartúni 3
Arkitekt
Á Borgarskipulagi er laus staða arkitekts.
Leitað er eftir einstaklingi með reynslu og þekkingu
á skipulagsmálum.
Umsóknir með upplýsingum um nám og starfs-
reynslu berist Borgarskipulagi eigi síðar en 1.
febrúar.
Þökkum innilega samúð okkur sýnda við fráfall og jarðarför móður
okkar, tengdamóður og ömmu
Theodóru Sigurðardóttur
Holtsgötu 41, Reykjavík
Steinþór Steingrímsson
Sigurður örn Steingrímsson
Sigrún Steingrímsdóttir
Hreinn Steingrímsson
Svala Wigelund
Guðrún Blöndal
Bjarni Magnússon
Steingrímur Steinþórsson