Tíminn - 26.06.1991, Síða 14

14 Tíminn Miðvikudagur 26. júní 1991
Aðatfundur Lands-
sambands veiði-
félaga 1991
Aðalfundur Landssambands veiðifélaga var haldinn að Hlégarði í
Mosfellssveit 7.-8. júní s.l. Halldór Blöndal landbúnaðarráðherra
ávarpaði fundinn og auk þess Arni ísaksson veiðimálastjóri, Jónas
Jónsson búnaðarmálastjóri, Orri Vigfússon og Grettir Gunnlaugs-
son, form. Landssambands stangaveiðifélaga.
Á aðalfundinum komu fram miklar
áhyggjur fundarmanna vegna aukn-
ingar á eldisfiski í laxám við sunnan-
verðan Faxaflóa sumarið 1990, sam-
anber skýrslu Veiðimálastofnunar.
Hvatt var til þess að leitað yrði allra
leiða til að sporna við að framhald
yrði á þessari óheillaþróun.
Nokkur umræða var á fundinum
um Veiðimálastofnun og var talið
mikilvægt að þar yrði bæði stjórnun
og rannsóknir í þágu veiðimála
framvegis eins og hingað til. Fund-
urinn lagði sérstaka áherslu á í sam-
þykkt, sem gerð var, að starf útibúa
stofnunarinnar á landsbyggðinni
yrði eflt og henni í heild tryggt
nægjanlegt fjármagn til þess að
sinna rannsóknum á sviði fiskrækt-
ar og veiðimála.
Aðalfundurinn þakkaði Orra Vig-
fússyni mikil og árangursrík störf
við uppkaup á úthafsveiðikvótum og
skoraði á öll veiðifélög landsins að
taka þátt í greiðslu áfallins kostnað-
ar við kaupin. Jafnframt fól fundur-
inn stjórn sambandsins að leita
færra leiða til að tryggja greiðslu til
Böövar Sigvaldason, formaöur
Landssambands veiöifélaga.
kvótakaupanna, þannig að bæði yrði
innheimtan trygg og næði til allra
hagsmunaaðila.
Þá lagði fundurinn sérstaka
áherslu á mikilvægi laga og reglna
Frá aðalfundi Landssambands veiðifélaga í Hlégarði í Mosfellsbæ 7. júní 1991
Myndir EH
um veiðimál og þá sérstaklega að
skipulagning veiðieftirlits yrði sem
best í sjó við strendur landsins til að
koma í veg fyrir ólöglegar laxveiðar.
Jafnframt var lagt til að allri laxveiði
í sjó við strendur landsins yrði hætt.
Fundurinn ályktaði um umhverfis-
vernd og hvatti til varðstöðu um þau
mál. Bent er á, að hætta á umhverf-
isspjöllum aukist vegna aukinnar
byggðar við veiðivötn og vaxandi
umferðar um landið. TVeystir fund-
urinn á að veiðiréttareigendur sem
aðrir leggi sitt af mörkum svo Iand-
ið verði framvegis hreint og villtir
fiskstofnar haldist ómengaðir af
erfðablöndun og sjúkdómum.
í skýrslu Böðvars Sigvaldasonar,
formanns LV, kom m.a. fram, að
sambandið hafði á liðnu starfsári
unnið að ýmsum þáttum veiðimála,
m.a. varðandi framkvæmd laga um
lax- og silungsveiði, veiðieftirliti
vegna ólöglegra laxveiða í sjó, veiði-
réttinda í afréttarvötnum, villta
laxastofninn og fiskeldismál og sil-
ungsverkefni, sem miðar að aukinni
og bættri nýtingu stangaveiði. Á s.l.
vori urðu verklok með útkomu 12.
heftis ritraðarinnar „Vötn og veiði“ í
umsjá Hinriks A. Þórðarsonar, en í
þessum heftum eru upplýsingar um
500 silungsvötn á landinu.
Auk aðalfundarstarfa í Hlégarði,
nutu fundarmenn boðs heima-
manna um kynnisferð um Mosfells-
bæ undir leiðsögn Jóns M. Guð-
mundssonar á Reykjum og skóla-
hljómsveit Mosfellsbæjar heilsaði
aðkomumönnum með leik við Hlé-
garð á föstudag. Þá var kvöldvaka á
föstudagskvöld. Guðmundur Magn-
ússon, form. Veiðifélags Leirvogsár,
hafði veg og vanda af undirbúningi
samkomuhaldsins í Hlégarði. Hann
var kjörinn fundarstjóri aðalfundar-
ins ásamt Jóni á Reykjum.
Við kjör formanns LV var Böðvar
Sigvaldason endurkjörinn formaður
til þriggja ára, en aðrir í stjóm eru:
Vigfús B. Jónsson, Laxamýri; Hall-
dór Sigurðsson, Miðhúsum; Ketill
Ágústsson, Brúnastöðum; og Svavar
Jensson, Hrappsstöðum. Um 40 full-
trúar víðsvegar að af landinu sóttu
aðalfund LV að þessu sinni.
Samanlagðar eignir banka í Lúxemborg
1970 Milljaróar Lfr Mllíjaróar $
236 6,6
1975 1,478 41,6
1980 3,917 110,3
1985 7,628 214,9
BANKAR A ERMAR
SUNDSEYJUM
Enn fjölgar
bönkum í
Lúxemborg
í Lúxemborg voru starfandf
180 bankar í október 1990, en
töldust 37 í árslok 1970 (en
sárafáar umsóknir um leyfi til
bankarekstrar þar munu nú bíða
afgreiðslu). Við bankastörf
1990 voru 8,4% af vinnandi
fólki í hertogadæminu, og lögðu
bankar til 15% vergrar þjóðar-
framleiðslu þess. Nettó hagnað-
ur banka var 23,5 milljarðar Lfr
1988, en nokkru minni 1989.
— í maí 1989 voru sett ný
bankalög í hertogadæminu, sem
ætlað er að koma í veg fyrir böð-
un fjár, aflaðs ólöglega utan
lands.
„Fyrir 10 árum var Lúxemborg lítið
annað en skjólshús, þar sem út urðu
gefin evro-skuldabréf og samlög
mynduð um evro-lán. Nú fara þaðan
fram viðskipti með gjaldeyri, fjár-
mögnun verslunar (milli landa),
leigustarfsemi og settir hafa verið
þar upp uppboðsmarkaðir dýrra
málma og jafnvel er þaðan staðið að
uppkaupum íyrirtækja og samfell-
ingu að dálitlu marki... Jafnframt
kveður æ meira að fjárfestingarsjóð-
um í Lúxemborg og fjársýsluaðilar
færa þangað í vaxandi mæli fé frá
öðrum bankahólmum. Eignir fjár-
festingarsjóða í Lúxemborg eru nú
umfram 500 milljarða Lfr, en námu
Aukning á fjölda banka
í Luxemburg á árunum
1970-1990
200
einum 87 milljöré im Lfr 1982.“ Svo
sagði Financial Times frá 16. nóv-
ember 1990.
Ég sting niður penna til að skrifa
nokkrar línur um það sem er efst á
baugi í dag.
Skattahækkanirnar þolum við al-
mennir borgarar alls ekki, vegna
þess að margir skulda enn mikið,
þótt meira jafnvægi hafi ríkt um
hríð.
Utanríkismálin eru varasöm nú og
vonandi að utanríkisráðherrann
okkar, Jón Baldvin, valdi þeim og
láti ekki ginnast svo sjálfstæði okkar
verði í húfi.
Landbúnaðinn þarf að styrkja, en
jafnframt beina honum á hagkvæma
Ermarsundseyjar njóta sjálfs-
forræðis í staðarmálum, þótt
heyrt hafi undir England, síðan
hertogadæmið Normandí gekk
undan því 1204. Og þegar Bret-
land gekk í Efnahagsbandalagið
1971, samdi það um nokkrar
undanþágur þeim til handa. Að-
flutningur fólks og fjármagns
til eyjanna er heftur og á þeim
gilda ekki lög og reglur EBE um
skattlagningu og félagsmál.
Að Iögum tveggja stærstu eyjanna,
Jersey og Guernsey, — en hvor
þeirra hefur sína löggjafarsam-
kundu, — er starfsemi banka og
þjóðfélagslega heildarstefnu.
Og blessuð borgin okkar.
Davíð Oddsson var sterkur leiðtogi
og traustur, en hefði mátt að ósekju
styðja meir þá lítilsmegandi, þótt
margt gerði hann vel og erfitt að
fýlla hans sæti, að minnsta kosti úr
núverandi borgarstjórnarmeiri-
hluta, þótt margt megi gott um þau
segja. Þau hafa þó ekki það traust
sem þarf, flest a.m.k.
Júlíus Hafstein féll á eigin bragði í
peningabraskinu, sem margan fleiri
góðan mann hefur hent. Sama má
raunar segja um Katrínu Fjeldsted.
fjársýslufyrirtækja ekki settar skorð-
ur. Og njóta þau allnokkurra skatta-
fríðinda, þar eð þau greiða í skatt
20% hreinna tekna sinna. Bankar og
fjársýslufýrirtæki tóku að setja upp
útibú eða dótturfyrirtæki á eyjunum
síðla á sjötta áratugnum, en einkum
eftir 1962, þegar þær felldu úr gildi
lög sín um hámark á vöxtum.
Jersey krefst, að bankar sem þar
opna útibú séu á meðal hinna 500
stærstu í heimi. Þá kröfu gerir Gu-
ernsey ekki, en áskilur, að þeir eigi í
alþjóðlegum viðskiptum. Til fjár-
sýslufyrirtækja gera þær báðar þær
kröfur, að þau eigi 10-20 ára arð-
vænlegan rekstur að baki. — í árs-
lok 1990 voru starfandi 60 bankar og
Hún predikaði um slysahættur í
borginni, en stóð síðan fyrir því að
ein slík af verra taginu var sett upp
við einn af hamborgarastöðum bæj-
arins í því augnamiði að beina um-
ferð þangað til að auka sölu, en
sjoppuna reka ættingjar hennar.
Enda fundust fá bitastæð mál á
hennar vegum þegar leitað var, þótt
vafalaust finnist þau í hennar garði
sem annarra.
Magnús L. og Vilhjálmur eru báðir
of flæktir í borgardeilur til að geta
talist heppilegir leiðtogar. Þá skortir
víðsýni og óhlutdrægni.
fjársýslufyrirtæki á Jersey og 72 á
Guernsey. í umsjá fjársýslufýrir-
tækja á Jersey voru þá 40 milljarðar
£. Innlagnir f bönkum og fjársýslu-
fyrirtækjum á eyjunum námu þá 58
milljörðum £. Vinnur fimmti hver
eyjarskeggi að fjársýslu.
Verðbréfafyrirtæki (mutual funds,
unit trusts) fýlgdu á hæla banka.
Námu eignir þeirra 8,2 milljörðum
£ í árslok 1990. — Lög um fjár-
vörslufýrirtæki voru sett á Jersey
1984, og hafa síðan mörg tekið þar
til starfa. — Byggingarfélög tóku að
opna útibú á níunda áratugnum, hið
stærsta breska, Halifax, á Jersey í
júní 1990 og hið þriðja stærsta, Wo-
olwich, á Guernsey í sama mánuði.
Góðir borgarar, þarna er vandi á
höndum. Ámi hefur vissulega sterka
bandamenn, en er hann það sjálfur?
Að lokum vil ég skora á borgar-
stjórnarmeirihlutann okkar og Dav-
íð Oddsson að láta almenna hags-
muni og hyggindi ráða vali, en ekki
yfirgangssama pólitíkusa. Velja án
tafar eftirmann.
Með þökk fýrir birtinguna.
Margrét Gunnarsdóttir,
fýrrv. forstjóri

LESENDUR SKRIFA
Til stjórnmálamanna og áhugafólks um þjóðmál