Tíminn - 01.02.1992, Page 15

Laugardagur 1. febrúar 1992
Tíminn 15
Rick Selman fór ekki í launkofa með að þaö yröi dýrkeypt aö
troða honum um tær.
inn. „Morðinginn gafst upp á að
brenna fórnarlamb sitt og greip
því til þess ráðs að losa sig við það
í pörtum meðfram þjóðveginum."
Pað fór hrollur um einn lög-
reglumannanna.
„Sá mátti þakka fyrir að vera ekki
stöðvaður með sundurlimað lík í
bílnum."
„Það sama má víst segja um okk-
ur lögreglumennina," var svarið
sem hann fékk.
Lögreglumennirnir samsinntu
þessu, því þeim var öllum í fersku
minni að á undanförnum tveimur
árum höfðu þrír starfsbræður
þeirra verið skotnir er þeir voru
að stöðva ökumenn á þjóðvegin-
um.
Leitinni var haidið áfram. Hún
var nú takmörkuð við svæðið næst
þjóðveginum. Stöðugt fleiri lík-
amshlutar fundust, en ekki höfuð-
ið.
Bóndi nokkur sagði lögreglunni
frá því að hann hefði séð flækings-
hund á hlaupum með eitthvað
sem líktist mannshöfði í kjaftin-
um. Hann kvaðst ekki hafa getað
komist í færi við hundinn. Allar
líkur voru á að hundurinn hefði
grafið það, sem hann var með,
þegar til hans sást.
Að lokum var leitinni hætt.
Reynt var að finna eitthvað út úr
KROSSGATAN
skýrslum um fólk sem var saknað,
en ekkert hafðist upp úr því.
Sögur berast um
bæinn
Nokkrar vikur liðu, en þá barst
lögreglunni ábending. Eins og
kunnugt er, eiga margir það til að
verða einstaklega málgefnir á
krám. Heyrst höfðu undarlegar yf-
irlýsingar á slíkum stöðum, sem
síðan bárust lögreglu.
Orðrómurinn var á þann veg að
maður að nafni William Michael
Musgrove, fyrrum olíubormaður
sem var nýfluttur til bæjarins,
væri horfinn. Menn voru farnir að
gera því skóna að líkið væri af
honum.
Lögreglan var ekki sein á sér að
setja málið aftur á fullt skrið.
Allt var grafið upp um Musgrove
sem finnanlegt var. Fljótlega
komst lögreglan að því að hann
hafði komið til bæjarins í fýlgd
með Rick A. Selman, sem einnig
var fyrrum olíubormaður, og unn-
ustu hans. Þrenningin deildi íbúð
um tíma og þau hurfu síðan öll á
brott frá Yale á svipuðum tíma.
Gefin var út handtökuskipun á
Selman.
Morðinginn í Texas
Enn liðu nokkrir mánuðir. Lög-
reglumennirnir voru enn að reyna
finna vísbendingar, sem gætu
varpað Ijósi á morðið.
Þá bar svo við að lögreglan í Tex-
as hafði samband og spurði hvort
lögreglan í Yale kynni að hafa
áhuga á að ræða við Selman, en
hann væri nú hjá þeim í haldi.
Lögreglan í Yale þurfti ekki að
hugsa sig um tvisvar, lögreglu-
maður var sendur í snatri til Tex-
as. Þegar þangað var komið, var
honum sagt að Selman hefði nán-
ast játað að hafa myrt nokkrum
sinnum, en síðan steinþagnað
þegar fara átti nánar ofan í saum-
ana á því sem hann sagði.
„Kannski tekst ykkur að hafa
eitthvað upp úr honum,“ sagði
þreytuleg Texaslögga.
Yalelöggan, maður að nafni
Unruh, settist gegnt Selman í yfir-
heyrsluherberginu.
Hann sá lítinn nagg með mjótt
og langt andlit, lítil djúpstæð
augu og hálfsköllóttan.
„Segðu okkur nú bara frá þessu.
Gerði Willie eitthvað sem reytti
þig til reiði,“ spurði Unruh.
Selman hvessti glyrnurnar á
Unruh.
„Enginn snertir mína konu. Eng-
inn nema ég. Skilurðu það?“ sagði
hann fólskulega.
Unruh hlustaði af athygli. Hann
vissi af gamalli reynslu að margir
glæpamenn hafa mikla þörf fyrir
að skýra frá glæpum sínum, út-
skýra þá og réttlæta. Stundum
þarf ekki annað, eftir að þeim hef-
ur verið náð, en að setja upp sam-
úðarfullan svip og játningin kem-
ur eins og á færibandi.
Stíflan brestur
„Var Willie að abbast upp á kon-
una þína?“ sagði Unruh rólega og
beið þolinmóður eftir því að Sel-
man héldi áfram.
„Já, það gerði hann reyndar,“
sagði Selman og tónninn var fjarri
því að vera vingjarnlegur. „Hún og
ég hittumst í Texas. Hún átti von á
barninu mínu og þessi svokallaði
vinur minn leyfir sér að reyna við
hana. Meiri vinurinn!"
„Og hvað gerðir þú þá?“
„Við sátum öll við matarborðið
og hann var hinn rólegasti og hélt
að ég vissi ekkert um það sem
hann hafði gert. Ég kom aftan að
honum og barði hann með felgu-
járni. Þar með var séð fyrir hon-
um.“
„Hvers vegna bútaðirðu líkið nið-
ur og reyndir að brenna það?“
Selman leit á Unruh á þann hátt
að greinilegt var að hann taldi lög-
reglumanninn ekki stíga í vitið.
„Af Því að ef líkið finnst ekki er
ekki hægt að ásaka neinn fýrir
morðl"
Unruh taldi sig nú vita betur, en
fannst ekki tímabært að þræta við
Selman um lagaleg atriði málsins.
Hann hefði getað minnt hann á
frægt mál þar sem maður henti
líki konu sinnar út úr flugvél yfir
miðjum Mexíkóflóa. Líkið fannst
aldrei, en aðrar sannanir nægðu
til að maðurinn var dæmdur fyrir
morð.
„Svo þú ókst bílnum þínum eftir
þjóðveginum og hentir hlutunum
út?“ sagði Unruh til að halda Sel-
man við efnið.
„Ég var á pallbíl," leiðrétti Sel-
man. „Hvað heldurðu að ég sé —
hálfviti? Ég myndi aldrei útata
sætisáklæði í blóði. Þegar ég var
búinn þvoði ég pallinn vel og
vandlega á bensínstöð."
Nú hafði Unruh fengið að vita allt
sem hann þurfti. Selman var
framseldur til Oklahoma þar sem
réttað skyldi í máli hans.
Mýs í gildru
Á meðan Selman beið dóms
komst fangavörður nokkur í
kunningsskap við hann. Honum
sagðist svo frá:
„Selman sagði mér að svo fram-
arlega sem menn væru ekki að
troða honum um tær, þyrftu þeir
engar áhyggjur að hafa. En þeir,
sem ekki umgengust hann af ýtr-
ustu varfærni, mættu biðja fyrir
sér.“
Fangavörður þessi sagði að sér
hefði fljótlega orðið Ijóst að morð-
in og þær aðferðir, sem Selman
notaði til að losa sig við lík fórnar-
lambanna, hefðu engin áhrif haft á
Selman. Honum hefði fundist það
svipað og venjulegu fólki að setja
upp músagildru og tæma hana.
Rick Selman var fundinn sekur
og afplánar nú lífstíðardóm sem
upp yfir honum var kveðinn.
AUGLÝSING
Löggildingar-
námskeið
fyrir læknaritara
Með reglugerð um menntun, réttindi og skyldur
læknaritara, sem heilbrigðis- og tryggingamála-
ráðuneytið gaf út og öðlaðist gildi hinn 15. júlí
1991, er kveðið á um það að þeim, sem hófu
störf við læknaritun fyrir gildistöku reglugerðar-
innar en uppfylla ekki skilyrði til þess að fá lög-
gildingu samkvæmt verklagsreglum, skuli heim-
ilt að veita löggildingu að undangenginni þátt-
töku í sérstöku löggildingarnámskeiði.
Ákveðið hefur verið að slíkt löggildingarnám-
skeið verði haldið í Fjölbrautaskólanum við Ár-
múla dagana 18.-22. febrúar n.k. Námskeiðið er
40 kennslustundir og lýkur með prófi. Kennsla
ferfram í húsnæði Fjölbrautaskólans við Ármúla.
Á námskrá verða heilbrigðiskerfi, lyfjafræði, sið-
fræði, stjórnun, skjalavarsla, en einkum lækna-
ritun, líffæra- og lífeðlisfræði og sjúkdómafræði.
Umsóknir um þátttöku í námskeiðinu skal senda
Fjölbrautaskólanum við Ármúla í Reykjavík fyrir
7. febrúar 1992. Umsóknum skulu fylgja vottorð
vinnuveitanda um að umsækjandi hafi hafið störf
fyrir 15. júlí 1991.
Þátttökugjald er kr. 2.000.
Nánari upplýsingar eru veittar á skrifstofu Fjöl-
brautaskólans við Ármúla, s. 814022. Bréfsími
skólans er 680335.
Heilbrigðis- og trygginga-
málaráðuneytið
Fjöibrautaskólinn við Ármúia
30. janúar 1992.
MENNTAMÁLARÁÐUNEYTIÐ
Laus staða
Staöa skólastjóra Leiklistarskóla (slands er laus tll umsóknar.
Samkvæmt 3. gr. laga um Leiklistarskóla Islands skal skóla-
stjóri „settur eða skipaður af ráðherra til fjögun'a ára I senn“
og miðast ráðningartími við 1. júnl. „Skólastjóri getur sá einn
orðið, sem öölast hefur menntun og reynslu I leiklistarstörf-
um.“
Laun samkvæmt launakerfi rlkisstarfsmanna.
Umsóknir, ásamt upplýsingum um menntun og starfsreynslu,
sendist Menntamálaráöuneytinu, Sölvhólsgötu 4, 150
Reykjavík, fyrir 20. febrúar n.k.
Menntamálaráðuneytið
29. janúar 1992.
Starfsmannafélagið Sókn
Allsherjaratkvæðagreiðsla
Ákveðið hefur verið að viðhafa allsherjarat-
kvæðagreiðslu um kjör stjórnar og trúnaðar-
mannaráðs í Starfsmannafélaginu Sókn.
Tillögur skulu vera samkvæmt A-lið 21. greinar í
lögum félagsins.
Framboðslistum eða tillögum skal skila á skrif-
stofu félagsins, Skipholti 50A, eigi síðar en kl. 12
á hádegi mánudaginn 10. febrúar 1992.
Kjörstjórn Sóknar