Tíminn - 23.01.1993, Blaðsíða 11

Laugardagur 23. janúar 1993
Tíminn 11
lentu á flugvellinum kl. þrjú um
nóttina. Þegar flestir bátarnir voru
farnir úr höfn, kom fyrsta farþega-
vélin til Eyja um kl. fimm. Farþega-
vélar frá Flugfélagi íslands sóttu
sjúklinga og gamalmenni og þyrlur
og flutningavélar frá varnarliðinu
tóku þátt í björgunarstarfinu.
Mynduð var loftbrú og allar vélar í
flughaefu ástandi notaðar til flutn-
inga. Skipulagið var ágætt og marg-
ir sem lögðu hönd á plóginn. Ekki
var talið inn í flugvélarnar, heldur
voru þær fylltar eftir mætti.
Sjúkrahúsin í Reykjavík og elli-
heimilið Grund rýmdu til fyrir sjúk-
lingum og eldra fólki, en alls er tal-
ið að um 800 manns hafi verið flutt-
ir frá Eyjum flugleiðina. Sverrir
Einarsson tannlæknir segir frá gos-
nóttinni í bók Guðjóns Ármanns.
Hann hafði sent fjölskylduna með
vélbátnum Sigurfara, en tók sjálfur
þann kostinn, þegar það bauðst, að
fara með flugi.
„Ég ... fór upp á flugvöll með þeim.
Þar var allt á tjá og tundri. Menn
voru að reyna að komast um borð.
Allir í þessa einu vél... Mér leist ekki
allt of vel á þetta, því að rétt hjá voru
eldstöðvarnar opnar, að því er virtist
ekki meira en svona 200-300 metra
frá sjálfri flugbrautinni. Þar að auki
var búið að tilkynna manni, að yfir
þvera flugbrautina lægi sprunga, og
maður átti alveg eins von á því, að
þetta myndi halda áfram að geysast
þarna upp um þessa sprungu, sem lá
þvert yfir flugbrautina. Það var þess-
vegna ekkert þægilegt að sitja þarna
í flugvélinni og bíða eftir því að
komast af staö, en það virtist ætla að
dragast dálítið."
Um morguninn var þorri bæjarbúa
kominn á fastalandið. Eftir voru um
300 manns við ýmis björgunarstörf,
en þeir stóðu ráðþrota frammi fyrir
þessum ógnaröflum sem nú spúðu
eimyrju, vikri og ösku úr eldfjallinu
og eldgígunum. Þetta var martröð.
Vestmannaeyjabær var nánast tóm-
ur og orðinn að draugabæ. Náttúru-
öflin höfðu náð yfirhöndinni.
Til allrar hamingju fór ekkert Iíf
forgörðum þessa fyrstu gosnótt, sem
verður að teljast með ólíkindum.
Það eina, sem var vitað, var að hest-
ur frá Kirkjubæ, rétt við gossprung-
una, trylltist og hljóp beint í eldinn.
Hann náðist, en það þurfti að aflífa
hann.
Neglt var fyrir glugga á húsum, sem ekki var hætta á að færu undir hraun, til að síður kviknaði I þeim eða þau fylltust af
gjósku.
Pottar notaðir sem
æludallar
Minningin um gosnóttina 23. janú-
ar 1993 er sem greypt í huga þeirra
Eyjamanna sem hana upplifðu. Sá
sem þetta ritar, var þá einungis á
sjötta aldursári og minnist þess líkt
og þetta hefði gerst í gær. Vera má
að þessi kafli hér komi eins og
skrattinn úr sauðarleggnum í þess-
ari frásögn um gosið, en allir Eyja-
menn sem upplifðu eldgosið, hafa
sögu að segja frá þessari örlagaríku
nótt. Þetta er mín saga.
Faðir minn var sjómaður á dag-
róðrabát og var vanur að vekja mig í
skólann á morgnana, áður en hann
fór á sjó. Þegar hann vakti mig um
nóttina, hélt ég að nú væri verið að
ræsa mig í skólann eins og vana-
lega. En faðir minn tjáði mér með
stóískri ró að það væri komið eld-
gos. Ég vissi ekki hvaða fýrirbæri
það var, en mér var sagt að klæða
mig í flýti, og það vel. Þegar ég leit
út um eldhúsgluggann, sá ég eitt-
hvað sem líktist eldtungum. Því
hlyti eldgos að vera bara annað nafn
fyrir eld. En staðreyndir eldgossins
voru útskýrðar fyrir mér í stuttu
máli, en þó ég skildi sem minnst af
því, sá ég í andlitum foreldra minna
að það var eitthvað alvarlegt að ger-
ast. Við tókum það allra nauðsyn-
legasta með okkur. Fjölskyldan fór
niður á bryggju og með okkur í för
voru eldri hjón sem bjuggu á efstu
hæðinni. Ég man að það lang erfið-
asta þessa nótt var að skilja kisuna
mína, hann Grána, eftir í kjallaran-
um. Grána sá ég aldrei aftur, en
honum var lógað síðar.
Faðir minn var þarna vélstjóri á
mótorbátnum Sjöfn. En þegar við
komum á bryggjuna, sárvantaði vél-
stjóra á mótorbátinn Ingólf, sem var
nýkominn úr slipp og ómannaður.
Það varð úr að faðir minn tók að sér
vélstjórn á Ingólfi og fjölskyldan fór
öll með. Svo skammt var síðan bát-
urinn hafði komið úr slipp, að ekki
var neina björgunarbáta og björg-
unartæki að finna um borð. Ingólf-
ur mun hafa verið með seinni bát-
um úr höfn. Ég stóð upp á dekki
þegar við sigldum út og það rigndi
yfir okkur öskufalli. Það var mann-
vera í hverjum krók og kima um
borð, meira að segja í lestinni. Ég
Somvinnubókin
nafiivextir
*7,64% ársávöxtun
Arsávöxtun á síðasta
ári var 6,92%
Raunávöxtun á
síðasta ári var 5,35%
Innlánsdeild
fór fram í lúkar og þar var ástandið
skelfilegt. Konur og börn, sem þar
hafði verið komið fyrir, voru sjó-
veik. Pottar og pönnur voru notuð
sem æludallar. Mér tókst að sofna,
en vaknaði við útvarpið sem hafði
hafið útsendingar um nóttina. í
Þorlákshöfn var tekið á móti okkur
og keyrt til Reykjavíkur. Þar tók á
móti okkur frændfólk okkar, sem
bjó í Kópavogi, og þar gistum við
fyrstu dagana. Ég gleymi því aldrei
hvað fólk var alvörugefið þessa nótt,
en samt svo æðrulaust. Enginn
felldi tár, enginn mælti orð af
munni nema af brýnni nauðsyn.
Fjölmiðlar fljótir á
vettvang
Fréttamenn voru fljótir á vettvang
um nóttina og meðal þeirra fyrstu
var Árni Gunnarsson, fréttamaður
Ríkisútvarpsins. Hann kom með
næst fyrstu vélinni sem lenti í Eyj-
um. Flugmaður var Björn Pálsson
og með í för var Sigurður Þórarins-
son jarðfræðingur. í bók Árna, Eld-
gos í Eyjum, segir hann frá fyrstu
gosnóttinni: ,ýtð ganga um götur
bæjarins þessa fýrstu nótt var um
margt líkt martröð. Þeir fáu menn
sem eftir voru í bænum stóðu ráð-
þrota frammi fyrir þeim ógnaröflum
sem voru við bæjardyrnar og hót-
uðu þeim öllu illu. í sumum hús-
anna, sem höfðu verið yfirgefin,
voru ljós í hverjum glugga og jafn-
vel útidyrnar voru opnar. Margir
höfðu gleymt húsdýrum sínum.
Einn og einn köttur mjálmaði við
dyr mannlauss húss og hundar
hlupu til manrta sem þeir sáu á ferli.
Sumir höfðu hleypt kindum og
hestum út áður en þeir fóru. Dýrin
stóðu hreyfingarlaus og horfðu á
eldinn... Það var einhver dulúð yfir
þessu öllu, blær sem enginn getur
skynjað eða skilið, nema sá sem
þarna var.“
Nuddskóli Rafns Qeirdals
NUDDNAM
1. Nuddkennsla
500 kennslustundir. Kenndar eru helstu aðferðir í al-
mennu líkamsnuddi: Slökunarnudd, klassískt nudd,
íþróttanudd, heildrænt nudd og nudd við vöðvaspennu.
Einnig er kynning á svæðanuddi og síatsú. Áhersla er
lögð á fræðslu um helstu vöðva líkamans. Einnig er
fræðsla um heilbrigði, bæði útfrá hefðbundnum og
óhefðbundnum sjónarmiðum.
2. Starfsþjálfun
500 klukkustundir. Sveigjanlegur þjálfunartimi. Fer fram
innan nuddskólans. Þjálfun þarf að Ijúka innan tveggja
ára frá upphafi náms.
3. Bókleg fög
494 kennslustundir. Öll kennsla í bóklegum fögum fer
fram í fjölbrautaskólum landsins og má taka áður, með-
fram eða eftir nuddnám, en sé lokiö innan tveggja ára
frá upphafi náms: Líffæra- og lífeðlisfræði (LOL 103,
203), líffræöi (LÍF 103), heilbrigðisfræði (HBF 102, 203),
líkamsbeiting (LÍB 101), næringarfræði (NÆR 103),
skyndihjálp (SKY 101). Löggiltir heilbrigðisstarfsmenn fá
sína bóklegu menntun metna til fulls.
Námið er alls 1.494 stundir. Nemandi sem stenst öll skil-
yrði skólans útskrifast með viðurkenningu sem nudd-
fræðingur og getur starfað sjálfstætt að námi loknu.
Námið er viðurkennt af félagi íslenskra nuddfræöinga.
Nám hefst:
Hópur 2, kvöld- og helgarskóli, hefst 1. febrúar 1993.
Hópur 3, dagskóli, hefst 14. apríl 1993.
Hópur4, dagskóli, hefst 1. september 1993.
Hópur 5, kvöld- og helgarskóli, hefst 1. september 1993.
Hópur 6, dagskóli, hefst 10. janúar 1994.
Hópur 7, kvöld- og helgarskóli, hefst 10. janúar 1993.
Velja má um einn af þessum hópum.
Upplýsingar og skráning
í síma 676612/686612
Smíðshöfða 10,112 Reykjavík