Tíminn - 27.05.1995, Side 15

Laugardagur 27. maí 1995

15
Ágj örn ekk j a
Klukkan 10 mínútur yfir
9 aö morgni 20. nóvem-
ber 1990, gekk fanga-
vör&ur í Maidstone-fangels-
inu í Kent inn á skrifstofu
fangelsisstjóra. Svipur hans
var alvarlegur og því vakna&i
strax illur grunur hjá fangels-
isstjóranum um a& eitthvaö
væri ö&ruvísi en þa& ætti a&
vera.
„Hvað er a&?" spurði hann.
„Rútan er komin," sagði vörb-
urinn. „Cook var ekki meö
henni og enginn hefur séð
hann."
Viöbrögð fangelsisstjórans
lýstu undrun og vonbrigðum.
Hann lauk við aö ganga frá
skjölum sem hann var meö á
skrifstofuborðinu, var um stund
eins og annars hugar og sagöi
síðan: „Það finnst mér mjög
undarlegt. Mér hefur aldrei
dottið í hug að hann myndi
reyna að strjúka. Auk þess er ör-
stutt í reynslulausn hjá hon-
um."
Lögreglan var látin vita,
menn voru kallaðir á aukavaktir
og öll gögn um Cook voru
grandskoðuð. Um það bil hálf-
tíma seinna voru tveir rann-
sóknarlögreglumenn mættir á
teppiö hjá fangelsisstjóranum.
Þeir vildu fá allar upplýsingar
um Ronald Cook.
Ferillinn
Hann var 55 ára og sannur at-
vinnumaöur í glæpastarfsem-
inni. Hann hafði fæðst og alist
upp í austurhluta London. Göt-
urnar voru heimili hans í fyrstu
og hverfið svo skuggalegt að
verslunareigendur þurftu að
greiða foringja stærstu glæpaklí-
kunnar skatt til að fá að stunda
sín viðskipti óáreittir. Cook
gekk í þennan félagsskap, ungur
að árum, og þótti bæði sterkvax-
inn og greindur. Áður en langt
um leið stofnaði hann sína eig-
in glæpaklíku og brátt var hann
orðinn umsvifamikill glæpa-
höfðingi í London. En þrátt fyr-
ir góða skipulagsgáfu og vel-
megun í bransanum fór að bera
á kæruleysi hjá Cook, sem end-
anlega hafði þær afleiðingar í
för með sér að veislunni lauk.
Cook rændi brynvarinn pen-
ingaflutningabíl. Hann náði sér
í 800 milljónir íslenskra króna,
en Adam var ekki lengi í Parad-
ís. Lögreglan komst á slóð hans
og brátt var Cook á bak við lás
og slá, ákærður fyrir að bera
ábyrgð á vopnuðu ráni. Árið
1981 var hann dæmdur í 16 ára
fangelsi, en það var í sjálfu sér
ekki slæmur kostur fyrir Cook.
Hann átti möguleika á reynslu-
náðun, sýndi hann góða hegð-
un, eftir helming afplánunar-
tímans og það sem best var: lög-
reglan náði aldrei að hafa upp á
þýfinu úr stóra ráninu. Því var
ljóst að Cooks biðu náðugir
dagar, þegar hann lyki afplán-
un.
Fullt traust
Fangelsisstjórinn lauk við að
skýra frá forsögu Cooks og sagði
síðan: „í ljósi alls þessa er óskilj-
anlegt af hverju Cook ætti að
strjúka. Þaö er aðeins rúmur
mánuður þar til honum verður
sleppt og því ætti að hann að
taka slíka áhættu?"
Cook hafði fengið frídag einu
sinni í viku og þeim degi hafði
Cook yfirleitt varið hjá kærust-
unni sinni. Hann hafði farið til
SAKAMAL
hennar í gærmorgun og hefði
átt að skila sér aftur með morg-
unrútunni. Þetta frjálsræði,
sagði fangelsisstjórinn, væri
umdeilt, en skilaði sér að hans
mati í betri líðan fanganna og
þarafleiðandi betri hegöun, sem
auðveldaði allt starf innan fang-
elsisveggjanna. „Þessi fríðindi
eru að sjálfsögðu einungis fyrir
þá fanga sem við treystum full-
komlega," sagði hann.
Búið var að reyna að hafa
símasamband við Lindu Calvey,
kærustu Cooks, en enginn hafði
svarað. Þegar lögreglan kom
upplýsingunum áleiðis til höf-
uöstöðvanna, kom á daginn að
nafn Lindu Calvey var vel þekkt
innan spjalda lögregiunnar.
Ekkjan
Hún var 43 ára gömul og ætt-
uð úr góðri fjölskyldu, en hafði
á táningsárunum leiðst út í „hið
ljúfa líf", sem fylgir þeim sem
engum telja sig vera háðir og
leita oft út fyrir lög og rétt. Hún
heillaðist af glæpamönnum og
spennandi lífi þeirra. Árið 1972
hafði hún gifst stórglæpa-
manni, Michael Calvey, sem
hún bjó með í miklu ríkidæmi í
sex ár. Þar vandist hún hvers
konar munaði, svo sem límósín-
um, skartgripum og rándýrum
utanlandsferðum.
En allt tekur endi. Eftir sex ára
hjónaband var Michael Calvey
skotinn af lögreglunni, er hann
gerði tilraun til vopnaðs ráns.
Sorg Lindu var ekki meiri en svo
að aðeins þremur vikum eftir
jarðarförina flutti hún inn til
Ronnies Cook.
Lúxuslíf
Munaður var hennar ástríða.
Hún hafði misst allt eftir að
maöurinn hennar dó, og kunni
því vel að vera undir forsjá vel
þekkts glæpamanns sem Cook
óneitanlega var. Hann skaffaði
vel og líf hennar hélt áfram á
sama máta og fyrrum. En líkt og
í fyrra skiptið reyndist gæfan
henni fallvölt. Eftir aðeins
þriggja ára sambúð var Cook
handtekinn og dæmdur í 16 ára
fangelsi.
Cook hafði komið því til leið-
ar að Linda fékk vænan lífeyri á
meðan hann sat í fangelsi, en
hann grunaði að mikið vildi
meira. Því olli þaö honum
áhyggjum að Linda vissi hvar
góssið úr vopnaða ráninu var
geymt og því fékk hann vin
sinn til aö fylgjast með Lindu
eftir að hann fór í afplánun.
Peningar höfðu sama aödráttar-
afl fyrir Lindu eins og hunang
fyrir býflugu.
Alfie Robertson fékk það hlut-
verk að gæta hennar. Þótt Cook
treysti honum ekki fullkomlega,
fremur en nokkrum öðrum, þá
fannst honum það skásti leikur-
inn í stööunni að Robertson
flytti inn til Lindu. Hann von-
aðist auðvitað til að samband
þeirra yrði einungis platónskt,
en vissi þó að allt gat gerst.
Lögreglunni fannst undarlegt
hversu hátt Linda lifði. Hún
klæddist rándýrum fötum, ferð-
aðist mikið til útlanda og lifði
sem blóm í eggi. Þetta var skrýt-
ið í ljósi þess að einu opinberu
tekjurnar, sem hún hafði, vom
mánaöarleg ávísun frá Félags-
málastofnun. Grunur læddist
að þeim að byrjað væri að ganga
á peningana sem Cook hafði
falið.
Endalokin
Lögreglan útvegaði húsleitar-
heimild og upp úr hádegi þenn-
an dag voru löggæslumenn
mættir fyrir framan íbúð henn-
ar. Hún virtist vera mannlaus.
Þeir útveguðu sér lykla að aðal-
Linda.
Ronnie Cook.
dyrunum og réðust til inn-
göngu.
Ronnie Cook var í eldhúsinu,
en hann var ekki í ástandi til að
ógna neinum. Þaö vantaði efri
hlutann á 'höfuð hans og heila-
slettur þöktu ildhúsveggina og
gólfið. Þetta voru nöturleg en
ekki óvænt endalok glæpafor-
ingja.
Grunnrannsókn leiddi í ljós
aö Cook haföi látist eftir tvö
haglabyssuskot. Annað hafði
hæft hægri olnboga hans, en
hitt farið í höfuðið. Skotfærið
hafði verið mjög stutt og búið
haföi verið aö saga framan af
hlaupi byssunnar.
Það reyndist auðvelt að hafa
uppi á ágjörnu ekkjunni. Hún
var ísköld fyrir, vissi upp á hár
hver réttur henni væri og sagöi
einungis: „Ég veit ekkert um
það hvernig dauða Ronnies bar
að. Ég var ekki viðstödd og hef
ekki minnsta grun um hver gæti
hafa verið að verki."
Nýjar upplýsingar
Fangi í Maidstone-fangelsinu
kom með mikilvægar upplýs-
ingar. Hann haföi orðiö vitni að
nöturlegum samræðum skötu-
hjúanna tveggja, aðeins tveim-
ur mánuðum fyrir morðið. Sam-
kvæmt frásögn hans hafði Cook
hótað Lindu ýmsu og jafnaðar-
geð hans hafði vikið fyrir mikl-
um æsingi. Fanginn þóttist
muna nokkrar beinar tilvitnan-
ir, svo sem: „Ég verð annað
hvort dauður fyrir jól, eða þá að
ég verð kominn í annað fangelsi
fyrir morð að yfirlögðu ráði."
Þetta voru mikilvægar upplýs-
ingar, en varla nógu haldgóðar
til að lögreglan hefði nokkur
bitastæð sönnunargögn í hönd-
unum. Ákveöið var að beina
spjótunum að knæpum í
grennd við heimili Lindu og
voru ýmsir vafasamir menn yf-
irheyrðir í nágrenninu, sem áttu
lögreglunni skuld að gjalda.
Lögreglumennirnir lofuðu
sýknun fyrir smáafbrot þeirra í
skiptum fyrir upplýsingar sem
gætu leyst málið. Það reyndist
vænleg ákvörðun. Einn þeirra
þoldi ekki þrýstinginn og leysti
frá skjóðunni. Hann var vel
kunnugur bæði Lindu og
Ronnie og byrjaði á að lýsa ferl-
inu hjá þeim, áður en hann var
handtekinn.
í upphafi hafði ást Cooks ver-
ið mikil og hann hafði gefið
henni stórar gjafir, en ást Lindu
óx ekki í samræmi við það. Þess
í stað varö hún ágjörn og það
líkaði Cook ekki. Eftir að Cook
Ienti í grjótinu, haföi Linda
gripið til varaforðans úr ráninu
sem þýfið fannst ald: ei úr.
Hann hafði orðið viti sínu fjær
, er hún sagöi honum af þessu,
skömmu áður en honum yrði
sleppt úr haldi, og ætlaði að
grípa til róttækra aðgerða gagn-
vart henni. Þá hafði hún ákv^ð-
ið að verða fyrri til. Og ljóst 'rar
að hún var komin i tímahrak,
þar sem örstutt var í að Cook
hlyti reynslulausn.
Mistök ekkjunnar
Heimildarmaðurinn fullyrti
þó að hún hefði ekki sjálr ráðiö
hann af dögum. Til þess hefði
hún ráðið maon aö nafni
Danny Reed. Þetta kom lögregl-
unni á óvart. Þeir höfðu haldið
að til þess að ráða einn af fræg-
ustu glæpamönnum Lundúna-
borgar af dögum þyrfti þraut-
þjálfaðan leigumorðingja. En
það var Danny Reed ekki. Þeir
þekktu til afbrotasögu hans, en
hún beindist aöallega að minni
háttar kynferðisbrotum og öðru
slíku. Hann var talinn gera sér
undarlegar hugmyndir um sjálf-
an sig sem mikið kyntákn, en
því miöur fyrir hann voru kon-
urnar sem hann fór á fjörurnar
við, ekki á sama máli.
Hann hafði stundum gengið
fulllangt í að reyna að sanna
þetta fyrir hinu kyninu. Samt
hafði hann aldrei veriö ákærður
fyrir nauðgun eða þess háttar
glæpi. Einungis áreitni. Hann
var óstöðuglyndur og lögreglu-
mennirnir vissu strax og þeir
höfðu uppi á honum að Linda
hefði gert mikil mistök með því
að ráða hann til verksins.
Málið leysist
Það þurfti ekki að beita Danny
Reed miklum þrýstingi til að
hann leysti frá skjóðunni.
„Ég gerði þaö ekki, hún geröi
það. Þessi kona er djöfulleg,
hún er morðinginn," sagði Re-
ed.
Bæði Linda og Reed sitja nú af
sér lífstíðarfangelsisdóm. ■
Sauöajörö
Leitum eftir góðri sauðajörb, gjarnan kvótalausri, í skipt-
um fyrir góba 4ra herbergja íbúb meb fallegu útsýni í
Fossvogsdal, Kópavogsmegin. Milligjöf gæti verib stab-
greidd, ef um dýrari jörb er ab ræba. Allir möguleikar
skobabir og um allt er hægt ab ræba.
Vinsamlegast sendib nánari upplýsingar til Fasteigna-
miblunarinnar, Suburlandsbraut 12, 108 Reykjavík, eba
hafib samband vib Sverri í síma 553-1800, 5652224 eba
989-64489.
Kaupama&ur
Óska eftir ab komast á jörb sem kaupamaður, er
meb konu og viljum við búa á bænum til lengri
tíma. Er meb mikla reynslu af vélum og bústörfum.
Upplýsingar gefur Heimir Arnar í síma 91 -650247.