Tíminn - 24.02.1996, Page 14

14
Laugardagur 24, febrúar 1996
Hagvrbinqaþáttur
Nýliönir atburðir hafa fyllt góða hagyrðinga slíku
andríki, að það kemst ekki fyrir í einföldum stök-
um, heldur kvæðum og er það síst að lasta. Hér á
eftir fara vandaðar fréttaskýringar í ljóðum.
Lögguleikur
Lögreglan er kunn afkröftum,
því kynntust menn á Nesjavöllum,
þar skelfileg á skátakjöftum
skullu högg frá lagatröllum.
Fleiri löggur brögðum bola
beittu þar í leiksins hita.
Hvað skátagreyin þurftu að þola
það er engin leið að vita.
Nokkrir vildu bíta í bakið,
svo blóðlitaðir urðu munnar.
Er fólskubragð og fantatakið
frœgðartnerki lögreglunnar?
E.s.
Löggan hefur sauði svarta,
sjálfsagt líkt og aðrar stéttir.
Því er lítil þörfað kvarta
og það er okkur hugarléttir.
Pétur Stefánsson
Fjölþreifinn guðsmaður
Virti einskis andans mátt,
ungu fljóðin blekkti.
Strauk um holdið hátt og lágt
hempudrjólinn þekkti.
Stóðst ei holdsins sáran sult,
syndir drýgði harðar.
Lagði manndóm lostafullt
að lömbum drottins hjarðar.
Sami
Búi skrifar kærkomið bréf og lætur rímaðar hug-
leiðingar fylgja með:
„í seinni tíð hefur fátt notið jafnmikillar virðing-
ar, umfjöllunar og DNA-rannsókna og ákveðið ör-
yggistæki. Ástæða er til að leirskáld leggi þar orð í
belg.
Nú skal fylla blað í blokk
blýantskroti, svœsnu nokk,
láta drýldinn drullusokk
drýgja andlegt heilsuskokk.
Efþið berið Ijósan lokk,
Ijúfa sál og ungan skrokk,
augu blá og eggjastokk,
œsið margan karlmannsrokk.
Hlaupa þeir og fylla flokk
fríðra meyja; iðka brokk,
þeysa fram til „three o'clock",
þá ergott að eiga ...!?"
Ekkillinn - ekkjan
Allt er lífið auðnarsvið,
ofið húmsins tjöldum,
engin(n) til að tala við,
tómleikinn að völdum..
Auðunn Bragi Sveinsson
Botnar og vísur sendist til Tímans
Brautarholti 1
105 Reykjavík P.s. SKRIFIÐ GREINILEGA
fmitm
Samkvæmisklæðnaður af öllum gerð-
um gengur á flestum árshátíðum
Nú er tími árshátíða og allir þeir
mörgu sem þær sækja eru svaka
fínir í tauinu, enda er yfirleitt
vel til hátíðanna vandað. Hjá
sumu fólki er það í eina skiptið
á árinu sem það fer út að borða
og skemmta sér, þegar haldin er
árshátíð hjá fyrirtækinu eða fé-
laginu sem viðkomandi starfar
hjá eða er í.
Nokkuð er misjafnt hvernig
fólk klæðist á árshátíðum eða
álíka skemmtunum. Fyrir ein-
hverjum áratugum klæddust
karlar kjól eða smóking og kon-
ur síðum kjólum eða jafnvel
upphlut. Nú er öldin önnur og
fólk klæöir sig á ýmsa vegu, þeg-
ar farið er út að borða og tralla.
Sumum þykir þetta verra og frú,
sem senn fer af sínu léttasta
skeiði, spyr hvort ekki sé við-
kunnanlegra að allir séu í svip-
uðum samkvæmisklæðnaði og
jafnframt hvort þeir, sem
standa fyrir hátíðum, eigi ekki
að auglýsa hvort fólk á að mæta
í síðum kjólum og smóking eöa
í venjulegum kvöldfötum.
Heiðar: Þetta er nokkuð sem
hefur ekki aðeins breyst hér á
landi, heldur út um allan heim.
Ég þekki til dæmis íslenska
konu, sem var að fara í mjög
mikilvægt boð erlendis og fékk
boðskortið sent á símrita frá út-
löndum. Hún þurfti að senda þá
spurningu á símrita til baka
hvernig ætlast væri til að fólk
klæddist og fékk mjög loðin
svör. En áður var oft tekið fram
á boöskortum hvernig fólk ætti
að vera klætt.
Máliö er það að Kaninn, Eng-
lendingurinn og margir fleiri
eru að klikka á þessu eins og við,
af því að fólk er orðið svo mikið
einstaklingshyggjufólk, al-
mennt, að flestir vilja einfald-
lega ekki láta stjórna sér og
klæða sig að eigin smekk. Svo
eru aörir, sem vilja láta stjórna
sér og láta segja sér hvemig á að
klæðast við hin ýmsu tækifæri.
Ég held að tíminn veröi að leiða
í ljós hver þróunin veröur.
Hvaða druslur eru
þetta?
En þaö, sem ég vildi segja við
þessa konu sem vill vita hvort
hún á áð vera í síðu eða stuttu,
er að þótt hún sé eina konan í
veislunni eða á árshátíðinni í
síðum kjól, má hún bara vera
stolt af því og að eiga eina karl-
inn í smóking. Hún getur litið í
kringum sig og hugsað: Hvaða
bölvaðar druslur eru þetta? Það
vantar alla sjálfsvirðingu í þetta
lið.
Hvort sem okkur líkar betur
eöa verr, verðum við að búa við
þetta í dag, hvort sem þab kall-
Heiðar
Jónsson,
snyrtir,
svarar
spurningum
lesenda
Hvernig
á égaö
vera?
ast stílleysi eða eitthvað annað.
Þegar ég er spurður hvernig fólk
eigi að vera klætt við ýmis tæki-
færi, svara ég yfirleitt: Klæddu
þig eins og þig langar til að vera
klædd(ur). Vertu ekkert að
hujjsa um hina(r).
Síbir kjólar á gala-
böllum
Hins vegar eru líka fínni böll,
svo sem nýársböll, Flugleiða-
ballið, Fegurðarsamkeppni ís-
lands og fleira af fínni sortinni,
þar sem fólk fer svona 90% eftir
siðareglum. Ég var til dæmis í
fyrra veislust|óri í 500 manna
samkvæmi hjá Eimskip, og þar
sá ég mjög fáa sem brutu reglur
um síðan kjól og smóking.
Ef boðiö er á árshátíð, er rétt
að herrahn klæðist mjög dökk-
um fötum, hvítri skyrtu og beri
dökkt hálstau. Stuttur kokkteil-
kjóll eða síður kjóll getur hvor-
tveggja gengiö. Eg vil meina að
fólk sé nokkuð öruggt innan
þess ramma, en þá verður
kokkteilkjóllinn að vera mjög
fínn. En á stórum árshátíðum,
eins og hjá Eimskip eða Flug-
leiöum, ættu allar dömur að
vera í síðum kjólum. Þetta eru
nefnilega galaböll.
Hjá minni félögum og fyrir-
tækjum er í rauninni sjálfsagt
að fólk tali sig saman um
klæðnað og setji einhverjar regl-
ur þar um. Ef fólk vill fín gala-
böll, þá á það að veita sér það.
En á öllum venjulegum árshá-
tíðum og svipuðum skemmtun-
um þarf fólk ekki að hafa sér-
stakar áhyggjur af klæðaburði,
nema að eðlilega á fólk að klæða
sig upp á og vera smekklegt.
Annað er dónalegt gagnvart
öbrum gestum. Því það eru tak-
mörk.
Samræmi verður að
vera
Að einu verður samt að gæta
vel. Ef frúin er í síðum .kjól,
verður eiginmaðurinn eða unn-
ustinn að vera í smóking eða í
mjög dökkum fötum. Hann get-
ur ekki verið í sportjakka og
mislitri skyrtu, ef daman er
samkvæmisklædd. Eins ef herr-
ann er í kjólfötum, veröur dam-
an að vera í síðum kjól. En
smóking og stuttur, glitrandi
kokkteilkjóll geta farið mjög vel
saman.
Parið verður að gæta þess að
samræmi sé í klæðaburöinum,
þótt aðrir í samkvæminu séu
allt öðruvísi klæddir.
í útlöndum er mikið af glæsi-
legum síðum kjólum, sem
fremstu tískuhönnuðir sýna
núna. Þótt síðir kjólar séu lítið
notaðir almennt, verður þotu-
liðið, ríka fólkið og'utanríkis-
þjónustur og embættisfólk af
hærra standi að sýna sig og sjá
aðra í samkvæmum þar sem
hefðbundinn klæönaður er
nauðsynlegur og er langt því frá
að síðir kjólar og smóking séu
að hverfa úr samkvæmislífinu.
Hér að ofan eru nokkrar
myndir af hátískuklæðnaði til
samkvæmisnota. ■