Morgunblaðið - 31.12.2006, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 31. DESEMBER 2006 15
GÖNGUFERÐIR um öræfin við Snæfell og
svæðið sem nú er óðum að fara undir vatn
vegna stíflubygginga við Kárahnjúkavirkjun
nutu mikilla vinsælda á árinu sem er að líða.
Ósk Vilhjálmsdóttir, leiðsögukona, hefur leitt
meira en þúsund manns um svæðið síðustu
fjögur sumur en síðasta gönguferðin var far-
in 23. september sl. „Við vorum hreinlega í
síðasta bíl sem fór yfir brúna yfir Jöklu. Þeg-
ar við komum til baka hafði hún verið tekin
niður og við þurftum að aka yfir varnargarð
stíflunnar,“ segir Ósk og bætir við að Lands-
virkjun hafi vitað af hópnum og liðkað fyrir
svo hann kæmist til baka. „Þetta var stór-
kostlegur dagur. Það bærðist vart hár á
höfði og Snæfellið speglaðist í öllum smá-
tjörnum.“
Ósk segir fólk yfirleitt hafa verið mjög
ánægt með ferðirnar. „Þetta er mikil veð-
urparadís enda eitt úrkomuminnsta svæði á
landinu. Væta er eiginlega erfiðust á göngu-
ferðum en á öðrum svæðum má oft búast við
miklum rigningum. Þetta svæði er líka gott
yfirferðar enda tiltölulega jafnslétt,“ segir
Ósk en bætir við að síðasta sumar hafi verið
eilítil undantekning frá veðursældinni fyrri
sumur. „Það var stundum dálítið hvasst. Í
einni ferðinni okkar lentum við í rigningu
sem er mjög sjaldgæft og það var merkilegt
fyrir fólk að sjá þessa vökvun jarðar,“ segir
Ósk og lýsir því hvernig allt breytti um lit
þegar regnið féll.
Ósk segir að öræfin við Snæfell hafi verið í
alfaraleið á landnámstímanum en nú sé það
sem talið er hafa verið Reykjasel Hrafnkels
Freysgoða t.d. að fara undir vatn. Svæðið
hefur þó lítið verið rannsakað og Ósk og
Ásta Arnardóttir, leiðsögukona, voru frum-
kvöðlar í að kortleggja það og skipuleggja
lengri og styttri gönguferðir. „Fyrir mér var
þetta alveg ný upplifun. Þarna sést svo vel til
fjalla og Herðubreið, Snæfell, Kverkfjöllin og
Vatnajökull umlykja svæðið. Gróðursældin er
líka mikil og tjaldstæði þess vegna sér-
staklega góð. Eiginlega finnst mér alveg
ótrúlegt að ekki hafi verið gerð dýralífsmynd
á Kringilsárrana en þar er mjög sérstakt
samfélag heiðgæsa og hreindýra,“ segir Ósk.
Ósk er nú þegar farin að skipuleggja aðrar
gönguferðir fyrir næsta sumar og ætlar m.a.
að ganga með Skjálfandafljóti úr Mývatns-
sveit í Nýjadal. „Þetta er gömul gönguleið
sem hefur ekki verið farin lengi. Við eigum
svo mörg svæði sem ekki hafa verið rann-
sökuð. Það er frábært en getur líka verið
skeinuhætt,“ segir Ósk og bætir við að það
sé t.a.m. ekki langt síðan Íslendingar nú-
tímans fóru að leggja leið sína um Horn-
strandir.
„Snæfellið speglaðist í
öllum smátjörnum“
Morgunblaðið/ÞÖK
Ósk Vilhjálmsdóttir hefur lóðsað meira en
þúsund ferðamenn um öræfin við Snæfell.
Ósk Vilhjálmsdóttir
Eftir Höllu Gunnarsdóttur
halla@mbl.is
„Þetta var gamalkunn tilfinning,“ segir Val-
geir Guðjónsson, tónlistarmaður, aðspurður
hvernig það hefði verið að stíga á svið með
Stuðmönnum eftir 18 ára hlé. Valgeir segir
að einhvers konar keðjuverkun hafi valdið
því að hann slóst í hópinn með Stuðmönnum
á nýjan leik, hljómsveitin Frummenn hafi
komið saman eftir 35 ára hlé og í framhaldi
af því hafi verið ákveðið að Valgeir léki með
Stuðmönnum í sumar.
„Ég gekk bara inn á sviðið og tók upp
þráðinn þar sem frá var horfið, hafði engu
gleymt og ekkert lært,“ segir Valgeir í
hæðnistóni. Að mati Valgeirs var það út af
fyrir sig skrýtin tilfinning að koma fram
undir merkjum Stuðmanna eftir svo langa
fjarveru, en þar sem þau Birgitta Haukdal
og Stefán Karl hafi gengið til liðs við Stuð-
menn í sumar hafi pressan á honum verið
minni.
Valgeir er ekki við eina fjölina felldur og
segir að þótt árið hafi verið ánægjulegt hvað
tónlistina varðar, hafi hans mesta afrek verið
endurgerð kennsluforrits sem hann hefur
unnið að í félagi við konu sína, Ástu Krist-
rúnu Ragnarsdóttur og ber nafnið nemanet.
„Við höfum lagt mikla vinnu í þetta og það
er stórkostlegt að sjá þetta verða til,“ segir
Valgeir en gert er ráð fyrir að forritið líti
dagsins ljós í ársbyrjuun. „Það má því segja
að þetta ár hafi verið viðburðaríkt og búið sé
að leggja grunn að ýmsu sem getur gert
næsta ár spennandi og skemmtilegt.“
Valgeir viðurkennir að tónlistin hafi að
sumu leyti þurft að lúta í lægra haldi fyrir
námsgagnagerðinni en það hafi þó sína kosti.
„Það verður þá bara þeim mun ánægjulegra
að taka til við tónlistariðkun á nýjan leik,
orðinn skemmtilega hungraður,“ segir Val-
geir að lokum.
„Hafði engu gleymt
og ekkert lært“
Valgeir Guðjónsson
Morgunblaðið/ÞÖK
Valgeir í miklum ham á tónleikum. Með honum á myndinni eru Stefán Karl og Jakob Frímann
Eftir Friðrik Ársælsson
fridrik@mbl.is