Morgunblaðið - 31.12.2006, Blaðsíða 22

22 SUNNUDAGUR 31. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Árið 2006 er í mínu minnimjög gott ár,“ segirHrund Rudolfsdóttir,framkvæmdastjóri L&H
eignarhaldsfélags, sem m.a. rekur
Lyf og heilsu, og formaður Sam-
taka verslunar og þjónustu.
„Ef litið er yfir farinn veg innan
SVÞ þá er einna eftirminnilegust
sú tilraun sem gerð var til að sam-
eina SVÞ og Félag íslenskra stór-
kaupmanna. Sú tilraun gekk ekki
eftir en aftur á móti kom margt já-
kvætt út úr henni. Ég er sannfærð
um að þessi sameining sem stefnt
hefur verið að muni koma seinna.
Einnig er mér eftirminnilegt það
frumkvæði Samtaka atvinnulífsins
að ganga til kjarasamninga fyrr en
áformað var, það frumkvæði var til
að reyna að sporna við vaxandi
verðbólgu og mér sýnist að þetta
framtak hafi orðið til þess, með
öðru, að ná betri tökum á efna-
hagsástandinu.
Hvað snertir starfið hér hjá
L&H þá hafa verið miklar skipu-
lagsbreytingar. Ég hef á árinu
fært mig úr daglegum rekstri yfir
í fjárfestingar og fjármögnun sem
hefur verið mér mjög lærdómsríkt.
Ég er viðskiptafræðingur og hef
fram að þessu starfað meira á
rekstrarlegum vettvangi, þetta er
því nýtt fyrir mér. Einkum finnst
mér áhugavert að annast fjárfest-
ingar erlendis.
Þess má geta að í sumar sem
leið keyptu L&H fyrirtæki í Make-
dóníu, sem var mjög skemmtilegt
ferli. Þetta er lyfsölukeðja sem
samanstendur af 34 apótekum og
þeim fylgir heildsala. Ég hafði
ekki áður komið til Makedóníu en
landið kom mér á óvart. Ég vissi
ekkert um landið en leist vel á
það.
Innanlands hafa sem kunnugt er
verið miklar breytingar og það
framtak sem gert var til lækkunar
matvælaverðs standa upp úr, frá
mínum bæjardyrum séð. Óneit-
anlega er spennandi að sjá hvað
gert verður næsta ár, sem er
kosningaár, hvort menn halda
áfram á þessari braut, ekki er van-
þörf á því, margt á eftir að gera til
að matvæli verði á samkeppn-
ishæfu verði við önnur Norð-
urlönd. Þetta á raunar ekki aðeins
við um matvæli, þetta á líka við
um ýmsar aðrar vörur.
Í einkalífinu hefur líka dregið til
tíðinda, við hjónin ákváðum að
bæta við þriðja barninu og það á
að fæðast í mars nk., ef allt geng-
ur vel.
Svona ákvörðun er ekki tekin í
skyndi og mun óhjákvæmilega
hafa talsverð áhrif á jafnvægið
milli heimilis og vinnu, a.m.k. til
skamms tíma. Fyrir á ég tvær
telpur, átta ára og tólf ára, þannig
að þær eru vel komnar af höndum
og allt orðið mjög þægilegt. Með
nýju barni aukast annir því mjög.
Stóran hluta af árinu sem er að
líða stóðum við, ég og maðurinn
minn Kristján Óskarsson, í stórum
breytingum á húsinu okkar sem er
gamalt og þarfnaðist endurnýj-
unar. Ég ætla rétt að vona að þær
breytingar séu nú senn yfirstaðn-
ar.“
Hrund Rudolfsdóttir framkvæmdastjóri L&H eignarhaldsfélags
Nýtt barn á nýju ári!
Morgunblaðið/Sverrir
Í lok sumars varð slysaalda sem fékkliðsmenn áhugahóps um tvöföldunReykjanesbrautar til að láta meira tilsín taka í umferðaröryggismálum,
segir Steinþór Jónsson. „Þrátt fyrir að tvö-
földun Reykjanesbrautar sé bara hálfnuð er
árangurinn á allra vitorði og því töldum við
okkur bera siðferðilega skyldu til þess að
miðla því sem hefur áunnist í okkar baráttu.
Það leiddi til stofnunar Samstöðu. Mikill
fjöldi fólks alls staðar af landinu vildi leggja
sitt af mörkum en vantaði farveg. Við lögð-
um áherslu á samstöðu og afmörkun verk-
efna innan baráttuhópa um allt land sem þá
vinna markvisst að málunum á sínu svæði.
Við vildum horfa lengra fram í tímann og
hafa markmiðin skýr. Við spyrjum okkur
fyrir hverju við viljum berjast og hvað við
gerum sjálf til þess að ná fram þeirri breyt-
ingu? Fyrir þessu stendur Samstaða,“ segir
hann.
Ánægjuleg velgengni
„Fyrir mig persónulega stendur það helst
upp úr á árinu hversu vel hefur gengið í
fjölskyldufyrirtækinu, hjá fjölskyldunni og í
pólitíkinni en ég starfa einnig sem bæj-
arfulltrúi í Reykjanesbæ. Hótel Keflavík
varð 20 ára nú í maí og Hildur Sigurð-
ardóttir konan mín varð fertug í sama mán-
uði. Þessi tímamót fengu mig til að hugsa
til þess hversu ung við vorum þegar hótelið
var stofnað og við stórfjölskyldan hófum að
berjast fyrir ferðaþjónustu á svæðinu. Þeg-
ar maður horfir tilbaka fyllist maður
ánægju yfir þeirri velgengni sem við höfum
notið. Einnig hefur verið gaman að taka
þátt í þeirri uppbyggingu sem orðið hefur í
Reykjanesbæ síðustu árin. Við fórum í sigl-
ingu um Karíbahafið í tilefni af fertugs-
afmæli konunnar, með systur minni og
hennar maka sem einnig urðu fertug á
árinu. Þetta var yndisleg ferð og áfanga-
staðir sem við höfðum ekki heimsótt áður.“
Steinþór segir að meðaltali hafi sex bana-
slys orðið á Reykjanesbraut á ári áður en
hún var tvöfölduð að hluta, en nú hafi ekki
orðið þar banaslys í tæp þrjú ár. „Þegar ég
hugsa til þeirra skelfilegu banaslysa sem
orðið hafa á árinu kemur upp í hugann
hvernig útkoman hefði orðið ef úrbætur á
Reykjanesbrautinni hefðu tafist eitthvað
frekar,“ segir hann.
Fyrr í mánuðinum voru settir upp 52
krossar á Suðurlandsvegi í nafni bar-
áttuhóps innan Samstöðu til þess að minn-
ast þeirra sem látist hafa þar í bílslysum.
„Maður veltir því fyrir sér hvort tvöföldun
á ákveðnum kafla á Suðurlandsvegi sem
fyrst myndi ekki hafa sömu áhrif og á
Reykjanesbraut. Síðustu vikur höfum við
unnið að því að koma Samstöðu á legg
þannig að fólk viti fyrir hverju við erum að
berjast. Þessa dagana erum við að undirbúa
auglýsingaherferð með stuðningi FÍB, Um-
ferðarstofu og fleiri aðila.Við höfum þá sýn
að berjast fyrir umferðaröryggismálum á
jákvæðan hátt og í staðinn fyrir að gagn-
rýna yfirvöld endalaust viljum við styðja
þau og aðra tengda aðila til að vinna að
settu markmiði. Markmið okkar er slysa-
laus sýn árið 2007 í umferðinni. Einhverjum
kann að þykja það háleitt markmið en að
okkar mati má takmarkið aldrei vera
minna. Við megum ekki falla í þá gryfju að
sætta okkur við meðaltal slysa á síðustu ár-
um sem góðan árangur. Í dag er vinna í
gangi hjá Samstöðu um gerð Íslandskorts
sem sýnir hvernig við viljum að umferð-
armannvirki verði á Íslandi eftir 20–30 ár.
Sú framtíðarsýn hefur aldrei verið lögð
fram áður á þennan hátt en við teljum að ef
ekkert markmið er sett, sé erfitt að ná ár-
angri. Þegar myndin liggur fyrir getum við
tekist á, á skynsamlegum nótum, um hver
forgangsröðin á að vera,“ segir Steinþór
Jónsson.
Steinþór Jónsson formaður Samstöðu
Markmið okkar er
slysalaus umferð
Morgunblaðið/G.Rúnar
Áárinu sem er að líða hefur veriðmikil umræða um innflytjendamál.Ég hef alltaf haldið því fram aðvið eigum ekki að tala um „vanda-
mál“, heldur „málefni“. Og þótt umræðan
hafi í einstaka tilvikum verið skuggaleg, þá
finnst mér standa upp úr að fólk hefur
reynt að tala af hreinskilni,“ segir Tatjana
Latinovic.
Tatjana er formaður Samtaka kvenna af
erlendum uppruna, situr í innflytjendaráði,
stjórn Alþjóðahússins og stjórn Kvenna-
athvarfsins. Hún segir að í þessu fé-
lagsstarfi hafi hún kynnst ótrúlega mörgum
konum og körlum og fengið staðfest hversu
mikill fjölbreytileiki er í innflytjendahópn-
um. „Hóparnir eru ólíkir og innan hvers
hóps er fjölbreytileikinn líka mikill. Mér
finnst mjög áberandi núna að aðflutt fólk
notar íslenskuna sem fyrsta mál, í stað þess
að skipta yfir í ensku, eins og var algengt. Í
þessum hópi felast miklir möguleikar. Þarna
eru hæfir einstaklingar, sem finnst gott að
búa hér.“
Tatjana segir að eitt af viðfangsefnum
hennar sé heimilisofbeldi og ofbeldi gegn
konum, en varast þurfi að bendla slíkt sér-
staklega við erlendar konur. „Ástæða þess
að við þurfum að huga sérstaklega að er-
lendum konum í þessu samhengi er að þær
vantar oft það öryggisnet sem íslenskar
konur hafa og vita ekki hvert þær geta snú-
ið sér.“
Umræðan stundum á villigötum
Umræðan um innflytjendur er stundum á
villigötum, að mati Tatjönu. „Ýmis málefni
eru flokkuð undir samheitið innflytj-
endavandamál, þótt það sé rangnefni. Ég
nefni til dæmis umræðuna um búsetu fólks í
ólöglegu húsnæði. Ég vil alls ekki líta á það
mál sem eitthvert innflytjendamál, þetta er
félagslegt vandamál sem þarf að leysa á
réttum vettvangi. Með því að spyrða óskyld
málefni við innflytjendur er hætt við að þau
mál hverfi, sem í raun brenna á innflytj-
endum.“
Ýmislegt í umræðunni um innflytjendur
þótti Tatjönu ánægjulegt. „Flestir, ef ekki
allir stjórnmálaflokkar, kunna að meta
framlag innflytjenda til samfélagsins. Ég
held að samtök innflytjenda og einstaka
innflytjendur sem hafa tjáð sig um málefni
sem að þeim snúa, skipti miklu máli í mótun
þeirrar umræðu. Hér á landi gera menn sér
grein fyrir að innflytjendur eru ekki bara
„erlent vinnuafl“ heldur einstaklingar og
fjölskyldur sem hafa kosið að setjast hér að
og vilja fá að taka þátt í samfélaginu. Þetta
eru ekki vinnuvélar, heldur nýir íbúar
landsins. Til þess að gera fólki kleift að
skapa sér sómasamlegt líf hér á landi þurf-
um við að huga að ýmsu, sérstaklega skóla-
kerfinu.“
Tatjana segir að helsta áhyggjuefni henn-
ar sé hvort íslenska skólakerfið sé í stakk
búið til að taka á móti öllum þeim fjölda
barna af erlendum uppruna sem flytjast
hingað. „Þar skiptir ekki máli hvort fjöl-
skyldan býr hér aðeins í örfá ár, það er
langur tími í lífi barnanna. Ég held að það
væri mikil gæfa fyrir íslenskt samfélag ef
tekst að taka vel á móti þessum börnum.“
Látrabjarg og Kalifornía
Á árinu sem er að líða hefur Tatjana tek-
ið þátt í að kynna íslenska menningu í Serb-
íu og serbneska menningu hér á landi. Hún
segir að sér þyki mjög gaman að fá að taka
þátt í að leiða þessi heimalönd sín saman.
Þegar Tatjana er ekki upptekin við störf
sín í þróunardeild Össurar hf. eða ýmis fé-
lagsstörf í þágu innflytjenda hefur hún
gaman af að ferðast. „Í sumar fór ég í
fyrsta sinn til Vestfjarða, að Látrabjargi.
Svo þræddi ég líka strandlengju Kaliforníu,
frá San Francisco suður til San Diego. Mað-
urinn minn hafði reyndar á orði á því ferða-
lagi að landið minnti sig á Ísland, en líklega
hefur þar ráðið mestu að það rigndi á okkur
allan tímann,“ segir hún og hlær við.
Tatjana Latinovic formaður Samtaka kvenna
af erlendum uppruna á Íslandi
Flestir meta framlag
innflytjenda
Morgunblaðið/Árni Sæberg