Morgunblaðið - 27.02.2007, Side 35

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. FEBRÚAR 2007 35
gleði eru systur og sá sem upplifir
gleðina, eins og við höfum fengið að
njóta með Óla, upplifir söknuðinn
sárari því að við vitum hvers er að
sakna.
En nú er komið að leiðarlokum og
ég þakka Óla samfylgdina. Skaginn
hefur tapað úr litrófinu og er lit-
lausari núna við brottför Óla.
Elsku Júlla, Baldur, Auður, Ell-
en, Gaui, Ragnhildur, Biggi og fjöl-
skyldur. Ég votta ykkur mína
dýpstu samúð og bið algóðan Guð
að gefa ykkur styrk. Ég þakka fyrir
allar yndislegu minningarnar. Megi
þær verða ljós í lífi ykkar og milda
söknuðinn.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama.
En orðstír
deyr aldregi
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Sigrún Ríkharðs.
Enn á ný erum við rækilega
minnt á hversu hverfult lífið er,
hversu stutt er á milli iðandi lífs og
dauða, hversu lítið við mannanna
börn vitum. Ekkert okkar grunaði
að í byrjun þessa mánaðar væri Óli
á leiðinni frá okkur. Kátur og hress
gekk hann að störfum sínum, mætti
sérhverjum viðskiptavini með sína
einstöku þjónustulund sem honum
var í blóð borin. Góðlátlega glettinn
og smástríðinn var hann eins og
venjulega, þegar við hittumst dag-
inn áður en hann veiktist svo hast-
arlega að aldrei var raunhæf von
um að bata yrði náð. Tveim vikum
síðar kveðjum við hann í hljóðri
bæn með óskum um góða ferð þang-
að sem okkur öllum er ætlaður stað-
ur einhvern tímann.
Við fengum að vera með honum
og fjölskyldunni hans síðustu dag-
ana. Enn og aftur fengum við að
sannreyna hvað Júlla hans er sterk
og skynsöm. Trúarvissa hennar
hjálpaði honum og öllum þeim sem
voru nálægt að sætta sig við það
sem enginn fær breytt.
Við sem höfum notið áralangrar
vináttu Óla erum óendanlega þakk-
lát fyrir allar góðu minningarnar
sem hann skilur eftir. Okkur finnst
við hafa verið þiggjendur í öll þessi
ár, greiðvikni og velvilja í okkar
garð var ávallt viðbrugðið. Það var
alveg sama hvað var kvabbað, alltaf
tími, ekki nema ánægjan að geta
orðið að liði. Aldrei gleymum við
þegar Óli og Júlla tóku að sér að
passa fjögurra mánaða gamlan son
okkar í heila viku meðan við fórum
til útlanda. Trúlega hefðum við
fáum öðrum treyst fyrir honum og
það var eins og annað, ekki nema
sjálfsagt. Gestrisnara fólk er vand-
fundið, alltaf opið hús fyrir vini og
vandamenn. Að eiga trausta vini í
blíðu og stríðu er gjöf sem fleytir
okkur yfir ótrúlega hjalla, þar sem
einlægnin og góðviljinn ræður ríkj-
um og ekki þarf að leika einhverja
rullu. Maður fær að vera maður
sjálfur með kosti sína og galla. Við
gátum alltaf treyst því að það sem
sagt var heima hjá Óla og Júllu fór
ekki lengra. Þar fengum við svo oft
kærkomna útrás eftir amstur dags-
ins. Óli var ekki maður sem flíkaði
sínum tilfinningum eða otaði sér
fram. Hann var einstaklega hógvær
og lítillátur, næstum feiminn. Í
góðra vina hópi gat hann náð sér á
flug með frábæru skopskyni. Hann
hafði gaman af að láta reyna á trú-
girni okkar hinna, við sjáum hann
fyrir okkur hlæja innilega eftir að
hafa platað okkur svolítið.
Óli hafði gaman af tónlist og söng
á árum áður meðal annars með
Dúmbó. Óli hafði prýðilega söng-
rödd. Átti ekki langt að sækja tón-
listaráhugann, Theodór Einarsson
faðir hans var kunnur á sinni tíð á
tónlistarsviðinu.
Óli vann nánast alla sína starfs-
ævi við ýmiss konar verslunarstörf.
Hann var eftirsóttur starfsmaður.
Það er óhætt að fullyrða að hann
hafi verið gæfumaður. Gæfa hans
var hans létta lund, jákvætt viðhorf
til samferðamannanna en mesta
gæfa hans var hans góða kona,
börnin hans og barnabörnin, sem
hann var svo innilega stoltur af. Við
söknum góðs vinar og biðjum fólk-
inu hans öllu allrar blessunar um
ókomna tíð.
Far í friði, góði vinur, hafðu þökk
fyrir alla tryggðina.
Ingibjörg og Haraldur.
Enginn ræður sínum næturstað.
Á þetta voru fjölskylda og vinir
Ólafs harkalega minnt, er hann
veiktist skyndilega og var dáinn
tveimur vikum seinna. Hann hét
Ólafur Theodórsson, en í daglegu
tali kallaður Óli Tedda. Óli var einn
af þeim sönnu Skagamönnum sem
settu sterkan svip á bæinn sinn.
Fæddur og uppalinn á Skaganum
og þar fann hann Júllu lífsförunaut
sinn, og þar fæddust börnin þeirra
þrjú. Yndisleg börn sem bera for-
eldrum sínum fagurt vitni. Og á
Akranesi bjuggu þau hjónin alla tíð.
Ævistarf Óla var við verslun og
þjónustu, enda fæddur í það hlut-
verk því hann var ríkur af þjón-
ustulund og ekki síður var hann
mikill húmanisti sem kom sér vel í
samskiptum við viðskiptavinina og
löðuðust þeir að honum.
Óli var sannur vinur vina sinna,
alltaf léttur og kátur og engum
leiddist í návist hans, alltaf
skemmtilegur. Á sínum táningsár-
um söng hann með hljómsveitinni
Dúmbó. Þar söng hann Anglíu, text-
inn eftir föður hans. Þetta gerði
hann ógleymanlega vel og okkur
vinkonunum finnst enginn geta
sungið þetta eins vel og hann gerði.
Á síðasta ári réðust Óli, systur
hans og fjölskyldur þeirra í að gefa
út geisladisk með þekktustu lögum
og textum Theodórs Einarssonar
sem var þekkt gamanvísna-, dæg-
urlaga- og revíuskáld. Þetta gerðu
þau í minningu föður síns og ber að
þakka fyrir þessa perlu sem þessi
diskur er.
Nú er komið að kveðjustund, við
hjónin áttum yndislega stund með
Óla og Júllu á aðfangadagsmorgun
sl. Þá var dauðinn víðs fjarri og
okkur óraði ekki fyrir að þetta væri
í síðasta skiptið sem við hittum Óla.
Um leið og við vottum elsku Júllu
okkar, börnum, tengdabörnum,
barnabörnum, systrum og Sillu
frænku hans okkar innilegustu
samúð þökkum við honum fyrir ára-
tuga vináttu og tryggð og biðjum
honum blessunar í nýjum heim-
kynnum.
Góður guð blessi minningu Óla
Tedda.
Elsa og Jóhann.
Okkar kæri vinur Óli Tedda er
látinn. Okkur finnst það ótrúlegt,
þótt satt sé. Hann sem var í fullu
fjöri, alltaf hress og kátur, svo allt í
einu allt búið.
Við vinir hans sem haldið höfum
hópinn allt frá æskuárum, allt frá
þeim tíma þegar hann og æskuvin-
kona okkar Júlla felldu hugi saman,
kveðjum hann í dag með söknuði.
Óli var glaðvær og gleðigjafi mik-
ill, hafði yndi af söng, enda söngvari
og hljómsveitargæi á Skaganum á
sínum yngri árum. Þessir eiginleik-
ar hans nutu sín vel í okkar hópi, á
ferðum okkar innanlands og utan,
sem og öðrum ógleymanlegum sam-
verustundum. Hann var ævinlega
hrókur alls fagnaðar, orðheppinn og
fyndinn.
Við kveðjum kæran vin með
söknuði og þökkum honum sam-
fylgdina um leið og við sendum
Júllu og fjölskyldunni innilegustu
samúðarkveðjur.
Þau ljós sem skærast lýsa,
þau ljós sem skína glaðast
þau bera mesta birtu
en brenna líka hraðast
og fyrr en okkur uggir
fer um þau harður bylur
er dauðans dómur fellur
og dóm þann enginn skilur.
En skinið logaskæra
sem skamma stund oss gladdi
það kveikti ást og yndi
með öllum sem það kvaddi.
Þótt burt úr heimi hörðum
nú hverfi ljósið bjarta
þá situr eftir ylur
í okkar mædda hjarta.
(Friðrik Guðni Þórleifsson)
Dröfn, Elías, Júlíana, Jón
Trausti, Kristín, Högni,
Guðmunda, Þröstur, Frið-
gerður, Vilhjálmur.
Í dag er til moldar borinn allt of
snemma og allt of fljótt Ólafur
Theódórsson verslunarmaður á
Akranesi.
Við Óli kynntumst fyrst sem
strákaponnar í fótbolta. Síðan lá
leið okkar í spilamennsku í hljóm-
sveit sem Dúmbó hét þar sem Óli
söng og var þá aðallega leikið í fé-
lagsheimilinu Rein, og ég held að
Óli og Júlía Baldursdóttir hafi fyrst
kynnst þar sem leiddi til þess síðar
að þau urðu hjón, það var sennilega
hans mesta gæfuspor.
Seinna lágu leiðir okkar saman
þegar við unnum báðir hjá Slát-
urfélagi Suðurlands hér á Akranesi
um tíma. Nú síðustu árin höfum við
svo unnið saman hjá Olíuverslun Ís-
lands hf. hér á Akranesi þar sem
hann starfaði sem verslunarstjóri.
Þar naut hann mikilla vinsælda,
bæði hjá samstarfsmönnum og við-
skiptavinum. Það er leitun að manni
eins og Óla, svo þjónustulipur og
vildi allt fyrir alla gera.
Það er ekki ætlun mín að rekja
lífsferil Óla, það gera aðrir sem bet-
ur þekkja til, en í mínum huga var
Óli frábær félagi, skemmtilegur
maður með góðan húmor og fæddur
verslunarmaður. Hann var mikill
Skagamaður í sér, hafði mikinn
metnað fyrir okkar bæjarfélag.
Óli lék knattspyrnu í öllum flokk-
um ÍA, þar með talið í meistara-
flokki, og átti auk þess sæti í knatt-
spyrnuráði ÍA um tíma. Þá var Óli
líka mikill áhugamaður um golf og
talaði oft um að hætta að vinna 65
ára og snúa sér þá að fullu að golf-
inu.
Það er mikill missir fyrir okkur
hjá Olís á Suðurgötunni að missa
Óla en missirinn er mestur hjá Júllu
og fjölskyldu hennar.
Við Sigga biðjum góðan Guð að
blessa minningu Ólafs um leið og
við vottum Júllu og fjölskyldu
dýpstu samúð okkar.
Gunnar Sigurðsson.
Í dag kveðjum við kæran vin sem
hrifinn var á brott mjög snögglega,
langt um aldur fram. Margs er að
minnast er við sitjum hér nokkur
saman sem unnum með Óla í Skaga-
veri sem hann rak ásamt tengda-
föður sínum, Baldri Guðjónssyni, og
Karli Sigurðssyni sem báðir eru
látnir. Óli var manna hugljúfastur,
alltaf hress og kátur og skipti aldrei
skapi. „Nei“ við kúnnann var ekki
til í hans orðaforða. Hann var einn-
ig mjög bóngóður.
Margar sögur er hægt að segja
um Óla. Ein er sú að hann var að af-
greiða í Skagaveri og þurfti að fara
fram í kæli þegar kokkurinn og
sendillinn þurftu að skreppa niður á
bryggju. Óli ákveður að fara með en
á leiðinni mundi hann eftir því að
hann var í miðri afgreiðslu. Snúið
var við í skyndi og Óli kláraði að af-
greiða með bros á vör.
Ávallt var gaman að skemmta sér
með Óla og Júllu, mikið sungið og
trallað. Við viljum þakka fyrir góðar
samverustundir sem aldrei bar
skugga á. Við sendum Júllu, Baldri,
Ellen, Ragnhildi og öðrum aðstand-
endum okkar innilegustu samúðar-
kveðjur. Guð veri með ykkur.
Samstarfsfólk Skagaveri.
Góður vinur okkar og vinnufélagi
er fallinn frá, svo snöggt að við höf-
um ekki enn áttað okkur á því og
eiginlega eigum við alltaf von á því
að hann Óli labbi inn um dyrnar og
segi: „Eitthvað nýtt?“ og gantist
svo við okkur eins og hans var vani.
Það var aðalsmerki Óla hve léttur,
ljúfur og skemmtilegur hann var og
tók vel á móti öllum sem komu,
mikill mannvinur.
Oft var líflegt hjá okkur í
vinnunni og margir sem litu inn til
að spjalla og oftar en ekki var rætt
um golf sem var mikið áhugamál
Óla og fengum við að fylgjast vel
með öllu sem tengdist því. Allt feng-
um við að vita, um nýju kylfurnar
hans og hve hann hlakkaði til að
geta farið að spila golf með félögun-
um og njóta þess að vera úti í nátt-
úrunni. Óli gerði góðan dag betri
með nærveru sinni
Elsku Óli, það er svo sárt að
horfa á eftir þér, manni á besta
aldri og í blóma lífsins. Þú lifðir svo
glaðlega og gafst mikið af þér. Mik-
ið væri nú heimurinn betri ef við
hefðum fleiri Óla! Allt frá því við
kynntumst hefur þú verið okkar
besti vinur og félagi og allt sem þú
gerðir og sagðir er geymt á meðal
allra þeirra sem þú þekktir eða hitt-
ir og allir urðu vinir þínir frá fyrstu
kynnum. Við sem fengum að kynn-
ast þér eigum góðar minningar um
góðan mann, sem miðlaði gæsku
sinni og gleði til annarra. Okkur
finnst við betri manneskjur eftir að
hafa kynnst þér. Lífsgleði þín,
manngæska og þægilegt viðmót
með glettnu ívafi gerðu það að verk-
um að öllum leið vel í návist þinni,
og aldrei fórst þú í manngreinarálit.
Fyrir þér voru allir jafnir. Þú vildir
öllum vel og gerðir öllum gott.
Þannig varst þú, Óli.
Við sendum fjölskyldu þinni,
Júllu og börnunum, samúðarkveðj-
ur á þessum erfiðu tímum.
Þú lifir áfram í minningum okkar,
við söknum þín mikið, kæri vinur.
Kveðjur.
Þínar langbestu vinkonur,
Hildur og Ingibjörg.
✝
Þökkum af hlýhug auðsýnda samúð vegna andláts
og útfarar
KOLBEINS ÞORGEIRSSONAR
múrara,
Höfn, Hornafirði.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk hjúkrunarheimilisins
Skjólgarðs fyrir alúðlega umönnun.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Jóhanna D. Magnúsdóttir.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
INGVAR ÁSMUNDSSON,
lést miðvikudaginn 21. febrúar.
Útför hans fer fram frá Hallgrímskirkju fimmtu-
daginn 1. mars kl. 15.00.
Guðrún Jóhanna Þórðardóttir,
Áki Ingvarsson,
Ásmundur Ingvarsson,
Þórður Ingvarsson
og fjölskyldur.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð,
hlýhug og ómetanlegan stuðning við fráfall og útför
okkar ástkæra eiginmanns, föður, tengdaföður, afa
og langafa,
ARNÓRS FRIÐBJÖRNSSONAR,
Fossvöllum 24,
Húsavík.
Sérstakar þakkir til allra þeirra sem önnuðust hann
af mikilli alúð í veikindum hans.
Megi Guð blessa ykkur öll.
Guðrún Alfreðsdóttir,
Sigmar Arnórsson, Hafdís Kristjánsdóttir,
Sigrún Arnórsdóttir, Vorsveinn Þórgrímsson,
Árni Arnórsson, Sigríður Sif Grímsdóttir,
Aðalbjörg Katrín Arnórsdóttir,
Svavar Aðalsteinsson, Ragna Karlsdóttir,
Guðmundur Alfreð Aðalsteinsson, Sigríður Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma,
ARNDÍS KRISTJÁNSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn 7. febrúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Sérstakar þakkir fyrir umhyggju og alúð við andlát
hennar og útför.
Örn Sævar Rósinkransson, Helga Gunnarsdóttir,
Huginn Arnarson,
Hugrún Lind Arnardóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÁSBJÖRN JÓNSSON,
Stigahlíð 30,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir laugardaginn
24. febrúar.
Margrét Einarsdóttir,
Einar Ásbjörnsson
og fjölskylda.