Morgunblaðið - 31.03.2007, Síða 47

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 31. MARS 2007 47
þeim á framfæri á hógværan en bein-
skeyttan hátt. Það vissu allir hvar
þeir höfðu Stefán.
Þegar við hjónin komum að Hólum
1981 var Stefán fyrir nokkru hættur
þar sem kennari og fluttur á Sauð-
árkrók. Hann varð síðar „ríkisstjóri“
í áfengisverslun ÁTVR á Króknum.
Oft var tekið létt spjall í búðinni. Eitt
haustið var þar mikil umferð og fjöldi
fólks. Ég segi svona í léttu gríni við
Stefán: „Það er mikil traffík hjá þér
núna. Margir að koma að versla.
Hvað stendur til?“ „Já,“ segir Stefán
og brosir á sinn sérstæða og hlýja
hátt, „ég sé alltaf þegar heimabrugg-
ið hefur mistekist hjá Skagfirðing-
um, þá eykst salan í áfengisverslun-
inni, en ef tekist hefur vel þá er
nánast ekkert að gera hérna.“ Það
var alltaf stutt í kímnina.
Stefán var mikill Hólamaður og
bar afar hlýjan hug til Hólastaðar og
þess sem þar var að gerast. Við hjón-
in eigum ljúfar minningar frá kynn-
um okkar við Stefán og þökkum hon-
um samfylgdina, vináttu og góð ráð
gegnum árin.
Blessuð veri minning Stefáns Guð-
mundssonar.
Við sendum Margréti og fjölskyld-
unni allri einlægar samúðarkveðjur.
Ingibjörg Kolka og Jón
Bjarnason.
Stefán Guðmundsson, félagi okkar
úr morgunsundinu á Sauðárkróki er
látinn.
Stefán átti langa samfylgd með
Sundlauginni á Króknum. Þegar
bygging sundlaugarinnar stóð fyrir
dyrum fyrir löngu síðan og búið var
að stika fyrir grunninum, tafðist
verkið eitthvað. Vorið 1956 reyndist
erfitt að fá vinnuvélar til að hefja
framkvæmdir enda Skagfirðingar að
brjóta land til nýræktar eins og aðrir
landsmenn. Frumkvöðull sundlauga-
framkvæmdanna, Guðjón heitinn
Ingimundarson, var orðinn uggandi.
Eina bjarta vornótt hringdi síminn
hjá Guðjóni, og rödd hinum megin
spurði hvort ekki væri rétt að fara að
taka grunninn! Þar var Stefán, þá
ungur ýtumaður hjá Ræktunarsam-
bandinu, kominn, skröltandi á belt-
unum framan úr sveit og vildi nýta
bjarta vornóttina. Hófust þá fram-
kvæmdir. Stefán var alla tíð síðan
vinur Sundlaugarinnar og þótti vænt
um hana.
Stefán var um langt árabil einn af
trúföstum félögum morgunsyndara
sem byrja hvern virkan dag rétt fyrir
klukkan 7 í sundlauginni og heita
pottinum. Hann setti svip sinn á hóp-
inn. Var löngum frár á fæti, syndur
sem selur og ágætlega á sig kominn.
Hann var hlýr í lundu þarna í morg-
unsárið, hæglátur og kíminn. Hann
var hagmæltur, lumaði oft á vísum
sem hæfðu hverju tilefni, oft smá-
stríðinn en aldrei meinlegur. Með
Stefáni Guðmundssyni er genginn
góður félagi sem sárt er saknað.
Morguninn sem okkur sundfélög-
um Stefáns bárust fréttirnar af and-
láti hans, mátti líta þrjár „dívur“, all-
ar komnar af léttasta skeiði, eins og
flest okkar hinna í morgunhópnum,
þar sem þær stóðu í röð í vatninu við
norðurbakkann og gerðu æfingar í
blíðviðrinu. Þær studdu vinstri hendi
við bakkann en teygðu þá hægri til
himins og sveigðu sig tignarlega til
hliðanna, algerlega samtaka. Það var
líkt og þær væru að veifa í kveðju-
skyni til félaga okkar og vinar, Stef-
áns Guðmundssonar, sem kvaddi
þennan heim allt of snemma fyrir fá-
einum dögum.
Við, sundfélagar Stefáns, sendum
Margréti konu hans; börnum þeirra
og öðrum nánum aðstandendum
hugheilar samúðarkveðjur. Hvíl í
friði, félagi og vinur.
Morgunhópurinn í Sundlaug
Sauðárkróks.
✝ Jón Sigurðssonfæddist í Núps-
kötlu á Melrakka-
sléttu 17. júlí 1946.
Hann lést á gjör-
gæsludeild Land-
spítalans við Hring-
braut 23. mars
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Álfhildur Gunn-
arsdóttir húsfreyja,
f. 9.6. 1924, d. 5.8.
2003, og Sigurður
Þórarinn Haralds-
son, f. 15.4. 1916, d.
5.9. 1995. Þau bjuggu í Núpskötlu.
Systkini Jóns eru Haraldur, f. 2.8.
1943, Vigdís Valgerður, f. 24.1.
1954, og Kristbjörg, f. 22.10. 1968.
Dóttir Jóns og Elínar Ingólfs-
dóttur, f. 30.12. 1946, er Ragn-
heiður, f. 22.8. 1973, gift Guð-
mundi Antonssyni, f. 18.4. 1956.
Synir þeirra eru Þorsteinn Már, f.
9.4. 2002, og Breki, f. 1.6. 2004.
Jón kvæntist 11.12. 1979 Krist-
rúnu Þóru Clausen, f. 17.2. 1953,
þau skildu. Börn þeirra eru Lilja
Rós Clausen, f. 29.10. 1977, sonur
hennar er Arnar
Freyr Heiðarsson, f.
20.6. 2000, og Ár-
mann Freyr, f. 23.5.
1983. Börn Krist-
rúnar eru Halldóra
Jóhannsdóttir, f.
12.6. 1970, og
Tryggvi Þór
Tryggvason, f.
28.12. 1974.
Fyrrverandi sam-
býliskona Jóns er
Hrafnhildur Ein-
arsdóttir, f. 30.7.
1950.
Jón starfaði sem ungur maður á
síldarplönum á Raufarhöfn. Hann
var kokkur til sjós. Lærði bifvéla-
virkjun á BSA á Akureyri 1965–
69 og starfaði mikið við réttingar
á bílum á verkstæðum í Reykja-
vík. Auk þess átti hann trillu sem
hann reri á um tíma. Síðast starf-
aði hann hjá Flugmálastjórn á
Reykjavíkurflugvelli sem braut-
ryðjandi.
Útför Jóns verður gerð frá
Snartarstaðakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Elsku pabbi, nú hefur þú kvatt
þennan heim og fetað nýjan stíg. Það
er mjög erfitt fyrir okkur að horfast í
augu við þá staðreynd að þú sért dá-
inn. Þrátt fyrir erfið veikindi von-
uðum við alltaf að þú fengir heilsuna
aftur og gætir notið lífsins nýr og
betri maður. Við erum þó þakklát
fyrir að hafa verið hjá þér kvöldið áð-
ur en þú fórst í aðgerðina. Það var
gott að geta kvatt þig almennilega.
Þau verða alltaf minnisstæð orðin
þín þarna um kvöldið, þegar þú sagð-
ist ekkert vera kvíðinn og að leiðin
lægi bara upp á við eftir aðgerðina.
Hvíldu í friði, elsku pabbi, og
hafðu þökk fyrir allt.
Þín börn,
Ármann Freyr og Ragnheiður.
Hann situr
í húsi undir hamri
við brimsorfna vík
og hlustar á öldurnar
líða yfir landið
(Einar Már Guðmundsson)
Elskulegur bróðir minn er látinn,
allt of snemma eins og svo margir,
en eigi má sköpum renna.
Ég átti þá von fyrir þína hönd að
þú myndir öðlast bata og fengir
tækifæri til að framkvæma drauma
þína, sem voru margir, og njóta.
Við deildum áhuga á ættfræði og
mörg samtöl okkar urðu býsna löng
þegar rætt var um menn og málefni.
En þú varst hafsjór af fróðleik um
ýmislegt og uppfræddir mig.
Oftar en ekki hafðir þú komið
höndum yfir fágætar bækur sem
opnuðu nýja sýn á málefnin.
En ég mun geyma með mér þín
síðustu ráð mér til handa og jafnvel
fara eftir þeim.
Samúðarkveðjur til allra aðstand-
enda.
Vigdís.
Framundan eru páskar, ein mesta
hátíð kristinna manna er við minn-
umst upprisu Jesú Krists, en auðvelt
er fyrir þann sem þekkir náttúruna á
Melrakkasléttu árið um kring að
hugsa sér að einmitt þar komist fólk
einna næst því að upplifa upprisuna,
frá myrkri, auðn og kyrrð vetrarins
til miðnætursólar og iðandi fuglalífs
um Jónsmessuna. Þarna við ysta haf
fæddist Jón bróðir minn, í gamla
torfbænum í Núpskötlu og ólst upp
við kjör þess tíma og nægjusemi sem
reyndar fylgdi foreldrum okkar alla
tíð. Eins og tíðkaðist til sveita tók
hann snemma þátt í störfum heima
fyrir.
Til eru sögur af skotvopnanotkun
þeirra bræðra frá ungaaldri sem
ekki mun hafa verið öllum að skapi
en sú kunnátta var og er nauðsynleg
á þessum stað til að halda niðri vargi,
ekki síst sjálfum melrakkanum og
þeim óboðna gesti minknum, sem
feðgarnir voru óþreytandi við að elta
uppi um árabil. Eitt af skyldustörf-
unum á tímabili var að fara með
póstinn á bæi á Vestur-Sléttu, en
faðir okkar var þá landpóstur. Oftast
voru hestar notaðir í þessar ferðir en
þegar Jón hafði eignast reiðhjól hjól-
aði hann gjarnan með póstinn og þó
okkur sem búum á þessu svæði finn-
ist vegurinn um Sléttuna ekki vera
merkilegur í dag var hann eðlilega
mun verri um 1960. Strax sem strák-
ur var Jón liðtækur í eldhúsinu, en
móðir okkar var einkar lagin við að
gefa lausan tauminn þeim sem
áhuga höfðu til þeirra verka, þessi
reynsla nýttist honum auðvitað vel
síðar, ekki síst er hann fór að starfa
sem kokkur til sjós. Jón stundaði um
tíma bílaréttingar við frumstæðar
aðstæður heima í Núpskötlu en
seinna eignaðist hann eigin bát,
Blysfara ÞH27, sem hann reri á til
handfæraveiða, oft við annan mann,
t.d. reri eiginmaður minn með hon-
um sumarið 1988. Ekki þótti þeim fé-
lögum gáfulegur hásetinn sem senda
þurfti í land vegna sjóveiki og gerðu
óspart grín að undirritaðri á eftir en
bróðir minn var mikill grallari og
sagði oft sögur af uppátækjum sín-
um frá yngri árum. Hann kallaði
gjarnan eigur sínar skondnum nöfn-
um eins og Græna byltingin, Töfra-
teppið og Svörtuloft, „Kaupfélags-
stjórasvítan“ var um tíma til reiðu í
Krummahólum sem ég og mitt fólk
nutum góðs af. Þá átti hann það til að
finna upp saklaus uppnefni eins og
Sjálfbjörg og Krita gamla, sem til-
heyra mér. Bróðir minn var vel gef-
inn, hann var fróður um menn og
málefni, þar á meðal um báta og út-
gerðir, enda vel lesinn og hafði gam-
an af því að segja sögur. Að eigin
dómi hafði hann þó hlotið miður
æskilegt gen sem leiddi til áfengis-
sýki en með viljastyrk og aðstoð
tókst honum að losna frá þessum
óvini og var eftir það ötull liðsmaður
hjá SÁÁ og tíðrætt um þau mál. Líkt
og farfuglarnir var hann væntanleg-
ur norður og talaði oft um að „sækja
sér vorið“. Ýmislegt bendir til að það
vori snemma í ár nú þegar hann er
lagður af stað í sína síðustu ferð
norður. Ég er þakklát fyrir þá til-
viljun að ég var hjá honum á hinstu
stundu og vil að leiðarlokum þakka
honum alla hans greiðvikni í minn
garð, ekki síst umhyggju hans fyrir
Agnari í vetur.
Kristbjörg.
Jón Sigurðsson
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓN MAGNÚSSON,
Kirkjuvegi 10,
Keflavík,
er látinn.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju miðvikudaginn
4. apríl kl. 11.00.
Lilja Þórðardóttir,
Hrafnhildur Jónsdóttir, Karl Antonsson,
Númi Jónsson, Ásdís Gunnlaugsdóttir,
Sigurveig Una Jónsdóttir, Jónas Pétursson,
Sif Jónsdóttir, Iljaz Sada,
afabörn og langafabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
BORGÞÓR JÓNSSON,
lést á Landspítalanum við Hringbraut miðviku-
daginn 28. mars.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík mánu-
daginn 16. apríl kl. 15.00.
Halldóra Guðmundsdóttir,
Guðmundur Borgþórsson, Margrét Tryggvadóttir,
Arndís Borgþórsdóttir, Ísleifur Gíslason,
Jón Gunnar Borgþórsson, Kristín Jóhannsdóttir,
Ólafur Borgþórsson, María Lea Guðjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
ÞORSTEINS JÓSEFS STEFÁNSSONAR
frá Jaðri,
Vopnafirði.
Bestu þakkir til allra sem önnuðust hann síðustu
árin og einnig til þeirra sem heimsóttu hann og
sýndu honum vináttu og tryggð.
Heiðrún Þorsteinsdóttir, Hermann Hansson,
Aðalbjörg Þorsteinsdóttir, Viðar Bjarnason
og fjölskyldur.
✝
Móðir okkar,
STEINUNN ARNÓRSDÓTTIR BERGLUND,
lést í Stokkhólmi miðvikudaginn 28. mars.
Útförin fer fram í Stokkhólmi fimmtudaginn
26. apríl.
Margaretha Berglund,
Kristína Berglund Fries.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
HALLDÓRA JÓNSDÓTTIR
frá Ólafsfirði,
til heimilis á
Hraunbúðum,
Vestmannaeyjum,
lést miðvikudaginn 28. mars.
Útförin verður gerð frá Landakirkju laugardaginn
7. apríl kl. 14.00.
Margrét Jóna Halldórsdóttir, Þorberg Ólafsson,
Ólöf Þórey Halldórsdóttir, Einar Sigurðsson,
Eyja Þorsteina Halldórsdóttir, Finnbogi Halldórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÞRÁINN GUÐMUNDSSON
fyrrverandi skólastjóri,
Sóleyjarima 1,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Grafarvogskirkju miðviku-
daginn 4. apríl kl. 13.00.
Þeir sem vilja minnast hins látna vinsamlegast láti líknarstofnanir njóta þess.
Margrét Guðmundsdóttir,
Ingibjörg Þráinsdóttir,
Guðmundur Ómar Þráinsson, Bergþóra Haraldsdóttir,
Hulda Þráinsdóttir, Helgi Kristinn Hannesson,
Margrét Þráinsdóttir, Héðinn Kjartansson,
Lúðvík Þráinsson
og barnabörn.
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800