Morgunblaðið - 31.08.2007, Blaðsíða 32

Morgunblaðið - 31.08.2007, Blaðsíða 32
32 FÖSTUDAGUR 31. ÁGÚST 2007 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR ✝ Kristján Sverr-isson fæddist í Reykjavik 14. maí 1961. Hann lést af völdum krabba- meins föstudaginn 24. ágúst síðastlið- inn á sjúkrahúsinu á Ísafirði. Foreldrar Krist- jáns eru Sverrir Þorsteinsson og Guðný W. Ásgeirs- dóttir. Eiginkona Kristjáns er Anna Valgerður Einars- dóttir og börn þeirra eru Eva Margrét Kristjánsdóttir, Linda Marín Kristjánsdóttir og Ísak Þór Kristjánsson. Foreldrar Önnu Val- gerðar eru þau Margrét Haukdal Marvinsdóttir og Einar E. Magn- ússon. Áður var Kristján í sambúð með Aldísi Stefánsdóttur, dætur þeirra eru Annetta Rut Kristjáns- dóttir og Berglind Kristjánsdóttir stjúpdóttir. Kristján lætur einnig eftir sig soninn Ásgeir Kristjáns- son, móðir hans er Sigrún Guð- mundsdóttir. Systk- ini Kristjáns eru Ásgeir Sverrisson, giftur Unni Pálínu Stefánsdóttur, Anna Karen Sverrisdóttir og Rakel Sverris- dóttir. Hálfbræður Kristjáns eru Rík- harður Sverrisson, giftur Auði Péturs- dóttur og Árni Árnason giftur Láru Jónsdóttur. Kristján ólst upp í Hafnarfirði og gekk í Lækjarskóla. Hann stundaði nám við Stýrimannaskólann í Reykja- vík og starfaði lengst af sem sjó- maður og útgerðarmaður. Síðar stundaði Kristján veitingarekstur og rak veitingahús á Akureyri. Síðastliðin ár var Kristján búsett- ur í Hnífsdal ásamt fjölskyldu sinni. Jarðarför Kristjáns fer fram frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði í dag, föstudaginn 31. ágúst og hefst athöfnin kl. 13. Elsku pabbi. Ég trúi því varla að þú sért farinn, þetta er allt svo óraunverulegt. Mér finnst eins og ég hafi fengið fréttirnar í gær um veikindi þín og síðan þá hef- ur þetta allt gerst svo hratt. En svona er víst lífið stundum óréttlátt og þó við gerum allt sem í okkar valdi stendur til að laga hlutina þá gengur það bara ekki alltaf. En við áttum mörg yndisleg ár saman og mun ég ávallt geyma þær minningar í hjarta mér. Elsku pabbi, ég vona svo innilega að þú hafir vitað hve vænt mér þótti um þig og hversu þakklát ég er fyrir allan okkar tíma saman. Þín dóttir, Annetta Rut. Elskulegur bróðir minn, hann Kiddi, er látinn. Kiddi var fallegt barn og sú fegurð óx og fylgdi honum allt til enda. Kiddi var mikill fjörkálf- ur og alltaf að gleðja aðra. Hann var svo góður og gjafmildur. Elsku bróðir minn, takk fyrir allar gleðistundirnar sem við áttum sam- an. Þeir segja þig látinn, þú lifir samt og í ljósinu færð þú að dafna. Því ljósi var úthlutað öllum jafnt og engum bar þar að hafna. Frá litlu hjarta berst lítil rós, því lífið þú þurftir að kveðja. Í sorg og í gleði þú senda munt ljós, sem að mun okkur gleðja. (Guðmundur Ingi Guðmundsson.) Ég elska þig, þín systir Anna Karen. Elsku Kiddi. Það er sárt að kveðja þig í hinsta sinn, en minningarnar sem streyma um hugann eru fullar af gleði og hlýju. Við munum þig léttan í spori og með bros á vör með einhvern góðan brandara á lofti. Þannig geymum við þig í hjört- um okkar. Þú varst stoltur af börn- unum þínum fimm en engu síðri sem frændi sem var tilbúinn að bregða á leik. Elsku Kiddi þú munt eiga góðan stað í hjörtum okkar allra að eilífu. Þú varst drengur góður, frábær faðir og eiginmaður og þín er sárt saknað af fjölskyldunni í Blikaásnum. Elsku Anna, Anetta, Ásgeir, Eva Margrét, Linda Marín og Ísak Þór. Guð veri með ykkur öllum og styrki ykkur í sorginni. Vertu Guð faðir, faðir minn, í frelsarans jésú nafni, hönd þín leiði mig út og inn svo allri synd ég hafni. (Hallgrímur Pétursson) Ásgeir, Unnur, Þórarinn Jónas og Ásthildur Guðný. Elsku Kiddi, frændi minn. Það er erfitt að horfa á eftir ungum manni í blóma lífsins sem varð að lúta í lægra haldi í snarpri baráttu við krabba- meinið. Minningarnar rifjast upp þegar horft er til baka. Mig langar til að minnast þess þegar þú og Ásgeir bróðir þinn komuð heim til mömmu (ömmu á Ljósalandi í Hveragerði). Það var alltaf fjör sem fylgdi ykkur. Eitt sinn gerðist eitt skondið atvik, þegar þið fóruð inn í fjárhúsið hans Marteins og bunduð lappirnar saman á nokkrum rollum. Þá varst þú að leika Dýrlinginn í sjónvarpinu. Aldrei var hægt að skamma þig því þú brost- ir alltaf og þitt yndislega bros bræddi alla í kringum þig. Ég vil þakka þér þennan yndislega tíma á Ljósalandi. Þú verður ætíð dýrlingur í mínum augum. Einnig þakka ég fyrir góðar stundir sem við hjónin áttum með ykkur Önnu. Í Reykjavík og á Ak- ureyri. Ég hefði viljað að þær stundir hefðu verið fleiri. Nú ert þú kominn á annað tilverustig og bræðir alla með framkomu þinni og blíða fallega bros- inu þínu. Guð blessi þig og minningu þína. Elsku Anna og börnin ykkar. Sverrir bróðir, Annetta, systkinin þín og vinir og ættingjar, megi góði guð styrkja ykkur á þessum erfiðum tím- um. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem.) Rósa Þorsteinsdóttir. Mig langar með fáum orðum að minnast Kidda frænda míns sem lést langt fyrir aldur fram þann 24. ágúst síðastliðinn. Það er skrítið að hugsa til þess að Kiddi sé dáinn, í blóma lífsins, þessi laglegi og glaðbeitti maður. Þó á milli okkar Kidda væri talsverður aldurs- munur náðum við vel saman á árum áður þó að sambandið hafi verið minna nú í seinni tíð. Það var þannig með Kidda að það var lífsins ómögu- legt að láta sér leiðast eina einustu mínútu með honum enda var hann hrókur alls fagnaðar hvar sem hann kom. Því miður var Kiddi orðin það veik- ur að hann átti ekki heimangengt á ættarmót fjölskyldunnar nú í ágúst sl., en ég minnist þess er hann kom á ættarmót fjölskyldunnar fyrir 15 ár- um hjá Ögn ömmu í Hveragerði. Þar lék Kiddi á als oddi og höfðu krakk- arnir sérstaklega gaman af honum og höfðu á orði að jafn skemmtilegum manni hefðu þau aldrei fyrr kynnst. Eitt sinn hringdi Kiddi í mig og sagðist vera á leiðinni í Hveragerði og bað mig um að hitta sig í Eden. Ég dreif mig af stað og þegar þangað var komið var Kiddi þar mættur, yfir sig ástfanginn, með glæsilega stúlku sér við hlið, sem hann vildi kynna fyrir mér. Þetta reyndist vera hún Anna sem var hans akkeri og lífsförunaut- ur til dauðadags. Fráfall hans skilur eftir stórt skarð í fjölskyldunni og verður erfitt að venjast þeirri tilhugsun að Kiddi frændi sé fallinn frá. Ég vil senda Önnu, börnunum, for- eldrum og systkinum Kidda sem og öðrum sem eiga um sárt að binda á þessum tímamótum mínar innileg- ustu samúðarkveðjur og vona að þið fáið styrk til að standast þessa erfiðu raun. Minning um góðan dreng lifir áfram Hjalti Helgason. Í dag kveðjum við góðan dreng og spyrjum hvers vegna hann þurfti að kveðja svona fljótt. Það er okkur óskiljanlegt hvers vegna svona ungir og lífsglaðir menn þurfa að fara svo fljótt frá börnum sínum og ástvinum. Það er sagt að guðirnir elski mest þá sem deyja ungir og ætli þeim eitt- hvert stórt hlutverk á öðrum stað. Það hlutverk mun Kiddi frændi án efa inna vel af hendi og láta gott af sér leiða. Hér á okkar jörð var ekkert sjálfsagðara en að hjálpa til ef eitt- hvað bjátaði á. Þannig man ég best eftir Kidda frænda mínum. Þegar Kiddi og bræður hans voru sendir í pössun til ömmu á Ljósalandi var eins og litla samfélagið hér í Hveragerði vaknaði til lífsins. Amma á Ljósalandi sá ekki sólina fyrir þess- um pollum og elskaði þá mjög heitt. Ég man að Kiddi frændi kom oft í heimsókn til ömmu sinnar og Möggu frænku sinnar í Laugaskarði. Magga hélt einnig mjög upp á frænda sinn eins og við öll gerðum sem þekktum Kidda frænda. Nú hafa þær örugg- lega tekið vel á móti honum. Frásagnargleðin og húmorinn voru honum einkar hugleikin. Alls staðar þar sem hann kom hópuðumst við í kringum hann til þess að hlusta. Það er nú svo í seinni tíð, eftir að amma hans dó, þá var eins og sam- bandið minnkaði með árunum en minningin um góðan frænda lifir. Elsku aðstandendur, ég og fjöl- skylda mín vottum ykkur innilega samúð og vonum að guð gefi ykkur og öllum styrk til þess að takast á við sorgina. Hvíl í friði, kæri vinur. Svo viðkvæmt er lífið sem vordagsins blóm er verður að hlýta þeim lögum að beygja sig undir þann allsherjardóm sem ævina telur í dögum. Við áttum hér saman svo indæla stund sem aldrei mér hverfur úr minni. Og nú ertu genginn á guðanna fund, það geislar af minningu þinni. (Friðrik Steingr.) Helgi Þorsteinsson. Vinur. Þegar maður á kyrrlátu kvöldi situr og hugsar um góðar stundir í félagsskap Kristjáns kemur orðið vinur upp í hugann og á svip- stundu breytist það í hugtak – ánægjulegt hugtak. Það hefur svo djúpstæða merkingu. Við Kristján vorum fyrst og fremst vinir. Leiðir okkar lágu saman fyrir ekki svo löngu en tíminn er afstæður og vinskapur ekki á nokkurn hátt tengdur tíma. Vinskapur byggist á svo mörgu öðru. Hjá okkur Kristjáni byggðist vinskap- urinn á gagnkvæmu trausti, einlægni og virðingu. Við vorum einfaldlega vinir án nokkurra skuldbindinga – vinir af einlægni. Kristján var þannig af guði gerður að honum tókst ævin- lega að hrífa með sér fólk – kannski af því að hann talaði við alla af virðingu – oft í glettni – en alltaf af virðingu. Kristján kunni líka þá list að hlusta, hlusta á það sem fólk hafði að segja. Ég hef fáum kynnst sem hefur verið eins auðvelt að tala við. Áreynslulaust gátum við rætt málin, engar fyrirfram ákveðnar skoðanir, engar reglur til að fylgja – bara samræður sem þróuðust út frá eðli málsins. Það er í mínum huga náðargjöf að kunna slík sam- skipti. Þá náðargjöf hafði Kristján. Kannski náðum við svo vel saman vegna sameiginlegs eiginleika okkar, en Kristján var ansi virkur, svona hálfofvirkur á stundum – ekki ólíkur sjálfum mér. En við þurftum aldrei að eyða miklum tíma í spekúlasjónir, slógum fram hugmyndum og sam- þykktum eða ekki – allt gert á svip- stundu. Báðir eirðarlausir í eðli okkar – höfðum gaman af því að skreppa og skoða, vera á sveimi og fylgjast með. Sjálfsagt þótti mörgum nóg um, en svona var bara Kristján og mér líkaði það vel – fann svo góða samsvörun í þessu, enda urðum við vinir. Og nú sakna ég Kristjáns – vegna svo margs – allt er svo miklu hægara – lífið svo fátækara og tómleikinn mikill. Ég er búinn að missa góðan vin. En þeir sem mest hafa misst eru þau sem hann elskaði mest. Anna, Eva, Linda, Ísak, Annetta og Ásgeir. Í hjörtum þeirra er sorg sem seint mun hverfa. Elsku vinir, Kristján mun alla tíð eiga pláss í hjarta okkar enda ást- kær eiginmaður og faðir. Og góður vinur. Þorleifur Ágústsson. Kærleiksríkur eiginmaður og faðir er fallinn frá í blóma lífsins eftir stutta en erfiða baráttu við krabbamein. Eft- ir stöndum við hin harmi slegin og reið almættinu fyrir að kalla hann til sín frá konu og ungum börnum. Eftir að Kristján og Anna, besta vinkona mín, kynntust og hófu búskap voru þau búsett fyrir sunnan en fluttust svo norður til Akureyrar þar sem Krist- ján stóð í veitingahúsarekstri um ára- bil. Fyrir nokkrum árum fluttust þau vestur og þar áttu þau sín bestu ár saman. Fyrir vestan kynntust þau yndislegu fólki og eignuðust góða vini sem hafa staðið þétt við bakið á þeim í veikindum Kristjáns. Kristján var mikill fjölskyldumaður, Anna og börn- in voru honum allt. Þegar Ísak litli fæddist í fyrra var pabbi hans óend- anlega glaður og stoltur. Áfallið var því skelfilegt þegar hann veiktist stuttu eftir fæðingu hans. Það var aðdáunarvert hvernig hann tókst á við veikindi sín og barðist af öllu afli allan tímann. Allt leit vel út um tíma en svo fannst nýtt mein. Þrátt fyrir aðra meðferð tókst ekki að hemja fram- gang sjúkdómsins en Kristján trúði því alltaf að hann myndi hafa betur. Önnu, börnunum og öðrum aðstand- endum sendum við okkar innilegustu samúðarkveðjur. Björk, Gunnar og börnin. Kristján Sverrisson  Fleiri minningargreinar um Krist- ján Sverrisson bíða birtingar og munu birtast í blaðinu á næstu dögum. ✝ Innilegar þakkir færum við þeim sem sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför móður okkar, ömmu, langömmu, tengdamóður og systur, KRISTÍNAR AÐALHEIÐAR ÓSKARSDÓTTUR (Öllu), Þórufelli 18, Reykjavík. Þökkum starfsfólki Líknardeildar Landspítalans í Kópavogi fyrir af- bragðs góða og alúðlega umönnun og hjúkrun og einnig sérstaklega Karitas konum. Vigdís, Bjarney, Sigurrós, makar, barnabörn, barnabarnabörn og systkyni. ✝ Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma, GÍSELA GUÐMUNDSSON frá Steig, Silfurbraut 10, Höfn, verður jarðsungin frá Skeiðflatarkirkju í Mýrdal laugadaginn 1. september kl.14:00. Róshildur V. Stígsdóttir, Jón Sigmar Jóhannsson, Ólafur Stígsson, Ásrún Helga Guðmundsdóttir, Jóhanna Stígsdóttir, Reynir Ólason og barnabörn. ✝ Elskuleg eiginkona, móðir, tengdamamma, amma og langamma, ANNA HÓLM KÁRADÓTTIR, Hamrahlíð 6, Egilsstöðum, lést á heimili sínu þriðjudaginn 21. ágúst. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Guðmundur Þorleifsson, Kári Hólm Guðmundsson, Anna Kristín Guðmundsdóttir, Birna Guðmundsdóttir, Stefán Guðmundsson, Þórleifur Guðmundsson, Guðrún Sigurðardóttir, Guðríður Björg Guðmundsdóttir, Örn Stefánsson, Guðmundur Hólm Guðmundsson, Margrét Arnardóttir, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, KRISTMUNDUR BJÖRNSSON, Tjarnarlundi 10b, Akureyri, andaðist á heimili sínu miðvikudaginn 29. ágúst. Útför auglýst síðar. Fanney Kristmundsdóttir Guðmundur B Kristmundsson Viðar Kristmundsson og fjölskyldur.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.