Skinfaxi - 01.02.1916, Blaðsíða 6

22
SKINFAXI
garð svo sem viða er um jafnaðarstefnuna
og hinn svonefnda Georgisma. Forgöngu-
mönnum Réttar mun hafa verið ljós þessi
aðstaða, og þeir ekki hræddir við hana.
Reynslan sýnir að i félagsmálum er erfitt
að finna allsherjarlæknislyf, sem á við
allar meinsendir, undir öllum kringum-
stæðum. Þvert á móti verður sú raunin
á, að framfaramennirnir hafa holl ráð,
hvaðan sem koma, og svo mun hér verða.
Framfarir okkar munu ekki verða bundn-
ar við neitt eitt fræðikerfi, heldur hitt að þær
flýti fyrir viðreisn þjóðarinnar. Þing og
stjórn eru farin að nota úrræði jafnaðar-
manna (skipaeign, landsjóðsverslun), og
Georgisma (verðhækkunarskattur síðasta
þings o. fl.). Og fyrst að svo er komið,
þá getur varla verið nein goðgá að fræða
íslenska kjósendur um leiðcirljós þing-
mannanna í vandasömustu málunum.
En þó að gert sé ráð fyrir, að gagn verði
að Rétti, þá mun tæplega hugsað hærra
með tekjurnar, en að borga pappír og
prentun ; ritgerðir um félagsmál ná sjaldan
almennum vinsældum, og svo mun enú
verða. Dálítill misskilningur er það, sem
bólað hefir á hjá sumUm, er lesið hafa
ílétt, að ungmennafélögin væru á nokkurn
hátt við ritið riðin. Stafar það líklega
af þvi, að sumir styrktarmenn þess hér á
Suðurlandi eru í sambandsfélaginu. En
engum mun annara um en þeim, að ung-
mennafélögin haldist algerlega utan við
landsmálastormana, og að þau verði eins
og hingað til vígi æskumannanna en ekki
hinna fullorðnu.
íþréttaskóli Frakka.
Margt gott fellur í valinn fyrir eldi og
voptium og eitt af þvi er íþróttaskólinn i
Reims. Þar hefir nú geisað stórskotahríð
i meira en ár og mun nú varla standa
steinn yfir steini af einni hinni merkileg-
ustu stofnun, sem til var í veröldinni.
Frakkar tóku þátt i Olympiuleikjunum í
Stokkhólmi, en þóttust fara litla frægðar-
för, enda voru þeir lítt við búnir. Varð'
þetta atvik til þess, að vekja þjóðarmetnað
þeirra í íþróttamálinu, og gerðu þeir marg-
ar ráðstafanir til að gerbreyta hinu líkam-
lega uppeldi þjóðarinnar. Merkilegust
þeirra aðgerða var stofnum íþróttaskólans
í Reims. Það var nokkurskonar Aþena á
20. öldinni. Þar voru hentugir leikvellir
og leiktæki til að nema og iðka allar þær
íþróttir, sem hægt var að stunda í landinu.
Þá voru til fengnir hinir bestu kennarar
og íþróttafræðingar Frakklands, og í engu
til sparað. Hafði skóli þessi starfað nokk-
uð áður en styrjöldin braust út, og gefist
ágætlega. Þráðurinn slitnar að vísu. með-
an ófriðurinn stendur, en Frakkar munu
vafalaust taka þar aftur til óspiltra mála
að fengnum sigri. Síðar mun vikið aftur
að þessu máli hér í blaðinu og bent ár
hversu við ungmennafélagar getum fylgt
góðu fordæmi í þessu efni — án þess að>
kollsigla smáþjóðarfleytunni.
Úti-íþróttir,
Eftir Bennó.
IV.
Frá Englendingum er knattspyrnan kom-
in hér að landi. Er þessi leikur einn af
þjóðar-íþróttum þeirra. Hafa þeir iðkað
knattspyrnu í margar aldir, og eru ennþá
bestir í henni; fjölgar þó keppinautum þeirra
daglega, að kalla má, og nú erum við að
bætast við hópinn. Og spá mín er sú, að-
við verðum þeim skeinuhættir, áður en
líkur, ef við höldum eins drengilega áfram,
og byrjað var. —
Enskur kaupsýslumaður, sem var á ferð
hér í Reykjavík, og dvaldi hér um nokkurt
skeið, kendi öllum knattspyrnu, sem vildtr
ómaka sig suður á „Melana“ við Reykja-
vík, en fásótt var oftast. Og þegar hann>
svo fór héðan, má svo segja að leikurintí