Skinfaxi - 15.03.1930, Blaðsíða 16

88
SKINFAXI
leiki. Tvísöngva sungu tvær telpur (Sólsetursljóð), og
tveir drengir (Friðþjóf og Björn), og flokkur söng
noklcur lög. Deildarbörn frömdu þarna sjálf allt, er
til skemmtunar var liaft, og býsna mörg þeirra komu
fram, því að sneitt var sem mest hjá því, að nokkur
kæmi fram í fleiri en einum dagskrárlið. Auðvitað
voru fullorðnir þeim lijáþjlegir við að æfa glimu,
söng og leiki. — Allar skemmtanir deildarinnar, —
þær voru ein eða tvær á vetri, og eingöngu börn
á þeim, — voru líkar þessu að fjölbreytni og því,
að börnin skemmtu þar jafnan sjálf.
Uppeldislegt gildi }>essarar starfsemi ætti að geta
verið allmikið. Börn æfast þarna í að beita kröft-
um og hæfileikum, læra að vinna saman í félagi og
gera kröfur til sín, en heimta ekki af öðrum. —
Starfsaðferðir y. d. U. M. F. E. voru hinar sömu og
frjálsu skólanna úti í heimi. Og við, sem á bak við
stóðum, höfum sömu sögu að segja og þaðan berst,
um glæsilegan árangur frjálsra starfsaðferða, meðal
sjálfráðra og sjálfbjarga barna.
Eg get ekki stillt mig um, að segja litla sögu í þessu
sambandi: Börnin i y. d. gerðu töluvert að þvi, að
leika stutl samtöl og smáleiki á fundum sínum. Að
þvi kom, að hörgull fór að verða á sliku efni. Þá
datt einliverju barnanna það snjallræði í hug, að þau
gætu alveg eins samið leiki sjálf, eins og fengið þá
hjá öðrum. Enginn efaðist um, að þetta væri satt, og
þau tóku að semja. Eg skal ekki halda því fram, að
allt, sem þá varð til, hafi verið ómengaður skáld-
skapur. En að því var unnið með ósviknum áliuga,
og það vakti meiri fögnuð, er það kom á sjónar-
svið, en Iiáfleygasta speki liefði gert. —
Þegar unglingar koma upp i eldri deild U. M. F.
E., 14—15 ára gamlir, eru þeir tamdir í félagshegð-
un og félagsstörfum. Þá gerast þeir hluttakendur í
ábyrgð og erfiði framkvæmdamála félagsins. Og þeg-