Skinfaxi - 15.03.1930, Blaðsíða 23

SKINFAXI
95
arkafald buldi á húsum, en um þaS var enginn að fást. Þá
var þetta kveðið:
Suniur inni sjótir finna,
seint þó linni hríS og byl.
Unna, vinna, vefa, spinna;
vona sinna kunna skil.
Að endaðri kvöldvöku var lesinn húslestur og sungnir sálmar.
Það var, í sannleika sagt, óvenjuleg ánægja, að sitja þessi
baðstofukvöld á Eyrarbakka. Ættu slíkar samkomur sem þess-
ar, að verða almennar hér á landi. Finnst mér alveg sjálfsagð-
ur hlutur, að ungmennafélög taki upp þessa ágætu hugmynd
um baðstofukvöld (þ. e. vinnufundi) í stað vinnulausra funda,
oft á veturna. Sérstaklega eru slíkar vinnusamkomur æski-
legar í þorpum og kauptúnum landsins, þar sem vinnutæki
og verkefni eru við hendina.
Marga ánægjustund hefi ég haft af dansi, og er hann ekki
lastverður, ef í hóf er stillt, þvi að hann liðkar likamann og
er sigurvænlegur til ásta. En þegar farið er að dansa kvöld
eftir kvöld og nótt eftir nótt, jafnvel með reykingum og drykk,
þá getur farið af honum mesti glansinn; þá eru eftirköstin
magnleysi, geispar, hósti o. s. frv. Væri þá nokkru nær, að
breyta sumum danskvöldum i baðstofukvöld, við heilnæma
vinnu, skaðlausa skemmtun og uppfræðslu.
Ætti Ungmennafélag Éyrarbakka að vera tekið til fyrir-
myndar í þessu efni um land allt. Einnig væri í lófa lagið
fyrir alþýðuskóla, og jafnvel fleiri skóla, góðtemplarafélög
o. s. frv., að taka þessa hugmynd til meðferðar og fram-
kvæmdar, í stað hinna eilífu dansa.
Skemmtilegast væri, ef félögin gætu komið sér upp reglu-
legum baðstofum, hér og hvar, til vinnufunda o. þ. h. Gæti
svo farið, að baðstofukvöldin yrði mörgum drjúgur skóli,
þannig, að hver lærði af öðrum, þó ekki væri um beina
kennslu að ræða.
Svo segir Einar Benediktsson ennfremur:
Meðan álfur heimsins hátt
hefja efnis menning,
héðan sjálfir æðri átt
andans stefnum kenning.
RíkarOur Jónsson.