Skinfaxi - 01.04.1964, Blaðsíða 18

Hvítt Magnús Sólmundarson.
Svart: Svein Johannessen.
CARO-CAN VÖRN.
1. e4 c6
Caro-Can vörnin þykir mjög traust,
en hins vegar er erfitt fyrir svartan að
flækja taflið sér í hag, þegar henni er
beitt. Vinsældir varnarinnar hafa mjög
aukizt, síðan Botvinnik beitti henni með
góðum árangri í einvígjum sínum við
Tal.
2. d4 d5
3. Rc3-----------
Hér er stundum leikið 3. exd5 cxd5
4. c4 og kemur þá fram Panow-árásin
svonefnda.
3. -dxe4
4. Rxe4 Rf6
Hér er 4. — Bf5 5. Rg3 Bg6 algengari
léið.
5. Rxf6 gxf6
Þessi leikur hefur þann kost fram yfir
exf6, að hann kemur í veg fyrir, að
hvítur fái peðameirihluta á drottningar-
væng. Hins vegar veikir hann kóngs-
væng svarts og minnkar stórlega mögu-
leika hans á því að hróka stutt.
6. Bf4 Db6
7. Hbl ----------
Það er vafasamt að eyða * leik í að
valda þetta peð. Eftir t.d. 7. Rf3 Dxb2 8.
Be2 virðist hvitur ekki standa illa að
vígi. Hann hefur lokið skipan léttu
mannanna og er reiðubúinn að hrókera,
en svartur á sinni liðskipan ólokið.
7. ---- Be6
8. b3 Bf5
Svartur hefur nú leikið sama mann-
inum tvisvar í byrjuninni ,sem þykir að
jafnaði ekki gott, en honum hefur tekizt
að skapa veilur í drottningarvæng hvíts
(svörtu reitirnir), og það reynist þungt
á metunum, þegar fram í sækir.
Bd3 er sennilega sterkara.
9. Bc4 ----
10. a4 0—0—0
11. Re2 c5
Þessi leikur er mjög óþægilegur fyrir
hvítan og varla unnt að benda á nokkra
viðunandi lausn á vandanum.
12. Bxa6 Dxa6
13. Be3 cxd4
14. Rxd4 e5
15. gefið.
Hvítur hafði hugsað sér að leika 15.
Df3, en það strand^r á 15. — Bb4f, sbr.
athugasemd við 8. leik hvíts.
Að móti þesu stóðu Skáksamband íslands
og Taflfélag Reykjavíkur í sameiningu. Var
framkvæmd þess mög til sóma öllum að-
standendum þess. Sérstaklega vil ég nefna
eitt atriði, sem var mjög vinsælt, en það
var, að allar skákir hverrar umferðar voru
gefnar út prentaðar að henni lokinni. Hin-
ir erl. keppendur rómuðu' mjöð aðbúnað all-
an, bæði á skákstað og á Hótel Sögu, þar
sem þeir bjuggu meðan mótið stóð yfir.
Mótið var haldið í miningu Péturs Zóp-
haníasarsonar, en 31. maí 1946 voru liðin
85 ár frá fæðingu hans. Hann var frum-
kvöðull að stofnun Taflfélags Reykjavíkur
árið 1900. Hann var um langt árabil snall-
asti skákmaður á íslandi og fyrsti íslands-
meistari í skák. Hann skrifaði fyrsta skák-
þátt í íslenzkt blað, Þjóðólf, og hann skrif-
aði einnig fyrstu kennslubók í skák, sem
út kom á íslandi. Sonur hans, Áki Péturs-
son, sem einnig var kunnur skákmaður á
sínum tíma, var skákstóri mótsins.
Það mun vera ætlun þeirra, er að mót-
inu stóðu, að halda slík mót framvegis á
tveggja ára fresti og bjóða til þeirra er-
Iendum meisturum eins og nú. Txminn,
sem valinn er til mótsins, er einkar heppi-
legur vegna þess, að þá er hinum árlegu
skákmótum í Hastings og Bewerwick ný-
Iokið og handhægt að fá hingað einhverja
þeirra, sem þar hafa teflt. Ber að fagna
mjög þessari gælsilegu fyrirætlan forystu-
manna íslenzkra skákmála, því ekki er að
efa að slík mót munu verða mjög til efl-
ingar skákmennt í landinu.
18
SKINFAXI