Skinfaxi - 01.04.1971, Blaðsíða 10
ævintýralegri bjartsýni. Ég varð að byrja
á því að byggja öll nauðsynleg mann-
virki, og það var allt annað en auðvelt
fyrir snauðan námsmann. Þar við bætt-
ust samgönguerfiðleikarnir, því Hauka-
dalur var þá tugi kílómetra frá bílvegum.
Þetta tókst þó allt, og skólinn tók til
starfa sama árið og ég kom heim frá
námi. I öllu þessu voru ungmennafélögin
mér mikill styrkur og bakhjarl og án
þeirra hefði ég ekki komið þessu áleiðis.
Nemendur skólans eru orðnir margir, og
það eru mín beztu laun, þegar ég hitti þá
víðsvegar um landið og mæti hvarvetna
vinsemd og góðum minningum.
— Finnst þér mikill munur á ungu
fólki og á ungmennafélögunum nú á dög-
um og í æsku þinni?
— Báðar heimsstyrjaldirnar hafa
breytt verulega sjálfri lífsstefnu unga
fólksins. Mér fannst eftir fyrri heims-
styrjöldina að ég væri kominn í aðra ver-
öld. Svipað gerðist svo eftir seinni heims-
styrjöldina. Eftir slíka hildarleiki er
minni trú á lífið, og ungt fólk skortir
lífsfyllingu. Það þarf reyndar engan að
furða á því, þótt fólk verði tortryggið
þegar styrjaldir geisa og menningarþjóðir
ganga jafnvel lengst í hryðjuverkunum.
Ungmennafélögin hafa alltaf haft miklu
hlutverki að gegna og ekki sízt nú. í
þeim hefur mikill f jöldi ungs fólks fundið
starfsvettvang góðra verka. Starfsemi
ungmennafélaganna hér á landi hefur
um margt verið til fyrirmyndar miðað við
hin Norðurlöndin. Því veldur fyrst og
fremst það, að þau hafa aldrei látið ein-
angra starfssvið sitt. Þau hafa gætt þess
að sinna alltaf íþróttunum en aldrei
þeim eingöngu. Hið fjölþætta starf þeirra
nú sýnir, að þau eiga stórt hlutverk fyrir
höndum.
— Og hvað er nú framundan, Sig-
urður?
— Ferð til Sauðárkróks í sumar. Ég er
farinn að hlakka til landsmótsins. Þið
hnippið í mig og hafið það til marks um
að ég er orðinn gamall, ef ég fer ekki á
landsmót. En það hefur alltaf verið mitt
álit, að landsmótin eiga að halda sem
víðast, líka þótt aðstæður séu slæmar.
Það jiarf líka að sá í lítt ræktaða jörð
til að gróðursvæðið verði sem stærst.
Danmerkurfarar 1926.
Myndin er tekin í Olle-
rup. Frá hægri: Sig-
urður Greipsson, Sig-
urður Guðjónsson,
Ottó Marteinsson,
Viggó Nathanaelsson,
Þorgils Guðmundsson,
Þorgeir Jónsson, Jörg-
en Þorbergsson, Niels
Buch, Bergur Guð-
mundsson, Jón Þor-
steinsson, Ragnar
Kristinsson, Kári Sig-
urðsson, Bjöm Blöndal
Guðmundsson og
Gunnar M. Magnúss.
10
SKINFAXI