Skinfaxi - 01.04.1971, Síða 22

að vanda vel til þess. Minnizt þess, að
það kemur greinilega í ljós, þegar grösin
taka að spretta hvernig sáning og áburð-
argjöf hafa verið framkvæmd. „Eins og
þið sáið“ — mun upp spretta.
Nauðsynlegt er að skipuleggja og
stjóma slíkri hópvinnu áhugafólks vel og
nákvæmlega, ef góður árangur á að nást.
Fólk er ekki lengur vant að dreifa fræi
eða áburði með höndunum, og þarf að
kenna rétt handtök. Jöfnust dreifing fæst
ef gengið er reglulega á landið og dreift
á ca. 4 m breiða ræmu í senn. Aburðar
og fræílátið (fata) er borið í handarkrika
vinstri handar en dreift með hægri þann-
ig að fræið lendi til beggja hliða, er hend-
inni er sveiflað í takt við göngulagið.
Helmingur þes, sem tekin er í hnefann
hverju sinni fer þá úr honum við sveiflu
til hægri og hinn helmingurinn við
sveiflu handarinnar til baka til vinstri.
Til þess að tryggja sem bezt, að engar
eyður verði er gott að fara tvær umferðir
yfir hverja spildu, hina síðari þvert á þá
fyrri.
Mestur vandinn er að fá lag á því að
dreifa réttu eða tilætluðu magni á hverja
flatareiningu. Ekki eru ráð til að stilla
handdreifinguna á sama hátt og áburð-
ardreifara.
Hver og einn verður að þreifa sig
áfram til að ná réttu magni. Glöggur og
vanur verkstjóri getur þó leiðbeint nokk-
uð um magnið með því að dæma þétt-
leika áburðarins á jörðinni.
Bezta aðferðin til að finna rétt sáð-
magn er að mæla ákveðna spildu t. d. 200
eða 400 m2, og vigta síðan það magn af
fræi og áburði, sem á að fara á svo stórt
land. Dreifa síðan þessu magni á hinn
útmælda blett og reyna að sjá til þess að
það endist t. d. með því að fara tvær um-
ferðir. Ef þessar mælingar eru endur-
teknar nokkrum sinnum, lærist brátt hið
rétta magn. Verkstjórar ættu að hafa
nauðsynleg tæki til þessara mælinga, það
er stiku og pundara eða mál, sem tekur
þekkta þyngd af fræ- og áburðarblöndu.
Árið 1966 voru fyrir tilstuðlan Vega-
gerðarinnar gerðar nokkrar tilraunir með
uppgræðslu á vegaköntum. Árangur varð
góður, og hefur verið stuðzt við þær nið-
urstöður, sem þar fengust í ráðlegging-
um um fræ og áburðarmagn.
Við sáningu og fyrstu áburðardreifingu
er notað 40 kg af fræblöndu og 500 kg af
blönduðum áburði „22—22“, á hvern ha.
í blandaða áburðinum eru 22% N (köfn-
unarefni) og 22% af Pl>Oo (fosfór) og
gefur þetta því um 120 kg af hvoru þess-
ara efna á ha.
Nauðsynlegt er að bera aftur á sama
landið a. m. k. einu sinni árið eftir sán-
ingu, þá er talið að rétt sé að nota 200—
300 kg af „22—22“ á ha.
Áburði og fræi er rétt að blanda saman
fyrir dreifingu, það er auðvelt að gera í
steypuhrærivél eða einfaldlega inni á
sléttu gólfi með skóflum. Blandan yrði
síðan sett í poka og ekið á staðinn.
Á hverja 100 m2 lands eiga að fara 5,4
kg af þessari blöndu, á 200 m2 10,8 kg
og á 400 m2 21,6 kg af fræ- og áburðar-
blöndu.
Þegar borið er á eins árs sáningu, er
sem fyrr segir ráðlagt að nota 200—300
kg af blönduðum áburði á ha.
Þetta svarar til 4—6 kg á 200 m2 reit
og 8—12 kg á 400 m2 reit o. s. frv.
22
SKINFAXI