Skinfaxi - 01.12.1979, Page 5

Hreyfingog
heusmar_
í þessari grein mun ég rekja þau áhrif,
sem iðkun íþrótta, trimm og hreyfing al-
mennt hefur á heilsufar manna.
Tvennskonar áreynsla
Mikilvægt er í upphafi að gera greinar-
mun á tvennskonar áreynslu, þolþjálfun
og kraftþjálfun.
Þolþjálfun er bundin við mikla hreyf-
ingu vöðva og liða með tiltölulega litlu
álagi í langan tima. Slík þjálfun kemur við
sundiðkun, langhlaup, hjólreiðar, skíða-
göngu og fleiri slíkar íþróttir.
Kraftþjálfun felur í sér mikið álag á
vöðva og liði í skamman tíma. Vöðvarnir
eru þá gjarna spenntir til hins itrasta án
þess að liðir hreyfist mikið. Lyftingar,
brun og svig á skíðum, gormateygjur o.fl.
eru dæmi um svona þjálfun.
Þolþjálfun er miklum mun hollari en
kraftþjálfun, og hollusta karftþjálf-
unarinnar er i rauninni aðeins bundin við
þá hreyfingu, sem henni fylgir aukalega,
svo sem við upphitunina. Góð áhrif þol-
þjálfunar fást, ef áreynslan er nógu mikil í
nógu langan tíma. Gott er að miða við, að
hjartsláttur (púls) sé 120—150 á mínútu í
20—30 mínútur samfleytt, og slík æfing
Greinarhöfundur í rædustól á ársþingi HSH.
sé tekin 3svar í viku. Yfírleitt ætti það að
hafa betri áhrif að lengja þennan tíma og
ágætt er að æfa svona daglega. Allar
SKINFAXI
5