Skinfaxi - 01.04.1987, Side 14

Karate
f f
Akveðið skipulagsleysi nauðsynlegt"
Karl Gauti Hjaltason er
núverandi formaður Karatesam-
bands íslands. Hann segir að of
mikið skipulag á karateíþróttinni
sé ekki af hinu góða.
"Óskipulögð samkeppni að vissu
marki og skipulögð samvinna er
rétta formið”, segir Karl Gauti.
''Það hefur hingað til tekist að
forða þessari íþróttagrein frá ákveðinni
miðstýringu og það hefur gefist mjög
vel", segir Karl Gauti í samtaii við
Skinfaxa.
"Það hefur ríkt samkeppni milli
hinna tveggja su'la sem iðkaðir eru hér
á landi. En svo hefur samstarfið aftur
verið mjög gott hvað varðar landslið og
mótshald. En við viijum ekki setja
félögum ákveðnar reglur um hvernig á
að stofna félög, hver á að gera það, o.s.
frv. Það er mín skoðun að um leið og
við förum að gera slíkt, förum við að
hefta vissan hluta af útbreiðslunni og
ákveðið frumkvæði sem er nauðsynlegt
fyrir þetta nýja íþróttagrein hér á landi.
Þannig hefur þetta verið hingað til í
karategreininni.
Eg hef líka ákveðna skoðun á
hreyfanleika meðal stjórnarmanna eða
forystumanna í félögunum. Þegar félag
hefur orðið á að skipa mörgum færum
einstaklingum, þá er ekki úr vegi að
einhver fari og stofni ný félög. Það
vill oft verða í íþrótt eins og karate að
það er ekki "rými" fyrir marga mjög
góða menn. Ég tel að það sé því hollt
fyrir karatemenn, og karateíþróttina
sjálfa" að það sé ákveðin hreyfing innan
félaganna hvað þetta varðar."
-En hvert er nú upphafið að
skipulögðu starfi í karateíþróttinni?
"Fyrsta félagið var Karatefélag
Reykjavíkur, stofnað 1973. Þegar það
gerðist höfðu hins vegar verið æfingar í
karate í ein 2 ár. En það má nefna
Reyni Santos sem árin 1972 og '73
ferðaðist um landið og kenndi karate.
Hann hélt áfram því starfi allt til 1978
ef ekki lengur. Hann var alltaf að
stofna ný og ný félög þar sem hann
kom. Hann stofnaði Karatefélag
Reykjavíkur. Hann fór meðal annars til
Vestmannaeyja og stofnaði þar félag og
kom af stað. Hann dvaldi nokkurn tíma
í Eyjum. Þegar hann kom síðan þaðan,
aftur til Reykjavíkur, stofnaði hann
annað félag hér. Karatefélag Reykja-
víkur var þá komið með annan þjálfara,
japanskan, Kenichi Takefusa að nafni.
Reynir stofnaði þá Karatefélag íslands
sem enn er í fullu fjöri og heitir nú
Þórshamar.
Miðað við höfðatöluna frægu. Ég hef
lýst því yfir að það séu um það bil
10.000 manns sem hafa iðkað karate
hérlendis frá upphafi. Ég held að fáir
geri sér grein fyrir hinni gífurlegu
"veltu", ef orða má það sem svo, sem
hefur verið í þessri íþróttagrein."
-Karl Gauti er spurður að því
hvernig það gangi fyrir ný félög að
halda lífi.
"Það gengur nokkuð vel", segir
"Á ég ekki að líta björtum augum til framtíðarinnar ? " Karl Gauti Hjaltason
formaður Karatesambands íslands. Ljósm. IH
Karatesambandið
í Kópavogi eru í dag tvö félög
komin með karatedeildir, alveg ágætar,
Gerpla og Breiðablik. Stjarnan í
Garðabæ er einnig með karatedeild.
Þetta fór að vefja upp á sig upp úr 1980
víða um landið, Selfoss, Akureyri.
Svo var Karatesamband íslands stofnað
árið 1985. Og núna nýlega, eftir
sambandsstofnunina, hafa verið stofnuð
fjölmörg ný félög, á Hvolsvelli,
Þorlákshöfn, Álftanesi, Vogum. Nú
eru 12 félög starfandi á landinu og ef
við tökum einhvern samanburð við
Norðurlöndin, þá er t.d. iðkendafjöldinn
helmingi meiri hér á landi en í Noregi.
Karl Gauti. "Þó er þetta nokkuð
erfiðara úti á landi. Þar er það frekar að
félagið byggist upp í kringum einn
mann sem stofnað hefur félagið. Ef
þessi maður hefur síðan t.d. farið að
byggja eða eitthvað annað sem tekur
allan hans tíma, hefur starfið viljað
dragast saman. Þetta horfir auðvitað
nokkuð öðruvísi við hér á
Reykjavíkusvæðinu, í fjölmenninu, þar
sem maður kemur í manns stað. En
forsvarsmenn stíltegundanna reyna
auðvitað að hjálpa þeim félögum sem
eru á niðurleið."
14