Skinfaxi

Árgangur

Skinfaxi - 01.04.1987, Blaðsíða 27

Skinfaxi - 01.04.1987, Blaðsíða 27
íslenskrar líkamsmenningar" í tilefni 80 ára afmælis Ungmennafélags íslands á þessu ári er ætlunin að hafa í hverju blaði á þessu ári eina grein úr gömlum Skinfaxablöðum. Hugmyndin með þessu uppátæki er tvíþætt, að skemmta og fræða. Eins og við vitum er alltaf hollt að líta til baka og á það sérstaklega við um UMFI. Ber þar til að UMFÍ er mjög hollt að skoða stöðu sína í nútímasamfélagi sem breytist svo ört sem hið íslenska. Skoða hana í ljósi fortíðar og bera hana saman við aðstæður okkar tíma. Og endurskoða hana síðan í þessu Ijósi. Það er ekki úr vegi að taka fyrsta efnið úr brunni þess merkilega manns, Jónasar Jónassonar frá Hiiflu sem lengi var ritstjóri þessa blaðs. Jónas blés á sínum tíma nýjum anda í ungmennafélögin meðan og eftir að hann stjórnaði Skinfaxa. Hér fjallar hann um nauðsyn þess að reisa íþróttaskóla og að ungmennafélögin séu þar í forsæti. íþróttakennaraskóli íslands tók nýlega í notkun nýtt glæsilegt íþróttahús á Laugarvatni. Um leið og aðstandendum og nemendum skólans er óskað til hamingju með hið nýja húsnæði er þeim boðið að líta hér á þessari síðu ein 62 ár aftur tímann til ársins 1925. Hér geta þeir, sem og aðriráhugasamir, lesið sér til um það hverjum augum þess tíma hugsjónamenn litu mögulegan íþróttaskóla hér á landi. IH "íþróttaskólinn Nú eru allmörg ár síðan eg lireyfði því máli fyrst í Skinfaxa. Því var vel tekið víða út um land. Það var ekki látið sitja við orðin tóm. í mörgum ungmennafélögum var hafist handa með samskot, og hafa þannig safnast yfir eitt þúsund krónur, sem er geymt í sparisjóði undir umsjón gjaldkera nefndarinnar, sem kosin var til að taka mót gjöfum til skólans. Gjaldkerinn er Guðmundur Jónsson kennari frá Brennu. Um nokkur ár hefir lítið verið talað um íþróttaskólann og samskotin þá hætt í bili. Það er ekki eðlilegt, þó bagalegt. Það er afleiðing af þeirri deyfðaröldu, sem gekk yfir landið og fylgdi í kjölfar hins svokallaða stríðsgróða, sem þó hefir gert flesta fátækari en þeir voru, líka í fjármálaefnum. En nú er aftur að færast líf í æsku þessa lands. Ungmennafélögin hafa vaknað að nýju, komið á hjá sér nýju og betra skipulagi. Framundan bíða verkefni mörg. Ungmennafélögin þurfa að vinna, af því svo mikið er óunnið, og til að auka lífsþrótt sinn. Meðal áhugamála ungmennafélaganna finst mér íþróttaskólinn vera í fyrstu röð. íþróttir eru jafnan áhugamál heilbrigðrar æsku. Takist ungmennafélögunum að koma upp íþróttaskóla, þá er þar með reist örugt vígi til styrktar ófæddum kynslóðum. Þá er til griðarstaður, þar sem hraustmenni hverrar kynslóðar, karlar og konur, geta numið til hlítar allar þær íþróttir, sem unt er að stunda á íslandi. Nú vil eg í stuttu máli lýsa því, hversu eg held að íþróttaskóli eigi að vera, og hversu haga beri störfum þar. Skólinn þarf að vera á fallegum stað í sveit, þar sem samgöngur eru góðar. Á þeim stað þarf að vera jarðhiti, bæði til að hita skólahúsin og til sundnáms. Þar þarf að vera stöðuvatn til að geta æft róður og siglingar. Þar þarf að haga svo til að æfa megi skíðagöngur og allskonar ísleiki. Að sjálfsögðu þarf að vera aðstaða til að æfa allskonar knattleiki, hlaup og gönguferðir. Þessum síðastnefndu skilyrðum er auðvelt að fullnægja. Og svo vel vill til að nokkrir staðir munu vera til, hér og þar á landinu, þar sem skilyrðin eru öll sameinuð. Skálinn þarf ekki að vera stór. Eg hygg að fullnóg væri í byijuninni að hafa húsakynni fyrir 12 nemendur og einn kennara. Gera mætti ráð fyrir að konur væru eingöngu í skólanum þriðja hvert ár, en síðar meir, þegar þátttaka kvenna yrði jafn mikil og karlmanna, ættu þær að vera einar í skólanum annað árið, en karlmenn hitt árið. Ef hafa ætti samhliða karla og konur í skólanum þyrfti miklu meira húsrúm og kenslukrafta. í sárfáum íþróttagreinum geta konur og karlar notið sameiginlegrar kenslu. Að mörgu leyti mundi heppilegt að hafa íþróttaskólann í nábýli eða sambýli við annan skóla, t.d. einhvem héraðsskólann, sem væri þannig í sveit komið að skilyrði væru heppileg til margbreyttra íþróttaiðkana. Þó mætti nota sama leikfimishús og að einhverju leyti sömu kenslustofur fyrir báða skólana. Forstöðumaður íþróttaskólans gæti kent leikfimi við héraðsskólann, og kennarar við héraðsskólann gætu kent bókleg fræði við íþróttaskólann eftir því sem tími og atvik leyfðu. Slíkt sambýli væri báðum skólum ávinningur á margan hátt, og ekki sýnilegt tap að neinu leyti. Skólatíminn þarf að vera eitt ár, ef vel ætti að vera. Með því einu móti væri hægt að iðka allar íþróttir, sem stunda má á íslandi. Ef skólinn stæði aðeins að vetri til, félli að mestu eða öllu leyti niður kensla í róðri, siglingum, knattspyrnu og sundæfingar í köldu vatni. Ef aðeins væri kent á sumrum vantaði vetraríþróttimar, skíða- og skautaferðir og allar tegundir af ísleikjum. Mjög ósennilegt er að í framtíðinni reyndist erfitt að fá 12 lærisveina ári. M.a. þyrftu helst allir íþróttakennarar við aðra íslenska skóla að nema á þessum stað. íþróttaskólinn væri háborg íslenskrar líkamsmenn- ingar. En auk þeirra, sem kæmu í skólann til að nema þar í því skyni að gera sér íþróttanámið að atvinnu, myndu svo koma áhugasamir menn, bæði karlar og konur, sem vildu unna sjálfum sér þeirrar hamingju að 27

x

Skinfaxi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skinfaxi
https://timarit.is/publication/334

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.