Skinfaxi - 01.12.1988, Blaðsíða 21

Við bestu hugsanlegu
aðstæður...
Séð yfir aðalleikvanginn að Varmá í Mosfellsbœ og nœsta nágrenni. Grasvöllurinn
er kominn, nœsti áfangi eru áhorfendastœði og hlaupabrautir.
Nú þykir það orðið
ljóst. Það verði hlaupið
og stokkið á gerviefni í
frjálsíþróttakeppni 20.
✓
Landsmóts UMFI að
Varmá í Mosfellsbæ
1990, eftir tæp tvö ár.
Sem sagt, við bestu
hugsanlegu aðstæður.
Bæjarstjóm Mosfellsbæjar samþykkti á
bæjarstjómarfundi í nóvembermánuði
eftirfarandi: „...að lagt verði gerviefni á
hlaupabrautir og atrennusvæði
íþróttaleikvangsins að Varmá. Miðað er
við sex hlaupabrautir umhverfis völlinn
og átta brauta beinan kafla framan við
stúkubyggingu.”
Ennfremur segir í greinargerð með
ályktuninni: „Samþykkt þessi er gerð í
trausti þess að til komi stuðningur
ríkissjóðs, samanber bréf
menntamálaráðuneytisins frá 14.11 '88,
svo og að unnt verði að fjármagna
framkvæmdirá 3 til 5 árum. Samt treystir
bæjarstjóm því að hagsmunaaðilar, s.s.
FRÍ, UMFÍ, UMFA og fleiri, veiti þessu
átaki allan þann stuðning sem þeim frek-
ast er unnt.”
Með þessari samþykkt er ljóst að í
sjónmáli er að keppt verður við bestu
aðstæður á Landsmótinu í Mosfellsbæ.
Auðvitað verður þetta bylting á
íþróttaaðstöðu í landinu.
Að sögn Jóns Asbjörnssonar,
bæjartæknifræðings Mosfellsbæjar,
verða lagðar hitalagnir undir gerviefnis-
niottumar og a.m.k. ein braut verður, til að
byrja með, upphituð að vetri til.
..Möguleiki verður á að bæta við fleiri
brautum upphituðum þar sem allar
nauðsynlegar lagnir verða til staðar”,
sagði Jón í samtali við Skinfaxa.
„Við munum spara okkur nokkurt svæði
með því að leggja ekki á allt svæðið fyrir
enda vallarins, heldur aðeins atrennu-
brautir fyrir spjótkast og atrennusvæði
fyrir hástökk. Það er ekki hægt að festa
nákvæmlega niður ákveðna tölu enn sem
komið er um kostnað af þessum
framkvæmdum en áætla má að hann verði
um 25 milljónir króna. Þetta er því stór
biti fyrir eitt bæjarfélag eins og
Mosfellsbæ.”
Jón sagði að það væri aðallega um að
ræða tvær aðferðir við að leggja gervi-
efnið. Önnur þeirra fælist í því að leggja
gerviefnið í vökvaformi, ekki ósvipað og
um malbikun sé að ræða. Hin leiðin er að
leggja mottur. Báðar aðferðimar hafa
ýmislegt sér til ágætis.
Jón sagði ennfremur að framleiðendur
segðu líftíma þessara tegunda gerviefna
vera á bilinu 15 til 20 ár. „Og það er
yfirlett 5 ára ábyrgð á þeim og ég tel það
bera vott um að í dag séu framleiðendur
búnir að ná upp nokkru öryggi í þessari
framleiðslu sinni.
Hugmyndir eru uppi um að borga þann
kostnað sem af gerviefni hlýst á 3 til 5
árum, m.a. með lánum frá framleiðanda á
lágum vöxtum. Þá koma einnig fleiri
aðilar inn í þetta dæmi, eins og
íþróttasjóður og fleiri. Við óskum
Mosfellsbæingum og UMSK fólki til
hamingju með þennan merka áfanga sem
nú er í uppsiglingu.
IH
Skinfaxi
21