Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1967, Blaðsíða 7

Á kosningavori er eðlilegt, þar
sem fólk býr við frelsi og félags-
legt öryggi, að deilur komi upp
manna og flokka á milli. Slíkar
deilur skapast oft af gagnrýni,
sem sjálfsögð er, ef búið er í lýð-
frjálsu landi. — Þegar þannig
stendur á geta oft skapast sár-
indi vegna slíkrar gagnrýni. Sár-
indi geta líka skapast hjá ein-
staklingum, sem ekki telja sig
hljóta þann sess, sem þeim beri,
meðal þeirra sem oft eru í sviðs-
ljósinu undir slíkum kringum-
stæðum. En allt slíkt hjaðnar og
ber ekki að erfa. Hitt tel ég al-
varlegri deilur, þegar launþegar
telja sig verða að leggja niður
vinnu til að fylgja eftir kröfum
sínum, eða að vinnuveitendur
telja sig neydda til að stöðva at-
vinnutækin vegna deilna um
kaup og kjör. Því auðvitað ber
að hafa í huga þá staðreynd, að
það eru ekki aðeins deiluaðilar,
sem verða fyrir tjóni, heldur
einnig aðrir, sem í engri deilu
standa og reyndar allur almenn-
ingur.
Ein slík alvarleg deila stendur
nú yfir milli yfirmanna á far-
skipum og eigenda og forsjár-
manna þeirra. Þar sem um við-
kvæmt deilumál er að ræða, vil
ég ekki ræða þetta efnislega hér,
en óska þess og vona hins vegar
að vandamál þetta leysist sem
fyrst.
Eg get þó ekki látið hjá líða,
að lýsa því yfir, að ég er heils-
hugar fylgjandi því, að hin svo-
kölluðu verðstöðvunarlög nái til-
gangi sínum, meðal annars vegna
þeirra áfalla, sem útflutningsat-
vinnuvegirnir hafa orðið fyrir og
ég hefi þegar drepið á. En ég er
ekki sammála útgerðarmönnum
um það, að nauðsynlegt sé nú,
vegna áðurnefndra laga, að láta
yfirmenn farskipa bíða með að
fá réttlátar leiðréttingar, svo
þeir fengju eitthvað í sinn hlut
af þeirri kaupmáttaraukningu,
sem staðreyndir sýna, að flestir
launþegahópar hafa fengið á síð-
ustu árum. Ég tel einmitt, að
sanngjarnar og hóflegar leiðrétt-
ingar geti tryggt, að verðstöðv-
VÍKINGUR
unariögin nái tilgangi sínum,
þótt ég viðurkenni hinsvegar
vissa hættu á slíku, vegna úrelts
skipulags, bæði hjá samtökum
launþega, sem í landi vinna og
samtökum sjómanna.
Sjómannadagurinn er í dag
haldinn hátíðlegur í 30. sinn hér
í Reykjavík.
Það er vissulega glæsilegt á-
tak, sem stéttarfélög sjómanna
hafa að baki hér á Laugarásn-
um. Að hafa á rúmum áratug
byggt húsnæði er rúmar 400
aldraða sjómenn, konur þeirra
og aðra, er stórt átak, enda hef-
ur áhugi, dugnaður og fórnfýsi
margra mætra manna átt sinn
stóra þátt í þessum glæsilega
árangri.
Þegar lokið verður öllum bygg-
ingaframkvæmdum og lokið við
að ganga frá lóð Hrafnistu, verð-
ur staður þessi eitt af því, sem
borgarbúar geta litið með stolti
til, ekki einungis vegna verð-
mætra bygginga og fagurrar
lóðar, heldur kannski fyrst og
fremst vegna þeirra félagslegu
samstöðu og hins mikla samfé-
lagsþroska, sem að baki þessu
starfi liggur.
Ég vil bera fram þá áskorun
til Sjómannadagsins, ekki aðeins
í nafni sjómanna, heldur einnig
í nafni alþjóðar, að ekki verði
staðar numið, þótt fullbyggt
verði hér á lóð Hrafnistu, en
haldið áfram að glíma við verð-
ug verkefni á sviði menningar-
og mannúðarmála.
Enda virðist mér sem stórhug-
ur ríki í fyrirætlunum Sjó-
mannadagsins, stórhugur, sem
ekki beinist að áframhaldandi
byggingum yfir aldrað fólk,
heldur einnig að starfi fyrir
kynslóðina og fyrir þá, sem í
sj ómannsstarfinu eru á hverjum
tíma.
Ég flyt samtökum þessum og
öllum sjómönnum mínar beztu
kveðjur og árnaðaróskir í tilefni
S j ómannadagsins.
ENGIN KEOJA
ER STERKARI
EN VEIKASTI
HLEKKURINN
TRYGGING ER
NAUÐSYN
ALMENNAR
TRYGGINGAR"
PÓSTHÚSSTRÆTI 9
SlMI 17700
119