Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1980, Blaðsíða 13

Kjarakröfur Alþýðusambands
Vestfjarða fyrir hönd sjómanna
1. Hækkun skiptaprósentu um 1V2 prósentustig.
2. Skipverjar fái frítt fæði.
3. Vinna skipverja á frívöktum verði greidd.
4. Samið verði um 10 manna áhöfn á landróðrabátum með
línu. Skipt verði í 9 staði, en útgerðin greiði aukalega
hlut 10. mannsins.
5. Hlífðarfatapeningaákvæði samningsins nái einnig til
matsveins og 2. vélstjóra.
6. Kauptrygging og laun fyrir ákvæðisbeitningu hækki
verulega, einnig kaupliðir aðrir af þeim leiddir.
7. Greiðsla aflahlutar og annarra kaupliða fari fram hálfs-
mánaðarlega á öllum skipum nema skuttogurum.
Greiðslufrestur verði 5 dagar.
8. a) Á landróðrabátum verði ekki róið á laugardögum og
sunnudögum.
b) Löndunarfrí á útilegubátum verði minnst 30 klst. og
þeim þaraf tryggð tvö 30 klst. helgarfrí í mánuði.
c) Hafnarfríin á skuttogurum, samkvæmt samningi,
verði ekki skemmri en 30 klst. og hefjist ekki fyrr en
skipsstjóri tilkynnir um töku þeirra.
d) Tveggja sólarhringa helgarfrí á skuttogurum verði í
hverjum mánuði.
e) Sólarhrings hafnarfrí verði á sjómannadaginn.
9. Útgerðin leggi skipverjum til hlífðarföt eftir nánar til-
teknum reglum.
10. Sem kaupgreiðslur fyrir ferðir með skip milli hafna fái
skipverjar, sent annars eiga frí, greiddar minnst 4 klst.
fyrir hvert útkall.
11. Samið verði um skiptakjör á úthafsrækjuveiðum.
Endurskoðuð verði ákvæði um handfæraveiðar.
kostnaðinum, jafnvel hjá bestu
kokkunum sem áður höfðu af-
gang. Það sýnir það að þessi upp-
hæð er ekki verðtryggð, eins og
Kristján Ragnarsson vill vera láta.
Frívaktavinnan
er lögbrot og
samningsbrot
Gunnar: Þriðja krafan sem við
leggjum áherslu á er að skipverjar
sem vinna á frívöktum fái greitt
sérstaklega fyrir þá vinnu. Við
rökstyðjum þá kröfu þannig að oft
vill það verða svo að það er aðeins
hluti áhafnar, þ.e. undirmenn,
sem lendir í þessari frívaktavinnu.
í öðru lagi erum við að leggja
þarna mikla vinnu á okkur, sem
allir fá síðan greitt fyrir og út-
gerðin fær reyndar stærsta hlut-
inn, án þess að hún leggi neitt á sig
á móti.
Vík.: Er það þannig að þessi
frívaktavinna lendi fyrst og fremst
eða eingöngu á undirmönnum, en
komi allri skipshöfninni og út-
gerðinni til góða?
Gunnar: Hún lendir ekki ein-
göngu á undirmönnum, en að
mestu leyti, en kemur öllum til
góða.
Grímur: Það er allur gangur á
þessu. Sumiryfirmenn leggja á sig
að standa frívakt og ganga t.d. í
slægingu.
Gunnar: Það má segja að þeir
hafi valkost sem við höfum ekki.
Það er óhætt að nefna það, að
bæði er hér um að ræða lögbrot,
þar sem ákvæði eru um það í sjó-
mannalögum að við eigum að fá
tólf tíma hvíld á móti tólf tíma
vinnu á sólarhring, og svo er þetta
líka bundið í samningum milli
Alþýðusambands Vestfjarða og
Útvegsmannafélags Vestfjarða að
okkur skuli tryggð tólf tíma hvíld
á sólarhring.
Vík.: Þá mætti spyrja: Hvers
vegna eruð þið að gera kröfu um
greiðslu fyrir frívaktavinnu, þegar
það er bundið bæði í lögum og
VÍKINGUR
samningum að þið eigið skýlausan
rétt á hvíld?
Grímur: Það komu fram á
samningafundi ummæli hjá
Kristjáni Ragnarssyni á þá leið að
hann tryði því ekki fyrr en hann
tæki á að sjómenn mundu neita að
vinna vinnu urn borð í fiskiskipi
sem af þeim væri krafist, jafnvel
þótt þeir fengju ekki greitt fyrir
hana. Það er hláleg staðreynd að
það er dálítið rétt í þessu. Sjó-
menn neita yfirleitt ekki að vinna
þegar þeir eru komnir út á sjó ef
þeir eru beðnir um það. Ég held
að þess séu ákaflega fá dæmi að
þeir geri það, þetta er staðreynd
sem við verðum að horfast í augu
við. Við förum úl og stöndum allt
upp í og jafnvel yfir 30 klukku-
tíma ef okkur er sagt það.
Greiðsla fyrir frívaktavinnu er í
fyrsta lagi visst réttlætismál. og í
öðru lagi mundi það skapa visst
13