Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1980, Síða 42

arhæð við flóð og fjöru. Af sömu
ástæðu verður skutbrúin ekki
notuð á stórstraumsfjöru, nema til
komi sérstakur búnaður í höfn-
inni.
Ég spurði Nikulás stýrimann að
því hvernig hann kynni við skipið.
Hann sagði að vel færi um þá á
Eyrarfossi, en ekki neitaði hann
því að nokkur viðbrigði væru að
búa fremst í skipinu, þegar maður
hefði vanist hinu gagnstæða.
Nikulás gat þess að á heimleið-
inni hefðu þeir fengið 5—6 vind-
stig og allt að 6 metra ölduhæð.
Ekki hefði hann fundið neitt fyrir
því, enda þótt siglt hefði verið
með 15 sjóm. hraða beint á móti
sjó og vindi.
Það er deginum ljósara að brúin
staðsett svona framarlega nánast í
stafni hlífir þilfarsfarminum al-
gjörlega þóttNorður-Atlantshafið
verði úfið yfirferðar. Hvað um
mennina í brúnni við þessar að-
stæður, er ekki vinnuaðstaða
þeirra breytt frá því sem tíðkast
hefur hingað til á kaupskipum?
Hætt. er við að erfitt sé að at-
hafna sig, þarf sennilega að halda
sér vel, ef siglt er beint á móti
stórsjóum á mikilli ferð. En ég
held að ekki sé nein ástæða til að
efast um að mennirnir í brúnni
séu þeim vanda vaxnir að finna
leið yfir hafið, sem fer vel með
skip og áhöfn, þótt veður séu vá-
lynd. Stysta leiðin er ekki alltaf sú
leiðin sem skilar skipi í áfangastað
á skemmstum tíma.
Með því að halda ekki of fast
við stefnuna sé vindátt óhagstæð
og yfir höfuð velja leið með tilliti
veðurs er ég ekki í vafa um, að það
fer vel um áhöfnina á Eyrarfossi
framvegis sem hingað til.
Með þeirri frómu ósk að Eyrar-
foss reynist Eimskipafélagi ís-
lands vel og hin nýja flutninga-
tækni félaginu notadrjúg og þar
með landsmönnum öllum til
heilla, geng ég í land.
BA.
hjólum frá borði. Fyrir aftan vagninn sést inn í skutopið.
>
n
42
VÍKINGUR