Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1981, Síða 58
Nýi salurinn vígdur
Miðvikudaginn 21. október var
haldinn fyrsti fyrirlesturinn í hin-
um nýja sal Farmanna- og fiski-
mannasambandsins í kjallara húss
sambandsins að Borgartúni 18.
Um 40 manns mættu á fundinn og
er vonandi að slík mæting sé ekki
aðeins forvitni heldur geti mið-
vikudagsfundirnir sem fyrirhug-
aðir eru, orðið sjómönnum til góða
þar sem skoðanaskipti manna á
milli hljóta alltaf að vera jákvæð.
Á þennan fyrsta fund var Sigl-
ingamálastjóri Hjálmar R.
Bárðarson fenginn til að kynna
starf Siglingamálastofnunar.
Hjálmar byrjaði á að lýsa
ánægju sinni yfir að fá tækifæri til
að koma á þennan fyrsta fund og
óskaði hlutaðeigandi aðilum til
hamingju með nýja salinn.
f erindi sínu gaf hann sögulegt
yfirlit yfir Siglingamálastofnun og
lýsti störfum hennar eins og þau
hafa þróast og eins og þau eru í
dag.„Siglingamálastofnun sér
ekki einungis um það að senda
skoðunarmenn í skip einu sinni á
ári eins og margir virðast álíta“,
sagði Hjálmar. Stofnunin fylgist
með smíði skipa allt frá því teikn-
ingamar verða til þar til skipinu er
hleypt af stokkunum, einnig fylg-
ist hún með innfluttum skipum.
Fylgst er með rannsóknum sjó-
slysa og gefnar umsagnir og til-
lögur til dómstóla. Stofnunin gef-
ur einnig út skipaskrá sem er skrá
yfir skipastól landsmanna, búið er
að gera kvikmynd um meðferð
björgunarbáta sem einnig verður
gefin út í video o.m.fl.
Að inngangserindi Hjálmars
loknu var beint til hans fyrir-
spurnum og menn gæddu sér á
kaffi og kökum. Margar fyrir-
58
spurnir bárust og leysti siglinga-
málastjóri úr þeim eða tók niður
ábendingar frá fundarmönnum
um hluti sem stofnunin gæti beitt
sér fyrir.
Ingólfur Stefánsson og Guð-
laugur Gíslason beindu báðir
spurningum til Hjálmars um lög
og reglugerðir á alþjóðavettvangi
sem ísland hefur ekki gerst aðili
að. Hjálmar kvað margar sam-
þykktir ekki orðnar að lögum á
Islandi og væri hætta á að íslensk
skip lentu í vandræðum innan
tíðar af þessum sökum. Sérstak-
lega er nauðsynlegt að Solar ’74
samþykktin komist í gagnið fljót-
lega.
Um öryggisbúnað
Sigmar Gíslason frá Vest-
mannaeyjum sagði frá því að allir
bátar í Vestmannaeyjum hygðust
setja upp björgunarútbúnað Sig-
munds fyrir áramót og spurði
hvað stofnunin ætlaði sér í þeim
efnum. Hjálmar kvað þá fagna
ákvörðun Vestmannaeyinga og
hafa samþykkt útbúnað Sigmunds
en reynslan myndi skera úr um
hvort þessi búnaður yrði lög-
leiddur. Þorkell Pálsson spurði
hvernig losna ætti við olíusora við
strendur landsins og viðurkenndi
Hjálmar að það væri víða erfitt og
þetta væri vandamál en sums
staðar gætu olíufélögin losað við-
skiptamenn sína við sorann.
Höskuldur Skarphéðinsson
spurði hvort ekki væri þörf á
skoðun á öryggisútbúnaði skipa
árið um kring og að prófa kunn-
áttu mann í meðferð þeirra.
Einnig hvort ekki væri eitthvað
bogið við mælingareglur í skip-
um þegar heyrist í fréttum að 500
tonna skip hafi farist með 1900
tonna farmi.
Tómas Ólafsson lagði til að
skipstjórnarmönnum væri gert
skylt að skila áætlun um björgun á
sínu skipi ef eitthvað kæmi fyrir
og kvað nauðsyn á reglugerð sem
skyldaði björgunaræfingar.
Ingólfur Stefánsson spurði hvort
nokkur vitneskja væri til um
notkun öryggisbelta og öryggis-
hjálma um borð í skuttogurum.
Hjálmar sagði að lög væru til
um umferðaeftirlitsmann en pen-
inga skorti til þeirra ferðalaga sem
nauðsynleg væru. Sagði hann að
samvinna hafi náðst við Land-
helgisgæsluna um að þeir skoð-
uðu ýmsan útbúnað um borð í
skipum þegar þeir færu þangað
annarra erinda. Um mælingaregl-
urnar sagði Hjálmar að nauðsyn-
legt væri að gera greinarmun á
brúttórúmlestum skipa og þyngd-
armælieiningunni sem farmurinn
væri mældur í. Lög eru til um
björgunaræfingar en mikill mis-
brestur er á framkvæmd þeirra og
eins um að nota öryggishjálma og
belti. Samtök sjómanna ættu að
hvetja til meiri öryggisaðgæslu
frekar en að setja lög, sagði
Hjálmar.
Guðmundur Hallvarðsson
spurði hvort útgerðarmenn séu
farnir að framfylgja ýmsum
öryggismálum sem sett voru í
reglugerð með 3 ára aðlögunar-
tíma. Hann sagði að gera þyrfti
átak í öryggisbúnaði á farskipum
eins og Tungufossslysið sannaði.
„Ég spurði nýlega stýrimann sem
var að fá ungan mann um borð hjá
sér hvort hann myndi ekki sýna
stráknum öryggisbúnaðinn um
borð. Hann hló mikið að mér,
VÍKINGUR