Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1995, Blaðsíða 45

VÍKINGUR
meðan sjómenn eru ennþá að farast
eigum við hellingsverk eftir. Mark-
miðið er að sjálfsögðu að útrýma slys-
um. En jafnvel þó að við hefðum
engin slys þá yrðum við samt sem
áður að halda áfram starfinu því það
þarf auðvitað alltaf að hlúa að
öryggisþáttum um borð. Við erum þó
langt frá því að útrýma slysum og ég
segi það alveg hreint út að enn í dag er
björgunarbúnaði um borð í skipum
almennt áfátt og björgunaræfingar í
lágmarki.“
Hefur þá ekki orðið neinn áþreifan-
legur árangur af starfi skólans?
„Það er ekki mitt að dæma um það.
Það er hlutverk annarra s.s. eins og
Rannsóknarnefndar sjóslysa, hún er
best í stakk búin til að dæma um
árangurinn.
Málið er að þú sérð ekki hagnað af
öryggisfræðslu því hún skilar sér ekki
í formi fjár. Menn geta t.d. lesið um
það að slysatíðni á sjó hafi aukist en
þá er jafnframt hægt að benda á að ef
ekki væri fyrir þessa fræðslu hefði
hún aukist mun meira.
Ég var að tala við stýrimann hjá
Landhelgisgæslunni í rnorgun og
Hilmar í pásu frá kennslu.
hann sagði að hann myndi ekki eftir
svona fáum útköllum á þyrluna til að
sækja slasaða íslenska sjómenn um
borð í skip eins og í vetur. Hans lil-
finning var sú að fræðslan væri að
skila sér. Sjálfur er ég ekki í nokkrum
vafa um það, til eru fullt af mönnum
sem geta sagt þér að hefðu þeir ekki
komið í skólann þá væru þeir ekki hér
í dag.“
Með skyldunámskeiðum kemur
umfang skólans til með að þurfa að
aukast. Hvað erþað Itelst sem þarfað
bœta varðandi starf skólans til að
taka við auknum fjölda nemenda ?
„Sæbjörgin er búin að þjóna vel, en
því er ekki að leyna að þetta er elsta
verslunarskipið í íslenska skipastóln-
um, smíðað 1951, þannig að aldurinn
er farinn að færast yfir það. Við
höfum sóst eftir að eignast annað skip
sem gæti leyst Sæbjörgu af hólmi,
skip sem byði upp á meira pláss þan-
nig að við hefðum meira æfingarými
og gætum bætt við okkur kennslusto-
fum. Við vorum lengi að velta
Herjólfi fyrir okkur en eftir að hann
fór úr landi er Fagranesið kostur
númer eitt. En málið er nú í höndum
samgönguráðuneytisins.
Okkur vantar áþreifanlega æfinga-
svæði til slökkvistarfa, það er ekki til í
dag. Hingað til höfum við verið með
litla aðstöðu í Öskjuhlíðinni og einnig
höfum við fengið aðstöðu til æfinga
hjá Slökkviliðinu í Reykjavík. Við
höfum átt afskaplega gott samstarf við
það og reyndar slökkviliðið í Keflavík
líka. I framtíðinni er nauðsynlegt að
okkur og slökkviliðum í landinu verði
skaffað eitthvert svæði þar sem hægt
er að stunda slökkviæfingar, þar sem
hægt er að kveikja elda og berjast við
þá. Þetta skiptir sjómenn verulegu
máli því á hverju ári kemur upp
eldsvoði í fjölda skipa. Eldsvoði er
reyndar helsti tjónvaldur skipa um
allan heim.
Það er nauðsynlegt að halda áfram
að byggja upp skólann og bæta að-
stöðuna, því þörfin fyrir hann verður
alltaf meiri. í framtíðinni verður meiri
þörf fyrir fleiri en styttri námskeið.
Alheimskröfur eru ennfremur alltaf að
aukast. Innan tíðar verða gerðar al-
þjóðlegar kröfur um þjálfun fiski-
45
manna. Þá koma sjómenn til með að
þurfa að ganga í gegnum löng og
ströng námskeið til að fá réttindi til að
stunda sjó. Islenska ríkið hefur undir-
ritað samninga í þessa veru við
Alþjóðasiglingamálastofnunina, sjó-
menn og útgerðarmenn verða að taka
því hvort sem þeim líkar betur eða
verr.“
HH
HellvHansen
LÍFTRYGGiniG
Skeifunni 13
sími 588 7660 - fax 581 4775